Prologue

Disclaimer: This is a work of fiction. Any resemblance here in the story is purely coincidental.

"Doc, I experienced this past few days a bad headache and double vision." Sabi ng pasyente kung nagpapa check-up sa 'kin ngayon. "Can you remove your jacket Sir?"I pleased.

Napatungo sa akin si Sir Gomez mula sa malalim na pag-iisip."W-why? It is important? " nagulat na tanong niya. "Easy Sir, I'll just check your heart" I defend, and he automatically followed me. "Sorry, I'm just thinking something"

"Ok, now..enhale_exhale, one more. Again" While tapping my stethoscope on his chest.

"Hilda, can you handed me my Laryngoscope?" I request on my assistant nurse. " Ok, Doc," Hilda answered.

While checking to Sir Gomez condition. I noticed that he's thinking something , like parang marami siyang inii-sip na mga problema. Siguro dala lang ng edad niya, yeah, I checked his form, matanda na nga si Sir Gomez. Knowing that his age is 56 , hindi na ako magtataka at dahil na din siguro ng dinadala niya ngayong karamdaman.

"We need to do more test about you Sir. Hindi po normal ang kalagayan niyo, lalo na sa edad niyo po ngayon. By the way, did you bring your guardian,Sir?" I asked. "Ahm..my wife is busy, so I went here alone." " What about any relatives or your-" Tanong ko kaso agad niya din pinutol.

"I don't have" "Ok, just inform your wife that you need to go back here in the hospital, as soon as possible."Nahihinayang na aniya ko at agad din siyang tumango.

Matapos kay Sir Gomez, hindi na nadagdagan ang pasyente ko, hanggang magtanghalian. Nakakapagpanibago lang dahil siguro sanay na akong maraming pasyente at mga cases na dapat tapusin. Siguro Sunday ngayon, kaya mas prefer nilang mag-bond with their family or something. Samantalang ako, mas piniling mag trabaho dito sa hospital. Mas gusto kung magtrabaho kay sa mag day off para hindi ko maramdaman na maging lonely. Kaya pagkatapos kung mananghalian dito sa office, agad kung inabot ang aking cellphone mula sa cabinet na nasa tabi ko at sumalampak sa couch.

~Up all night on my mind got me thinking

Wanna stay, can you give me a reason

I don't think so, I don't think so

I'm in love with someone but I'm not sure

He can love someone back the way they love him

I don't think so, I don't think so

~Don't be mean if you wanna go

You can leave and leave my heart alone

Inis akong bumangon at dali-daling pinatay ang music. Sa dami ng playlist ko sa Spotify, 'yon pa talaga? Kay Lany pa talaga? Alam kung paborito ko na singer siya kaso hindi akma sa mood ko ngayon. Matagal ko ng Idol siya, simula high school ako, relate na relate ako e, hahahha. Kaya pinili ko na lang na wag magpatugtug baka anu pa mamaya marinig ko, lalo lang mawala ako sa mood. Mahirap na baka madamay pasyente ko at sungitan ko. Magpapahinga na lang ako.

Nagising ang diwa ko dahil sa ingay ng mga nag-uusap, hindi ko natuloy ang pagmulat ng aking mga mata matapos marinig ang pangalan ko. "Si Dr. Eyah Dein Mossin po tulog" Pabulong niyang sabi sabay hagikgik halatang masaya dahil walang mag-uutos sa kanya. Talagang binanggit pa buo kung pangalan paniguradong nasa mood to."Ssh..baka magising, happy ka na niyan? As far as I remember, wala kang sweldo pag walang trabaho..hahahah" familiar yung boses kaso may pagka slang. "Pasalamat ka pinsan kita, kung hindi baka sinakal na kita, doctor ka pa naman. Biglaan yata ang pag uwi mo ngayon,ha?" Hinihinaan ni Hilda 'yong boses niya, rinig ko parin dahil tahimik dito sa office. "Ganon din ang akala ko, e. Akala ko nga don na ako tatanda, enough na siguro 'yon, na doon ako nag-aral. Mas mabuti na dito ako magtrabaho. Malaki nga sahod doon kaso wala naman akong kasama, at tsaka may babalikan pa ako, e." napa-isip tuloy ako, parang kilala ko siya kaso malabo. Mahirap na mag-assume at tsaka bakit dito pa nila naisi-pan mag-usap?

"Alis ka na, sabi mo gusto mo lang siya makita. Baka makita ka pa niya at sisantihin ako." May narinig akong may nagsira ng pinto.

"wait-"rinig ko pang nagsalita 'yong lalaki. Tikalang, sino naman gusto niya makita at sino naman magtatanggal sa trabaho kay Hilda? Imbis na problemahin ang problema nila, hinayaan ko na lang ang sarili kung lamunin ng antok.

Lumipas ang ilang araw, mas pinili kung magstay-in sa Hospital dahil na din sa hectic ng schedule. Simula no'ng nagtrabaho ako, hindi ko na isipan magtravel or to get myself some rest. Gustuhin ko man 'yon, kaso mas pinili kung tustusan ang aking ina, dahil ako na lang ang ina-asahan niya. Ang sarili ko namang mga kapatid ay may kanya-kanya ng mga pamilya. Kaya pinili kung maging workaholic na halos hindi ko na mabisita ang sarili kung ina sa kanyang sariling kwarto. Tinatawagan na lang ako ng kanyang sariling nurse, everytime na may kailangan siya.

"Good morning po, Dr. Eyah Dein Mossin" Bungad sa akin ni Hilda. "Wow, ganda ng gising, hah? Blooming din, SANA ALL my LL." Agad kumonot ang mukha niya, sa sinabi ko at sabay ngiwi. Mahilig mag chika sa 'kin si Hilda lalo na sa mga lalaki na ka chat niya. Iwan ko nga grabe yung kilig niya kapag nagkwekwento, akala mo naman na meet na niya 'yong lalaki in person. Sa akin din nagda-drama kapag walang sumipot sa kanya. "Hahah, just kidding alam ko naman na pareho tayong walang LL." Agad na bawi ko, mukha kasi siyang masyadong affected.

"Ok lang, wahahha..btw po Doc, nandyan na po 'yong pasyente niyo sa labas, hinihintay ka po nila. Ang Neurologist naman po on the way na." nakangiti si Hilda habang ini-inform ako." Papasukin mo sila dito. Wait, anu nga pala pangalan ng Neurologist? Akala ko kasi si Gilbert but he said, he's not." I asked. "Don't tell me..hindi mo alam Doc." she replied me with a sarcastic look. " Alam ko, kaya nagtanong diba?" kaya pinandilatan ko agad siya. She just smiled at me, " Sigurado naman akong kilala mo siya, Doc. Mamaya nandito na 'yon, na traffic lang. " Hilda answered.

Hinayaan ko na lang si Hilda na ayusin at linisin ang mga gamit na kakailanganin ko mamaya. Masyado pang maaga para mawala sa mood. Lumabas na lang ako at dumiretso sa canteen, para bumili ng makakain at maiinum. Pagbalik ko, marami ng mga tao sa hallway at sa OP department.

Pagpasok ko sa office, naroon na sa loob sina Mr. and Mrs. Gomez, kausap ang Neurologist. Agad akong pumunta sa kanila at inilahad ang kamay ko sa lalaking bahagyang nakatalikod sa 'kin. "It's nice to finally meet you, Doc-" Naputol ang pagtatanong ko ng pangalan niya matapos lumingon sa 'kin. Tsaka tinanggap ang kamay ko."Dr. Tauoise, and it's my honor to work, WITH YOU, Doc Mossin." Hindi ako makapaniwala, talagang natulala ako saglit. He's standing in front of me, the one and only, my first love. Ang tanging lalaking minahal ko, na hanggang 'pangarap' lang.

Talagang may diin pa ang 'with you' wewss.

Huwag mag-assume, rule number one ko 'yon e, no'ng high school ako. Iwan ko ngayon hahaha parang ang sarap mag-assume, chos!

Hindi ko alam, na naka-uwi na pala siya..hyss dapat sinabi niya para na surprise ko siya..chos., bakit ko naman gagawin 'yon?Wahahaha, baliw. Halos hindi ko na siya makilala, mas lalo siyang gumwapo. Tapos ako 'yong na surprised niya.

Pagkatapos sa OR, dumiretso ako sa office at inayos ang mga gamit ko, dahil plano kung umuwi. Mahaba-habang operasyon din 'yon. Lalo na dahil may kasama akong doktor, hindi lang doctor, 'mahal ko pa', hahhaha char, ang awkward. Gabi na nang matapos kami. Kaya nagmamadali akong lumabas sa hospital at hinanap 'yong kotse ko. Agad kung inilagay sa shotgun seat ang mga bag ko, dahil sa sobrang bigat. Tsaka ako umikot, bubuksan ko na sana ang pinto nang may mag salita sa likod ko.

"Are you going home, na?" Oh, God that baritone voice makes him more sexy. I turned around, para malaman kung sino 'yong tinatanong niya. Mahirap mag-assume lalo na ngayon dahil baka may girlfriend na, oy.

"Pwede ba akong sumabay sayo?I got a flat tire,e" he continued, napangiti ako dahil sa accent niya. " Ganun ba, sige, sa'n kaba, Doc?" tanong ko. "Ituturo ko nalang sayo yung direksyon, Thank you." casual na aniya, at ngumiti lang ako.

Lumipas ang ilang minuto, patuloy lang ako sa pagdadrive habang siya ay nagbibigay ng direksyon. Nagulat ako nang bigla siyang magtanong. "How are you?" "I-i'm fine." agap ko, kaso nautal, shit. "How about you?" balik na tanong ko. "Doing fine" napapikit ako, dahil ayukung makita niya 'yong reaksyon ko. Na kung paano umipekto sa akin ang maganda niyang boses. Ang feeling na nagsasalita lang siya pero parang may musika ng hatid sayo."Oh, I'm so glad to hear that!" Tumango lang siya, halatang hindi na gets 'yong tinutukoy ko. Nakarating kami sa isang Subdivision, puno ng mga naglalakihang bahay, pero isa lang 'yong umagaw ng atensyon ko, ang bahay ni Doc. "Thank you, Doc, sorry na abala pa kita. Babawi ako next time." he insisted. "It's ok, total gabi narin, mahirap na...Babawi? Ok, I'll wait for that." I smiled "Bye! Have a good night!" pahabol ko.

Na tanaw ko pa siya, sa side mirror na kumakaway habang ngumingiti. He really changed a lot, lalo na 'yong hair style niya. His massive body figure, I like it, he looks so hot.

It has been almost eleven years and I missed you...