Chapter 2

'what the... actual fuck...' the only thing she said after seeing the thing on the board in front of her.

ᜋᜎᜒᜄᜌᜅ᜔  ᜉᜄ᜔  ᜇᜆᜒᜅ᜔  ᜐ  ᜁᜊᜎᜓᜅ᜔

'what the hell is that!?!?' ang sabi niya sa kaniyang nakikita. Pamilyar ito sakaniya ngunit hindi niya mabasa nang maigi dahil sa tuwing nag babasa siya nito ay tinitignan niya ang litrato na may translasyon ng naka sulat at hindi niya pa ito kabisado sa kadahilang hindi rin ito nais na mag aral ng panibagong kasulatan.

lumingon lingon siya sa paligid habang dahan dahang tumayo sa kina uupuan niya. hindi niya maintindihan ang nangyayari sa paligid niya dahil napaka raming tao ang nasa mukang plaza sa lugar na kina roroonan niya.

nang maka tayo siya ay duon na niya napansin na pinag titinginan siya ng mga tao sa paligid at hindi niya mawari kung anong dahilan, ngunit nung pinag masdan niya kung saan tumitingin ang mga tao sa paligid ay tumingin siya sa kaniyang suot.

nakita niya ang kanyang suot na pantulog at napa iling na lamang siya sa kanyang suot at mabilis na pumunta sa likod ng isang bahay malapit sa pinag gisingan niya.

ang akala niyang gubat na kaniyang pinag gisingan ay parte ng kina tatayuan ng mukang surong surong at pinag masdan niya ito ng maigi.

hindi siya maka paniwala sa kanyang nakikita, isang surong surong ngunit para ba itong kakaiba dahil sa muka itong mamahaling surong surong.

hindi niya ito maipaliwanag ng maayos dahil hindi niya ito ma i obra sa salita lamang. may mga palamuti sa palligid ng bahay na hindi niya mawari kung para saan at mga kumikinang sa loob ng tahanan.

ito ay natatangi at ito ang unang pag kakataon na maka kita siya ng isang tahanan na pakiramdam mo ay napaka lapit nito sa iyong puso.

nilibot niya ang bahay at bago pa man siya maka hakbang papasok ng bahay ay bigla nalang may makinang at matulis na patalin na naka tutok sa kaniyang leeg at napatigil siya dahil dito.

'sino ka at napaka lakas ng iyong loob na mag ikot sa aming tahanan ng walang pahintulot?' ang sabi ng taong nasa likod ni Chesah.

'ah...' siya pala ang naka tira dito sa surong surong na ito. she got a taste, the house looks so damn good but i cant really say it because im currently about to die at her hand. sabi niya na lamang sa kanyang sarili.

'sino ka? at bakit ganyan ang iyong pananamit? kakaiba. ngayon ko lamang ito nakita, taga saan ka at nag lapastanganan kang pumasok sa aming teritoryo.' sunod sunod na tanong ng babaeng kasalukuyang tinututukan ng patalin si elena.

'i... i mean... ah. ako'y naliligaw lamang, hindi ko naman akalain na walang tao sa bahay na ito. nais ko sanang humingi ng tulong na akong pahiramin ng maisusuot at... wate... tubig na maiinom.' paliwanag nito.

sinuri muna ni amihan ang babaeng kakaiba ang panunuot at binaba ang kaniyang sandata ng masuring hindi naman ito mukang mapanganib sakanilang baryo.

kung ito man ay panganip sakanilang baryo at lalong lalo na sakaniya ay malalaman niya agad ito sa kadahilanang sasabihin sakanya ng diyosang Lalahon, ang diyosa ng kagubatan.

pumasok siya sa kaniyang tahanan at nag hanap ng maaaring maisuot ng kakaibang babae at niyaya itong pumasok.

'pumasok ka at mag pahinga muna dito sa luob, mukha ka ring pagod sa iyong pag lalakbay at napaka rumi ng iyong kausotan. ito, maiinom mo. pag katapos mong uminom ay mag tungo ko sa likod batis at mag linis ng iyong katawan. iaabot ko na lamang sa iyo ang iyong kasuotan.' paliwanag naman ni amihan habang inaabot ang maiinom na tubig para kay Chesah.

'wha... i mean... ah... hays... fuck.' sabi ni Chesah dahil nahihirapan pa itong makipag salamuha at magulo pa ang kanyang kaisipan.

'ano ang nag papagulo sa iyong isipan? sabihin saakin at baka maaaring maka tulong pa ako sa iyo.' paliwanag naman ni amihan na mukha naring nag aalala sa kinikilos at sinasabi ni Chesah dahil hindi niya ito maintindihan.

'your... fuck. ang ibig kong sabihin ay ang iyong pangalan... o ano ang maaari kong itawag saiyo?' pag kamot ni Chesah sa kaniyang ulo habang itinanong ang pangalan ni amihan.

'ah, nakalimutan ko nga palang magpa kilala. ako nga pala si Amihan Lalahon, maaari mo akong tawaging Amhihan. ako ay isang babaylan ng diyosang Lalahon, ang diyosa ng ating kagubatan.' pag papakilala nito.

why does her name sounds familliar? why the heck im not good at remembering names!? fuck. its really sound familliar... probably because she has the same name as my best friend but looking at her now. they serisouly look each other what the actual fuck???

'ah... ako naman si Chesah Elena Naginid, you can... ah. maaari mo akong tawaging Chesah. masaya akong makilala ka amihan, kapangalan at kamukha mo rin ang aking kaibigan, ang taong malapit sa akin.' pag papakilala naman ni Chesah.

'ikaw ay natatanging babae. kung tapos ka nang uminom ay maaari ka nang mag tungo sa batis at mag linis ng iyong katawan.' sabi lamang ni amihan at tumango nalang si Chesah.

mabilis na lamang niyang makikita ang batis dahil ito sa tabi lamang ng bahay na pinang galingan niya.

tinitigan ni Chesah ang batis at napaka ganda nito. hindi niya maipaliwanag ng maayos dahil sobra itong kakaiba. hindi pa siya nakaka kita ng ganito kalinaw at kagandang paligid ng isang batis at kahit na anong pinag samang tubig at kagubatan.

kahit na siya ay nag punta narin sa magagandang lugar sa mundo ay hindi nito matatalo ang nasa harapann niya ngayon at napansin rin niya na may mga buhay na nilalang sa batis, mga ibat ibang klaseng isda at mga hayop na hindi pa niya nakikita sa buong buhay niya.

masyadong nabighani si Chesah sa kanyang nasaksihan at hindi nito namalayan na siya ay naka babad na sa tubig at suot suot ang kaniyang pantulog.

hinubat na niya ito at itinabi muna, pinag masdan niya ang kapaligiran. sobrang mapayapa at hindi siya nag aalalang may titingin sa kaniyang hubad na katawan dahil habang nag lalakad siya patungo sa bahay ni amihan ay wala siyang nakita na kahit sino maliban na lamang sa mga ibat ibang hayop.

habang nag lilinis ng katawan si Chesah ay pinag mamasdan nito ang batis at ang paligid dahil kahit na anong gawin nito ay para bang hindi maka totohanan ang kanyang nakikita ngayon.

napaka ganda talaga ng lugar nato. it feels so refreshing and so familliar for me. para bang napaka lapit nito puso ko. bakit kaya?

habang pinag mamasdan nito ang kapaligiran ay iniisip narin nito kung ano ang dapat niyang gawin ngayon pagkatapos nito mag linis ng katawan.

i should make a plan for now and also an alternative one just in case everything fucked up. just to be safe. not for me but for her. im sure that she wont let go of me now. looking at her, she's taken interest on me from the moment she sees me.

sabi nito sa kanyang sarili at tinignan si amihan na nag hahanap parin ng kaniyang maisusuot.

i should properly check the surroundings, make a precise plans and make sure that i wont cause trouble anywhere because if i really did go back to the past or this is alternate universe, i might accidentally change the future because of what i did here. its better to be safe. its hard to have a butterfly effects. especially when i dont really know anything about here and just start getting interest in the history of the Philippines.

Maybe i should look more here first before looking at the outside of this place. I should look for more information and also I'm really interested to see this part of the Philippines that no one in my time sees before.

It be interesting to see more than i already did, learn more and meet other people like amihan. I'm pretty sure this will be an enjoyable one if i make a plan for safety measurements.

While thinking of the possibilities and the plans for the future. She didn't notice that something was watching her. A sudden shadow envelope while she was washing her back and when she looked up, she suddenly freeze. Didn't know what to react with what she witness.

While looking at the thing in front of her, she looked at the person whose looking for her outfit. Her house was a mess.

Now that I'm looking at her again after a few minutes of not. The clothes was all over the place. That's probably why, she didn't notice these creatures in front of me.

Hindi pa nila nakikita si amihan. She can still run while they're eating me damn.

'Takbo! Amihan!' Sabi ni Chesah at sabay palo sa tubig ng batis ma tila ba kinukuna ang atensiyon ng nilalang patungo sakanya.

Sisisid na sana siya sa batis upang mahirapan siyang masundan ng nilalang ngunit nakita nito si Amihan na tumatakbo patungo sakaniya na ikinagulat nito.

'bakit na tumatakbo patungo dito!? Tumakbo ka palayo at iligtas ang iyong saril---' hindi na nito natapos ang kaniyang sasabihin ng makita nitong pima pat ang nilalang sa kanyang harapan.

Matapos itong titigan ni Chesah at tumayo ito at lumapit ng dahan dahan kay amihan. Nag iingat na baka magalit ang nilalang sa kanyang harapan.

Habang pinag mamasdan niya ang pag turing ni amihan sa dalawang nilalang ay hindi nito mawari ang sasabihan at pasigaw na nag salita dahil sa kabang naramdaman nito nung una niya itong makita.

So! You're fucking telling me!? That thing was there while i was fucking taking a bath!? That...!

As she gasped because of shock, seeing something she never seen before in her life but also mesmerized by it.

'why... bakit hindi mo sinabi agad? paano kung kinain ako nito... dahil pumasok ako sa tiritoryo nila. Amihan!' Sigaw nito habang hawak hawak ng mahigpit ang damit ni amihan habang nag tatago sa likod nito at tinititigan ang mga hayop na nasa harapan niya.

'paumanhin Chesah, hindi naman sila agrisibo sa mga taong pinapa punta ko sa batis, kahit na doon sila nananatili. Wag kang matakot dahil mabait sila sa mabait rin sakanila at walang tinatagong sama ng loob.' Paliwanag ni amihan.

Chesah just looked at her in blank eyes, she can't really believe it after seeing the massive Panthera tigris and a damn Black Mamba. What's interesting was they're black and white. Her favorite color.

Am i actually dreaming? This thing can't really be real right? I mean, looking at this. Seriously, this is a dream. A dream.

She's not exaggerating, it was really true. She was looking at a White tiger and a Black mamba. She knew there's white but this huge? The tiger was literally the size of an adult elephant and the snake...

'why... why... Bakit... ganyan kalaki yan?' Tanong na hindi makapaniwala si elena ng makita ang ahas na halos kasing taas na ng puno o mas mataas pa kung ito ay tatayo pa.

'ah, hindi ko rin malaman ang dahilan bakit napaka laki nila. Hindi ba ito normal? Kumakain lang sila ng sapat at binabantayan ang kagubatan na kina tatayuan natin ngayon.' Paliwanag ni amihan na lalong nagpa gulo sa isipan ni Chesah.

What the actual fuck are you talking about!? What's normal about that!? It's damn massive that never been discovered or was a dream to see by animal researchers all over the world. Fuck.

'ah... may ganyan rin kalaking... ano... sa ibang gubat?' Tanong ni Chesah na para bang binibigwasan siya sa sakit ng tiyan nito.

'Iyon nga ang aking kinalulungkot. Sila lamang ang nag iisang malaking nilalang na nakikita ko sa ngayon. Nais kong maka kita pa ng katukad nila ng hindi sila maka ramdam ng lungkot na sila ay nag iisa lamang.' Paliwanag naman nito at yumuko na tila nalungkot sa ipinaliwanag nito.

Nag buntong hininga nalamang si Chesah and she patted amihan head.

'makaka kita rin tayo ng katulad nila sa susunod. Mag hanap lamang tayo at mag hintay.' Sabi nalamang ni Chesah at unti unting nilalapitan ang dalawang napaka laking hayop sa kanyang harapan.

'ano nga pala ang ngalan ng mga ito amihan?' Tanong ni Chesah habang pinapaamoy nito ang kaniyang kamay sa dalawang hayop na nag mukha lamang siyang langgam.

'ang puti ay si Himig dahil sa tuwing pino protektahan nito ang kagubatan ay nag lalabas ito ng napaka lakas ng tunog at ang isa naman ay si kidlat, dahil para ba itong kidlat sa pag kain ng kaniyang pagkain, ung tunog nito. Para siyan--' hindi na pinatapos ni Chesah ang gustong sabihing paliwanag ni amihan at hinaplos nalamang ang mga ito.

'tama na. Naiintindihan ako amihan. Salamat sa paliwanag.' sabi nito habang naka lapit na sakaniya ang dalawa.

'paumanhin... himig at kidlat kung bigla nalang ako naligo sa inyong batis, at salamat dahil hindi kayo nagalit sa pag gamit ko nito ng walang pahintulot ninyo.' Sabi ni elena dahil hinahaplos ang dalawang higanting hayop.

Nag pa lambing lamang ito na tila bang sinasabi na ito ay ayos lamang ito at masaya sila na hindi na ito takot sakanila.

Kakaibang nilalang talaga. Hindi agrisibo ang aking mga alaga ngunit hindi rin ito pala kaibigan, lalo na kung bagong kilala nila ito. Sila ay maingat sa iba dahil nan doon na sa kanilang loob bilang taga bantay at taga protekta ng kagubatan na mag ingat at wag basta basta tatanggap ng kung sino man.

Nakalimutan ko lamang sabihin kay Chesah ang tungkol sakanila at sabihan sila himig at kidlat na ito ay kaibigan ngunit nung makita ko na wala silang ginawa nung pumasok si elena sa batis. Nagulat ako dahil tila ito ay pino protektahan pa nila.

Na kahit pumasok ito sakanilang tiriteryo ay wala lang sakanila. Kahit kanina nung nakita ko siyang nag iikot sa aking bakuran. Duon palang ay nasurperesa na akong buhay parin ang babae.

Tinignan lamang ni amihan ang tatlo na mukang masaya sakanilang unang pag kakakilala at nag salita muli ito.

'Chesah, halika na at mag bihis. Mamaya kana makipag laro sakanila.' Sabi ni amihan

Biglang napa hinto si Chesah ng maalala nitong wala siyang saplot na kahit ano at kumaripas ng takbo at hinablot ang dala dalang damit ni amihan patungo sa bahay.

'bakit hindi mo kaagad sinabi!?' Nahihiyang saad ni Chesah habang sinusuog ang damit na binigay ni amihan.

Tinawanan lamang siya nito at nilapitan.

'masaya kayo kaya hindi kona muna kayo inistorbo. Halika rito at tulungan kitang suotin yan. Tila ba'y ngayon ka lamang naka suot ng ganitong kasuotan.' Sabi ni amihan at tinulungang ayusin ang suot ni Chesah.

'ngayon ko lang talaga ito naisuot. Nakikita ko lang ito noon ngunit hindi kopa ito nasubukan suotin.' Pahayag nito at tumango nalamang si amihan na tila ba'y naiintindihan ito.

Isinuot ni amihan ng maayos ang tapis para kay Chesah. Ngunit itong tapis na ito ay kakaiba. Ang tela nito ay napaka lambot, hindi mawari ni Chesah kung anong klaseng tela ito ngunit ito ay iba sa lahat ng kaniyang nagamit. Walang masasabi ang mga kilalang gumagawa ng tela.

Ay ang disenyo nito ay para bang nag sasabi na siya ay iba sa karamihan, na para bang siya ay may posisyon sa lipunan.

Mas nagulantang si Chesah ng ilabas ni amihan ang mga ginto at iba pang palamuti na inilalagay sa katawan at isinuot kay elena.

'wait... sandali. Kailangan koba talaga mag suot nito?' Tanong ni Chesah dahil hindi ito sanay sa sobrang daming palamuti at lalong sa lalaking ginto na nakapa ganda ng disenyo.

Itong mga nais ipasuot ni amihan sakanya ay mas maganda pa sa nakita niya sa museum nung dumalaw siya dito. Ung mga alahas na ginagamit mostly ng mga royals sa tribe nila. Pero itong pinapasuot ni amihan. Mas maganda pa. Kaya hindi mapakali si Chesah.

'kailangan mo itong isuot. Hindi ko mawari kung bakit ngunit nararamdaman kong nararapat lamang na mag suot ka ng mga ito. Wag kana mag dalawang isip at isuot ito. Para naman makakain na tayo sa baba at maka libot kana rin dito sa baryo.' Paliwanag nito at walang nagawa si Chesah ng makita ang mga mata nitong determinadong isuot sakaniya ito.

Matapos itong isuot at kumpleto na ang kasuotan ni Chesah, nakaramdam ito ng pagka mangha, pagka pamilyar at hindi pagka pamilyar mula rito.

'nakakapag bighani ang iyong itsura. Tunay talagang ikaw ay kakaiba. Simula pa lamang ng makita kita ay alam ko nang ikaw ay isang kakaibang tao.' Sabi ni amihan at tinawanan lamang siya ni Chesah.

'salamat ngunit mas maganda ka. Halina't kumain na tayo dahil ako'y nagugutom na.' Sabi nito at tumango lamang si amihan sakaniya.

Habang pababa na sana sa bundok na inakyatan ni Chesah mula sa siyudad, biglang lumapig sila himig at kidlat. Tinignan silang dalawa at nagpaka baba na tila ba'y nais nilang sumampa ang dalawang dalaga sakanila.

'halika Chesah, gusto tayong ihatid nila himig at kidlat sa baba. Minsan lamang nito itong gawin kaya halina.' Sabi nito at umakyat na kay kidlat. Umakyat naman si Chesah kay himig.

'kumapit ka ng mahigpit.' Sabi ni amihan at mabilis na nawala. Muntikan naring tangayin ng hangin si Chesah dahil sa bilis ng takbo ni himig at napa kapit ito ng mahigpit sa balahibo nito.

Habang tumatakbo ng napaka bilis sila himig at kidlat at tinitignan ni Chesah ang kapaligiran. Para siyang naka sakay sa bullet train sa sobrang bilis o mas mabilis pa dahil ilang sandali lamang ay huminto na sila dahil nasa baba na agad sila.

Tinignan ni Chesah sila himig at kidlat at ngumiti. Mabilis na bumalik sila sa kagubatan. Pinag masdan ni Chesah ang gubat na pinanggalingan nito. Hindi siya makapaniwala na inakyat nito ang kagubatan, at ganyang kataas na bundok. Duon lamang niya napag tanto na sobrang gulo ng isipan nito nuong umaakyat ito kaya marahil ay nakapag pahinga siya ng mabuti sa batis.

'halika na Chesah. Marami kang mapag pipilian dito. Maraming makakain lalo na't may magaganap mamayang gabi.' Paliwanag nito at hinawakan ang kamay ni Chesah at tumakbo patungo sa mga nag titinda ng makakain.

To be continue...