Hello everyone! I know bitin ang Epilogue pero pakawalan na natin sina Baichi at Lee-ntik, hahaha! Tagal ko rin bago natapos ang story na 'to. Simula pa lang 2014 noong isinulat ko ito, ilang beses binura, ni-revise... ilang beses akong nawalan ng pag-asa at nawalan ng tiwala sa istorya na 'to pero sa huli ay ginawa ko ang lahat ng makakaya ko upang matapos 'to. Mula sa pakonti-konti at napakabagal na update... heto't nakaraos rin, pakiramdam ko isa akong magulang na nakapagpatapos ng anak sa kolehiyo! Haha!
I know this is not still my best, maraming plotholes and technicalities ang stories na ito na soon ay aayusin ko rin. Marami pa rin akong mga naka-draft na istoryang alam kong magugustuhan ninyo, kaya sana ay patuloy niyo lang akong suportahan. Maraming-maraming salamat sa mga fabcons na nakaabot hanggang dito sa dulo, kayong mga readers ko ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ako ay nagsusulat (syempre plus my passion rin for writing).
Again, hanggang sa muling nobela, saranghae! Sulat lang ng sulat!
-------
I HAVE A NEW STORY!!!
____
SA BUS, PAUWI
I was told to fall in love with engineers. To try make a relationship with a basketball player, or maybe with businessmen or with doctors. Because for them, that's what I deserve.
Pero 'yong puso ko? Tumibok para doon sa kundoktor ng bus na sinasakyan ko pauwi.
_____
Hope u support it also❤