Chapter 6.

"Hurry up! We'll be late!" Halata ang iritasyon sa boses ni mommy.

"Dang! I'm almost done!" Inis din na initsa ko sa kama ko yung suklay na kakatapos ko lang gamitin bago muling sipatin ang sarili ko sa salamin ng tokador ko.

"Hurry! I'll wait for you at the lobby." Narinig ko na sabi ni mommy.

I sighed.

I don't hate attending these kind of events, wala lang ako sa mood ng oras na iyon. After i came home from Syd's unit, i felt restless. Gustong gusto ko sya kasama. Kahit gaano pa man ka horny ang gago na iyon, i feel comfortable with him.

When he told me to stop him, i know he meant it.

We cuddle some more bago ako tuluyang umuwi. Naligo ako ulit, and pagka labas ko ng bathroom, tsaka naman dumating si mommy na mukhang galing sa gyera.

Nalimutan nya daw ipaalala sa akin na aattend kami ng annual anniversay party ng company ng pinagtatrabahuhan nito this night. How can she even forget to tell me that? I attended last year's party, that was my first in mom's social scene. I am pretty good with socializing. Hindi man ako ang sentro, marunong ako makisama. I don't scooth at the corner at gugustuhin na maboring mag isa.

I am wearing an off shoulder cream dress. Body hugging at above the knee and pencil cut na dulo. Naka black stockings ako at cream stiletto. One last look at umalis na ako. Balak ko na dumaan muna saglit kay Syd, but when i was about to push the doorbell, the door automatically opened.

Napa atras ako.

I saw three men wearing black suits came out.

Napa nganga ako. What's this?

Then a woman in purple suit went out.

"Fuck it. Wag nyo na ako'ng hawakan!" I heard Syd's voice habang pumapalag sa tila pagkaka hawak ng tatlong lalaki.

He was wearing a gray suit. He looked so formal. And i just stood there.

Tuloy tuloy lang sila sa elevator. Nauna si Syd, sunod yung babae na naka suit, then yung tatlong lalaki na mukhang mga body guard. They have strings on their ears.

Nang humarap na sila pagkapasok, i know Syd saw me, pero parang wala syang nakita hanggang sa magsara yung pinto. I was stunned.

Sino yung mga yun?

Nag ring yung cellphone ko. Si mommy.

Sa hagdan na lang ako bumaba. Ayoko abutan sila Syd kaya dahan dahan talaga ako sa pagbaba. I saw mommy na nakikipag kwentuhan sa lobbyist namin.

"Hindi mo ba naabutan yung bagong kapit bahay natin?" Parang excited na tanong ni mommy.

Umiling ako.

Tumango na lang si mommy. "Alright. Tara na. Baka ma late na tayo. Bago magsalita CEO namin dapat nandun na tayo." Mom walked first.

Kotse nya ang ginamit namin.

Tulala ako bong byahe. Gumagana ang pagka curious ko, pero hindi ko naman magawa na tawagan si Syd. Kakaiba yung aura nya kanina, eh. Parang galit na ewan. Hay!

In less than thirty minutes ay narating namin ni mommy yung hotel. Sa Pinaka malaki'ng function hall ng hotel na iyon ginanap yung party. Ihinanda ko na ang sarili ko na maging formal at yung labi ko para ngumiti.

Inabot ni mommy yung invitation then pinapasok na kami.

Hindi naman ako nakaramdam ng kaba seeing the crowd. There will always be someone my age who would talk to me. Mga anak din ng businessmen na karay karay lang din nila para makipag social talks sa mga kagaya nilang tagapagmana.

Sinalubong si mommy ng ilan sa mga exectives ng kanilang company. Well, what do i expect? Kahit manager lang si mommy sa isa'ng branch, alam ko ang performance nya doon. May offer na nga sa kanya na higher position, tinanggihan nya dahil masaya pa rin naman daw sya sa position nya.

Pinakilala nya ako sa mga ito.

"This is my daughter Andrea." She presented me like i was a flower.

Nakipag kamay at nakipag batian ako sa mga ito. Medyo nakaka overhwelm. Di naman ako sanay makipagsalamuha sa mga ganitong tao.

"She's studying Tourism in San Juan de Dios University." My mom proudly said.

"Really?" One businessman na ang sabi ni mama ay isa sa mga director ang nagsabi. "My only son also studies there. You must know him, he's kind of well know there." Hindi ito nagyayabang, halata na proud ito sa anak nito.

"B-baka nga po kilala ko. Sino po ba and what course?"

"Stanley de Leon." The guy smiled.

Bahagyang nanlaki ang mga mata ko. "Stanley de Leon? Lay de Leon?" I repeated.

The guy chuckled. "Exactly. He's the basketball team's captain."

"Ay, opo. We're friends. I'm also friend with his cosin, Marco." Kimi na sabi ko. Akalain ko ba naman na dito ko pa makikilala ang daddy ni Lay?

"Really?" Sabi pa nung lalaki. Tapos may kinalabit ito'ng isa pa na lalaki. "He's Marco's dad. He's my brother." Pakilala nito. Ibang company yung daddy ni Marco.

Nagpakilala naman ako.

Ang bigatin pala talaga ng mga pamilya nila. Oh well.

Later on, sabi ni mommy ay magliwaliw na ako.

In a while ay magsasalita na yung CEO nila.

I got a glass of champagne and walked towards the door going to the open garden outside the hotel. Landscaped, may mga bulaklak and all.

Kasalukuyan akong umiinom sa kopita na hawak ko ng biglang may yumakap sa akin mula sa likod at may labi na dumampi sa batok ko.

"I miss you babe. Ang tagal mo naman, eh." The guy's voice is unfamiliar, at kinilabutan ako so kinalas ko yung pagkakayakap nya at humarap sa kanya.

"Who are you?!" Matigas na tanong ko.

"Oh." The guy looked schocked. "I-i'm sorry. A-akala ko kasi ikaw yung.." Tapos nagkamot ito ng batok. "Pasensya na miss. Akala ko kasi ikaw yung kakilala ko."

The guy looked like my age. Naka dark blue suit with blue neck tie. He looked dashing. Makapal ang kilay nito, and he's tall. And he smelled nice.

"Jaden? Who is she?" kapwa kami napalingon ng lalaki sa boses ng babae na narinig namin.

"Ayessa.." Napalabi yung lalaki.

"Ano to? Niloloko mo ba ako? You asked me out tapos may ibang babae ka na sinama dito sa party?!" Agad na nanlisik yung mga mata ng babae, dunuro nya pa ako. Ha!

"Ha? H-hindi.. teka, Ayessa. I'll explain." Parang nagkandabuhol na sabi nung tinawag na Jaden.

"Whatever, Jaden." The girl's arms were now crossed on her chest. "Marami naman ang nagsabi na talagang babaero ka, hindi lang ako naniwala."

"What?!" The guy looked confused, and here i am, amused with what's happening.

A nonsense lover's quarrel in front of me.

Tapos lumapit yung babae at malakas na sinampal yung Jaden. "Don't call me anymore. Good bye, Jaden." Then she walked out.

Sa lakas ng sampal nung babae ay napatagilid yung gwapong mukha nung lalaki.

Napa nganga ako sa ginawa nung babae, tapos nainis ako.

Nakita nya lang naman na naka tayo kami, kung anu ano na agad yung sinabi nung babae? She even slapped the guy na wala namang ginagawa kundi ang hintayin sya?!

"That must have hurt." Naka ngiwi na sabi ko.

The guy looked at me while holding his cheeks then chuckled. "Nah, i've been to too many slaps. I think I can manage." Tapos umiling ito.

Tumaas ang kilay ko. "Mukha ngang sanay ka na."

"I'm Jaden Elizalde." Then he extended his hands in front of me.

Automatic na inabot ko yung kamay nya. It's firm and strong. "Andrea Ramos."

"Are you new? I mean.. you're a new face." Tanong ng lalaki matapos nilang mag shake hands. Parang wala na lang dito ang nangyari na pagsampal ng 'kakilala' daw nito.

"I attended last year's party before this. Sinama lang ako ng mommy ko, she's a branch manager of East Pearl Bank." I proudly answered.

"Oh, i see. Nice meeting you, Andrea. Kung wala ka naman kasama, pwede ba na ikaw na lang ang muse ko for tonight?" His smile looked so bright. Mukha ito'ng good boy next door.

Tipo'ng yung gugustuhin mo'ng makita tuwing umaga para maganda ang umaga mo?

Jaden gives off a feeling like that.

"You don't look bad, so maybe, pwede." I said grinning.

"Aha! And I've heard that before." Tapos nilagay nya ng pa arko ang kamay nya sa gilid nya. "Shall we?" He asked.

Ngumiti ako at umabrisiyete sa kanya tapos naglakad na kami papasok.

"Ipapakilala kita sa mga kaibigan ko. Don't worry, walang rotten at spoiled sa amin. That's a big no no sa amin." Natatawa na sabi pa nito.

"Really? Somehow it's hard to believe.." I teased.

He chuckled. He looked so bright. He looked so perfect.

Pakiramdam ko ay panandalian na nawala sa isip ko si Syd.

"This is Joey, Chan and Reese." Pakilala nya ng makalapit na kami sa maliit na grupo ng mga ka edaran lang din namin.

Isa isa silang nakipag kamay.

"Guys, she's Andrea." Sabi naman ni Jaden.

"Nice meeting you all." Sabi ko at ngumiti.

"Bakit parang ngayon lang kita nakita?" It's the only girl in the group, Reese. Pero halatang nagtataka lang ito. All of them has their own glass of their choice drinks.

"Uh, i don't usually attend social functions. Sinama lang ako ng mommy ko. Baka last ko na nga ito, wala naman ako'ng papel sa mga ganito'ng events." I answered shyly.

"Oh, okay. Nice meeting you too. Sana mag enjoy ka." She smiled at me.

Nag kwentuhan kami saglit tapos nagsalita na yung CEO.

I saw Chan na siniko si Jaden. "Heto na naman si Tito." Naiiling na sabi ni Chan.

Tumawa si Jaden. "Sinabihan ko na yan, keep his speech short and meaningful." Naiiling na sabi nito.

Nangunot noo ko. Are they related?

"Please welcome, Veron Corporation's Chief Executive Officer, Benjamin Elizalde!" Sabi nung host.

I looked at Jaden.

Elizalde rin ito. So anak sya ng may ari ng Veron Corporation?

Napalunok ako ng laway. May hawig nga ang nasa stage at si Jaden.

True to Jaden's word, halos limamg minuto lang nagsalita ang CEO unlike last year na halos thirty minutes yata. Nasa tabi lang kasi ako ni mommy that time at hindi rin kami nagtagal kaya hindi ako nagka chance na makihalubilo sa mga ka edad ko.

And i wasn't very much aware how to strike a conversation on events like these before.

"That was smooth, pare. Ikaw ba gumawa ng speech?" Si Joey naman ang nagtanong.

Tumawa si Jaden. "Sino pa ba, diba?" tapos nag pgi sign ang lalaki.

Napatawa ako.

Maya maya ay nagsimula na ang sayawan.

"May i have this dance?" Jaden asked me.

Sweet yung tugtog, isa pa sa mga favorite ko kaya i gladly said yes.

He guided me to the dance floor. Madami na ang tao at din na ang ilaw.

"You smell really nice." Sabi ni Jaden ng hapit nya na ang bewang ko.

"I know." Sabi ko na lang.

He chuckled. "Mukhang sanay na sanay ka sa mga pangbobola, ah."

"Oh, so you mean talagang pangbobola lang iyon?" Biro ko.

Muli syang tumawa. "No, you really do smell nice. Ilan na ba ang nagsabi sayo nyan?"

Agad na bumalik sa akin yung eksena kanina sa unit ni Syd.

"Er.. pangalawa ka?"

He chuckled. "Too bad, i wasn't the first."

"Sometimes, being the second is better." Sabi ko.

"And what do you mean by that?" He was grinning. Kuminang yung itim na hikaw nya sa kaliwang tenga nya.

"Nothing. I was thinking kung bakit napakadali lang para sa ex mo kanina na hiwalayan ka."

He smiled. "I'm too good for her."

"Says you?"

Imbes na sumagot ay hinapit nya ako ng mas mahigpit that my body slammed into him. "Says me." Then he put his chin in to my neck as we sway.

Nakaramdam ako ng kilabot, at medyo bumilis ang tibok ng puso ko.

"Relax." he whispered.

Tumaas ang mga balahibo ko when his breath touched my neck.

Hinayaan ko lang sya. Makita man kami ni mommy, malamang pumalakpak pa yun sa tuwa.

"We looked like we're hugging." Sabi ko maya maya.

"Because we do."

"You're flirt." Sabi ko na lang.

"Only to you." He answered quickly.

I laughed. "Iba na talaga kapag babaero, hindi pwedeng walang isasagot. Tsk!"

"I hope to see you again some other time, Andrea." Seryoso na ang boses ni Jaden.

Napatigil ako sa pag sway ng may maikita ako'ng pamilyar na bulto papalapit sa amin. Nanlamig ang katawan ko, pakiramdam ko ay binuhusan ako ng yelo.

Bahagya syang lumayo sa akin at tiningnan ang mukha ko. "Something wrong? May magagalit ba if if ask you out?"

"Damn right, there will be." Matigas na sagot ng lalaki na nakalapit na pala sa amin.

Nilingon sya ni Jaden. "K-kuya?" His eyes so wide his socket feels like bulging out.

Imbes na sumagot ay bigla na lang kinuha ni Syd ang braso ko na nasa leeg pa rin ni Jaden at bigla na lamang ako hinila palayo kay Jaden, palabas sa garden na pinanggalingan ko.

Hindi ako maka get over. Nandito si Syd? Tinawag sya'ng kuya ni Jaden?

Marahas ako'ng binitawan ni Syd ng makalabas na kami. No one seemed to notice the tension that happened dahil busy ang lahat sa pagsayaw at pakikipag kwentuhan.

"Why the hell are you flirting with my brother?!" His eyebrowse are furrowed. His almond eyes are in rage.

"I-i didn't know he's your brother.." Ang tanging nasagot ko.

"So makikipaglandian ka na lang, ganon?" He sounded really mad.

"No, i mean.. w'ere not flirting!" I hissed. I conposed my self again. "We were just dancing!"

"Dancing? The two of you are practically making out in that damned dance floor! Kanina ko pa kayo pinagmamasdan, don't you dare lie to me!" His voice became so authoritative i wanted to run.

Ibang iba ang Syd na nakikita ko. Mukha syang magwawala.

"I'm sorry." Hindi ko alam bakit yun yung sinabi ko.

I felt guilty. I know, what we did right there is somewhat flirting. Pero alam ko ba na nandito si Syd?!

I heard him sighed. Tapos hinila yung kamay ko. My body slammed into him, at automatic na pumulupot ang dalawang braso nya sa bewang ko.

"Akin ka lang, Angelique. Isaksak mo sa kukote mo yan." Mariin iyon, pero may lambing na kalakip.

I felt secured all of a sudden. With his arms on me.

"S-sorry." I repeated. Then inilayo ko ng bahagya yung katawan ko sa kanya. "B-but.. you're also an Elizalde?" Hindi ko na mapigilan ang magtanong.

Nag iba yung mukha nito. Parang hindi nito inaasahan na itatanong ko iyon.

"J-jaden called you kuya.."

"I'm an Elizalde." Matipid na sagot nito, pero umiwas ng tingin.

"Kuya!" Mula sa pintuan ay lumabas ang bulto ni Jaden.

Hindi ko alam kung bakit automatic na naitulak ko palayo sa akin si Syd. He gave me a sharp look, then clucthed my arms at hinila palapit sa kanya.

"What do you want?" Angil ni Syd.

"I-i didn't know, i'm sorry." He's apologizing, pero sa akin sya nakatingin.

I bit my lower lip. What the hell did i do?!

Hindi sumagot si Syd, medyo humigpit lang yung pagkaka clutch nya sa kamay ko, kaya pumiksi ako. Hanggang sa binitawan nya na ako.

"Leave us alone." Matigas lang na sabi ni Syd.

Jaden looked at me once bago dahan dahan na tumalikod.

"J-Jaden.." Mahinang tawag ko.

Pero hindi na sya lumingon.

"What was that?! Gusto mo na rin ba ang kapatid ko?!" Bumalik sa pagka annoyed ang boses ni Syd ng makalayo na si Jaden.

"Don't be stupid. Gusto ko lang sya kausapin." I told him.

"And what would you say? Mag a apologize ka for letting the tow of you flirt?"

"Stop acting like an annoying jealous boyfriend." Sabi ko tapos inirapan sya.

Nagulat na lang ako ng bigla nyang kinuha ang kamay ko. He intertwined his into mine tapos hinila ako papasok sa party.