Chapter 20.

I swallowed hard when Jaden smiled at me.

"Oh, kakauwi mo pa lang? Saan ka ba galing?" Kapwa kami lumingon ni Jaden when mom came out of the kitchen. May dala syang tray na may juice at slice ng chocolate cake.

I went into her and kiss her on the cheeks.

"D-dyan lang Mommy. Nagpahangin." Tinulungan ko sya na ilapag yung tray sa mesa.

"Tamang tama pala ang dating ni Jaden." Mom was all smiles.

Nilingon ko lang si Jaden. He's really polite. Kaya din siguro gusto sya ni Mommy. Aisde sa well, kilala na ni Mommy ang family ni Jaden. Although hindi ko alam kung bakit hindi nabanggit ni Mommy ang about kay Syd to think na impossible na hindi nya alam o kilala si Syd.

'"Andrea. Ikaw na bahala kay Jaden. I'll take my rest." Tapos binalingan ni Mommy si Jaden. "Suit yourself, Jaden. Maiwan ko na muna kayo."

"Sige po Tita. Thank you. Sleepwell." Pati mata ni Jaden ay ngumingiti habang kausap si Mommy.

Nakamasid lang ako. Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman. I really wanted to be okay with Jaden. Kung galit man sya, it's my fault. But i never wanna lose our friendship.

Nakapasok na si Mommy when i told him to take a seat again. Inilapag ko yung bag ko sa tokador malapit sa pinto at hinarap sya. Masyado marami nangyari kanina sa suite ni Syd. Madami ako nalaman. And now, Jaden's here. I really don't know what to feel.

"K-kamusta?" Pinilit ko ngumiti sa kanya. I sat next to him in the sofa.

He look so damn good in his attire. Naka brown knit sweater sya at black leather pants. Hindi lang sya mukhang mabango, dahil kanina ko pa naaamoy ang pamilyar na pabango nya.

"Andrea.. I'm sorry the last time." He seriously said instead.

Napayuko ako when he got my hand. He msaaged it a little. Hindi ko mabawi ang kamay ko. Jaden did a loy of things for me. I like him. But i love his half brother. Ayaw ko sya saktan.

But i'm wise enough to know now. No matter how i am grateful na minahal o gusto ako ni Jaden, it doesn't change the fact na si Syd pa rin ang pipiliin ako. I can't offer anymore than friendship.

I got my hand and hold him instead.

"Jaden.. Ako ang dapat mag sorry sayo. It's normal na nagalit ka. I appreciate all the things you did for me and-"

"I know. Nagkabalikan na kayo ni Syd." Putol nya sa sasabihin ko.

Marahan nyng kinuha sa akin ang kamay nya. He clasped his hand and smiled bitterly.

"It's actually not your fault." He sighed. "Alam ko naman. Alam ko na malaki ang chance na magkabalikan kayo. What you feel for my brother.. yan na yan ang nararamdaman ni Reese for me." Then he laughed, pero puno pa rin ng pait. "Reese stayed with me kahit na nalaman nya na pinaglalaruan ko lang sya. We parted our ways na akala ko, okay na. Na back to being friends na lang talaga kami. But I learned that she played my brother too. Syd was naive then. I feel guilty, na karma sa akin yung nangyari. I played her, she played my brother."

Hindi ako nagsasalita. This is Jaden's side and i should just listen.

"I confronted her and asked her bakit pinaglaruan nya si Syd. She said na si Syd daw ang habol ng habol sa kanya kaya pinagbigyan nya. Ang ironic, right? Iyon na iyon din ang reason ko kung bakit ko sya pinatulan." He laughed again. "Tinaboy ko sya but she stayed. I flirted with other girls in front of her and she still stayed. The way she looks at me everytime since four years ago.. Iyon na iyon ang nakikita ko sayo. The way you look at my brother.. Nasasaktan ako, pero in a way, karma na din sa akin yon."

"J-Jaden.." Nanuyo ang lalamunan ko dahil sa sinabi nya.

"I want to explain, kahit na alam ko na kayo na ulit. I don't know how or when, pero alam ko, somehow tatanggapin ko iyon. I guess it's safe to say na ikaw ang karma ko."

I sighed. "Huwag mong sabihin yan. May darating pa para sayo. I'm just a trial."

"If you're just a trial, then you'll be the trial i'll be willing to keep on doing even though i already know the outcome. That i will lose. But i'll keep on doing it hanggang sa manalo na ako." His words were making marks on my mind.

"Jaden i'm sorry." Nahihirapan talaga ako sa sitwasyon.

"I'm sorry too, Andrea. But i hope you'll understand."

Nangunot ang noo ko sa sinabi nya. His handsome face resonated a different light instead. May poagka feminine din ang features ni Jaden, but unlike Syd, Jaden's feminine features are minimized. They shared their dad's looks.

"Hindi ako titigil, Andrea." His words are firm.

Napakurap kurap ako sa sinabi nya. "J-Jaden.." In an instant, ibang Jaden na ang kaharap ko. He wasn't smiling anymore. It's like his eyes are looking straight to my eyes, telling me things only our eyes can comprehend.

"Andrea.. Andrea.. Alam ko mahal mo si Kuya.. But i have feelings for you too. Ayokong sumuko ng ganoon lang. Right now, I am not hoping for the two of you to break up, but i am hoping for you to fall for me too."

I had to distance myself to Jaden. Umurong ako palayo sa kanya. "Jaden what the hell are you saying? You can't. Move on. H-hindi pwede. Lalo ka lang aasa, mas masasaktan ka lang. Tanggapin mo na lang na isa lang ako sa mga dumaan sayo para may matutunan ka."

"Let me do this."

"Jaden, no. Stop it." Saway ko sa kanya. I stood up, sinapo ko ang noo ko gamit ang kanang kamay ko ay namewang gamit ang kaliwang kamay.

Pakiramdam ko nahilo ako sa sobrang pagka yanig ng pagkatao ko sa sinabi ni Jaden,

He stood up too. Humarap sya sa akin. "I'm sorry."

"Damn it. You're a good guy. A good catch. Don't lower yourself para humabol sa akin." Paksi ko sa kanya.

"You're worth it."

"Jaden naman. I love Syd. Wag mo na ako guluhin."

"I like that. I affect you that much, it's a start." He grinned.

"Stop treating it like a game, Jaden. I don't want to lose our friendship. Just.. just.."

"You can't make me go away. I can be very persistent." Naging playful na ang boses nya mula sa pagiging seryoso kanina. This guys is unbelievable!

"Ewan ko sayo Jaden." Ngumuso ako. I still hope na nagbibiro lang sya, and that eventually, he'll tell me na joke lang iyon.

"You look really cute when you pout. Makes me wanna kiss you."

Pinaningkitan ko sya ng mata. "Sira ka."

Tumawa lang sya.

Napakamot ako sa ulo. "Gabi na, umuwi ka na." I walked to the door.

I saw him sigh and walked after me. Tumayo sya sa harap ko as i open the door.

"Good night Andrea."

Then he was gone.

HIndi ako agad naka alis sa kinatatayuan ko matapos ko maisara ang pinto. Is he seriously still gonna pursue me? My God. Hindi pa ba sapat na parusa sa akin yung mga naramdaman kong sakit sa puso at ulo na duloit ni Syd, pati sa kapatid nya makakatikim pa rin ako?

Normal days resumed after that encounter. Naka hinga naman ako ng maluwag dahil hindi pa nagpaparamdam si Jaden after that night. He can be very persistent, ayon nga sa kanya. Tumambay kami saglit ni Marco sa isang coffee shop. He dropped me there, hindi ko dinala ang sasakyan ko because Syd's gonna fetch me.

"I got to go. Syd's here." Tumayo na si Marco the moment na nakita nya na pababa na sa sasakyan nya si Syd. May pupuntahan naman talaga sya, i just asked him to stay for some more minutes habang wala pa si Syd.

I stood up and kissed him on the cheeks. "Take care, alright?" Bilin ko.

"I will." He smiled and went. Nagkamustahan pa sila ni Syd saglit nang magkasalubong sila sa parking lot.

I sipped at my pearl milk tea as i wait for Syd to come in.

He was just wearing a plain green shirt na hakab sa katawan nya and a cream pants. Naka tsinelas nga lang sya, pero pakiramdam ko, lahat ng babae sa coffee shop na iyon lumingon the moment he opened the glass door.

Sinalubong nya ako ng mariin na halik.

I had to stop him. Nakakahiya, masyado maraming tao at nakatingin pa sila sa amin. He has this habbit of practicing PDA at medyo uncomfortable ako.

"Let's go?"

"Saan tayo pupunta?" Taas kilay na tanong ko.

"C'mon, somewhere private." Tapos ngumisi sya.

Mula naman ng magkabalikan kami, wala pa ulit nangyayari sa amin. We're taking things slow now. Naka mind set na rin sa utak ko na may boyfriend na ako. Hindi na ako kagaya ng dati na pwedeng mag decided basta basta.

Hindi ko binanggit kay Syd yung napag usapan namin ni Jaden. The last time, inamin nya sa akin kung gaano ka perfect ang tingin nya sa kapatid nya, and he thought na si Jaden ang pipiliin ko over him. I don't want him to feel anymore doubt, kaya wala ako balak sabihin sa kanya.

Nagpasama ako bumili ng libro sa NBS kay Syd. Para may taga bitbit na din ako. Naka buntot lang sya sa akin whil i browse some books. May ilang titles pa ako na hinahanap at hindi ko na mabilang yung dala nya. Hindi kasi ako masyado naka labas before.

"Angelique, mababasa mo pa ba lahat 'to?" Angil nya sa likod ko.

"Wag kang ano. Umuwi ka na lang kung magrereklamo ka." Sabi ko na hindi sya nililingon. I got another book and put it on his hands already full of books.

"Babe naman.."

"I'll stay with you later. Overnight. So shut it, okay?" Nilingon ko sya.

Bigla syang napipi tapos ngumiti. "Dapat kanina mo pa sinabi. Kayang kaya ko naman magdala nito kahit hanggang mamaya." Bigla syang sumigla.

I just rolled my eyeballs.

Dumiretso na kami sa cahsier, pero hindi nya na ako pinag bunot ng wallet. He paid it all with his card. Ayoko sana, but we're already creating a scene kaya hinayaan ko na lang sya.

"Where do you want to eat, Babe?" Pasakay na kami sa kotse nya paalis sa mall when he asked me that.

"Magpa deliver na lang tayo. Pakiramdam ko tutumba na ako sa pagod."

Tiningnan nya ako ng nakataas ang kilay, sya na nag suot ng seat belt ko. "At bakit ka pagod?"

"School works." Humikab ako. Actually, puyat ako. Humabol ako sa ilang projects na due sa Monday para wala na gagawin. Pupunta kasi kami bukas ni Mommy kay Daddy, and i decided na mag stay na lang ng overnight kasama si Syd para na rin magpaalam.

"Alright." Inabot nya sa akin yung cellphone nya. "Ikaw na tumawag for delivery para hindi na tayo matagal maghihintay later."

I called a resto habang nagda drive sya. Nakakatuwa na ang normal ng pagsasama namin ngayon. Lumipat na pala si Syd, umalis na sya sa hotel suite. He told me na gusto na sana bahay na talaga, so he bought one. Napapa iling na lang ako, isang pitik lang, kung ano mabibili nya.

It's my third time this week na makarating sa bahay nya.

Malapit na kami when my phone vibrated. Jadens' name registered. Hindi ko na lang iyon pinansin. Ayoko magka idea si Syd na baka may ugnayan kami ni Jaden. Hindi pa namin napag uusapan ang mga bagay bagay and i'm okay with that. With our current situation, wala na ako mahihiling pa.

My phone kept on vibrating. Salitan na tawag at text. Nakaka inis. Bakit ngayon pa nangungulit si Jaden? Pinilit ko wag pansinin.

"Who was that? Bakit di mo sagutin?"

Napapitlag ako ako nang sabihin iyon ni Syd. "H-huh?"

"That." Nguso nya sa bag ko na nasa lap ko. "You're phone. Looks like someone's calling you."

"W-wala yon." Tanggi ko na lang.

"C'mon. Sino ba yan?" Curious pa rin na tanong ni Syd. Palingin lingon sya sa akin habang nagda drive.

Ayoko ma open yung pangalan ni Jaden. "Wala yun, mnga kaklase ko, mahilig sa group message." Kibit balikat na sagot ko.

Mabuti na lang at pinalagpas nya na.

Ten minutes na kami sa bahay nya when my order arrived. Sumalang kami ng dvd sa dvd player. Mahilig kami manuod ng movie habang kumakain ng kung anu ano. One of the many things na nagkasundo kami ni Syd.

Napapapikit na ako sa gitna pa lang ng movie when Syd's phone rang. He stood up, naiwan ako sa kama at handa na sana ako matulog when i heard a panic on Syd's voice.

"What? Where?"

Napa balikwas ako ako when i heard the panic on his voice. Pilit akong dumilat at bumangon.

"Damn it. Kailan pa? Bakit ngayon lang ako tinawagan?" Kitang kita ko ang pagkuyom ng kanyang kamao. He seemed mad.

"Syd? Baby?? I called him.

Nilingon nya ako at nag sign na sandali lang. Tumalikod sya at itinuloy ang pakikipag usap. Nakatingin lang ako sa likod nya. Bigla akong kibahan khit di ko pa alam ang nangyayari. He looked worried and concern, kung sino man ang tumawag.

Bigla syang dumiretso sa cabinet when he's done with the call.

"Syd? What happened?" BUmangon ako sa kama at nilapitan sya,

"I'm sorry. Nasaksak si Jaden, Baby. I have to go to the hospital. You can stay here." Nilingon nya lang ako, tapos naging busy sya sa paghahanap ng bagay sa cabinet nya.

Bigla ay para akong sinampal sa narinig ko. Si Jaden.

He was calling and sending me messages a while ago. Agad akong tumalikod at hinanap kung nasaan ang bag ko. Kinapa ko kung nasaan yung cellphone ko.I immideatly opened it and read the six messages from my inbox na lahat pala galing kay Jaden.

Jaden:

Sorry to bother you but i want to see you, Andrea.

Jaden:

Andrea! Are you with Syd? Please. I want to see you. :(

Jaden:

Someone slashed my tire. Damn. Di ako maka alis dito. Why aren't you answering your phone?

Jaden:

Andrea? Help.

Jaden:

Some thugs are going rounds on me. I'm drunk.

Jaden:

I wanna see you.

Bigla kong natakip ang kamay ko sa bibig ko. Bigla akog naiyak.