webnovel

Empire High University: University of monsters

The utopian world you're living in. Everybody wants this perfect world. But not for her. She knows crystal clear that the world she's living in is a dystopian one. No perfect prince and princes, only ruthless and tyrannic monsters larks in their dark kingdoms. Vampires, werewolves, shapeshifters, warlocks, witches, and other evils. Aeon Hitter Black doesn't believe in all these shits. Yes, she called the perfect world, fairy tales, happy endings, and love a huge shit. For her, these words are something that people put into their minds and believe to mend and fill the hole in their hearts. She is walking trouble where all mess and chaos are tailing her but it seems like she is the unluckiest person alive for entering the evil school. Empire High University."Empire High University. The University of monsters, where all demons lark and lie"

thumanoid · Fantaisie
Pas assez d’évaluations
38 Chs

Chapter 3. Gaze colder as an ice

Aeon's POV

All things bright and beautiful

All creatures great and small

All things wise and wonderful

God made them all

I remember this passage from the classical poems for children "All things bright and beautiful" by Cecil Frances Alexander and it's one of the poems that I used to hate and still hated. I remember when I first read this poem, I think I am at my 1st grade in school back then. I was busy staring outside our classroom when suddenly my teacher called for my attention. I looked at her pissed.

"Can you read this poem for us Aeon?" she pleaded. I rolled my eyes and got up then walked in front. She handed me the book and pointed out what to read. My forehead creased at the title of it then I started to read.

"All things bright and beautiful

All creatures great and small

All things wise and wonderful

God made them all"

Napakunot noo nalang ako at napa tigil sa pagbasa. Nabigla nalang silang lahat nang pinunit ko ang libro at binato iyon tsaka ako lumabas nang pintuan at pabagsak itong isinara. Then the day after that, I just found out that I am being kicked out at the school. Well, that's the least of my concern, madami pa namang eskwelahan diyan.

I didn't actually understand why I suddenly got pissed that time, it's just that reading the poem makes me angry. Now it all makes sense dahil lahat nang nasa tula ay kabaliktaran. Things aren't beautiful and bright like what the author said, most likely it's dark and fucking ugly. This world is a fucked up one and that's the reality that not only humans should start to believe. I was born to see things clearly, comprehend, and be an open-minded person. Bata palang ako naranasan ko na kung gano kalupit ang tadhana at yun ang nagpamulat sakin nang lahat lahat. This world ain't a fairytale-like good people believe and everything in this world clearly is not what everyone anticipated it to be. If all things were bright and beautiful then why does my world suddenly become dark and turned into black and white?

***

Papunta na ako sa unang klase ko para sa umagang ito nang bigla akong may narinig mula sa likod nang school building. Oh well kung tinatanong niyo kung anong nagyari sa araw ko kahapon pagkatapos nang eksenang yun, naging maayos naman ang lahat, maliban nalang sa pagbulungan hindi lang ng mga kaklase ko pati na rin ang ibang department/course. Ambilis naman kumalat nang balita na ang isang gaya ko ay pinatulan ang limang lalaking yun. Wala akong magagawa, kasalanan naman nila at sa kamalas malasan kaklase ko pa sila sa ibang subjects. Nananadya ba talaga ang gagong headmaster na yun? O talagang pinaglalaruan lang ako ni tadhana? Mabuti nalang at nakasurvive ako sa mapanlait nilang tingin at pati narin sa murderous glare nung Trasher na yun. I also heard that he is the brother of the headmaster. Aba! Wala akong pakialam, pagbuhulin ko pa silang dalawa ang tanging gusto ko lang ay pabagsakin silang lahat pati narin itong eskwelahang ito.

Didiretso na sana ako sa entrance nang school building nang bigla akong nakarinig nang ingay na para bang nagsusuntukan. Hindi na sana ako makikialam nang narinig ko kung sino ang nagsalita.

"Ito lang ba ang kaya niyong gawin?" tanong nang isang tinig babae, ramdam ko kung paano gumuhit sakanya ang isang nakakalokong ngiti.

Naglakad ako kung saan sila naroon at dun ko nakita ang dalawang lalaki at isang babae na ngayon ay nakatabingi ang kanyang mukha sa kabilang direksyon na tila ba nasuntok ito. Napayuko ang babae.

"Oh please! Stop acting like your some kind of a fucking villain in a movie, hindi bagay sa mga mukha niyong parang goons" sabi niya tsaka siya natawa.

"Let's just get over with this, shall we?" sabi niya saka siya ngumiti nang nakakatakot, and dilim nang ekspresyon sa mukha niya at ang mga ngiti niya ay kakaiba, tila ba anumang oras ngayon ay makakapatay siya nang dalawang tao.

"You bitch! akala mo kung sino ka. Ba't di mo nalang ilabas ang tunay na kulay mo? Nagbabalat kayo ka pang anghel" singhal nung isang lalaki.

Walang magaakala na isa rin siyang demonyo dahil napa kaamo nang mukha nito but behind that mask lies a dangerous monster. Ang akala ko rin nang una ko siyang nakita na nagbabasa sa dorm naming dalawa ay mukha siyang mabait pero may tinatago rin pala siya. Don't ever wonder dahil pati ang eskwelahang to ay puno nang mga mababahong sikreto, nagtataka nga ako kung panong hindi pa 'to nabulok at sumingaw eh, ang galing kasi nilang magtago nang baho.

Susugod na sana yung dalawa nang biglang nag angat nang tingin yung babae. Nakakatakot ang ngiting nakaukit sa mga labi nito. Napansin kong may dugo ang gilid nang kanyang labi at basag narin ang kanyang napakakapal na salamin. Hindi natinag ang dalawa sa ngiti niya kaya sumugod ulit sila at bigla ulit silang natigil nang lumabas ako sa pinagtataguan ko. Bakit ba kasi ako nagtatago? Because I find everything amusing and worth of a watch, sagot ko sa sarili kong tanong.

"And what do you think you're doing?" I asked then raised my brow, crossing my arms across my chest while leaning into the wall.

"At sino ka naman? Kaybigan mo ba 'to" tanong niya sakin sabay turo sa babae.

"No" I said nonchalantly. Hindi ko naman talaga siya kaybigan at hindi naman ako makikialam dahil alam kong pipitsugin lang ang mga ito para sakanya.

"Binibigyan ka namin nang pagkakataong umalis" sabi nung isang lalaki na mukhang tiyanak. Hindi ko mawari ang itsura nang dalawang to.

"Pag aari niyo ba ang lupaing ito? At kung ako sainyo aalis na ako kung gusto niyo pang mabuhay" sabi ko.

"Wala kang pakialam at hindi kami ikaw. Bakit ano bang kayang gawin nang isang talunan at bitch na katulad nito? She's a whor---" hindi na naituloy nang lalaki ang sasabihin niya nang nagpabulusok ang babae nang dalawang hunting dagger sa direksyon nang dalawang lalaki at tumama ito sa centro nang noo nila.

"I told yah" sambit ko. Nice shot. Ang galing niyang tumira na para bang sanay siya rito para ngang wala sakanya yon eh.

"Why did you help me?" tanong nang babae nang paalis nako. Nakatalikod ako sakanya pero alam kong nagtataka siya dahil sa ginawa ko. I can read minds remember?

"Help? Did you even consider that as a help?" I asked amusely. Nagulat nalang ako nang sa isang iglap ay nasa harap ko na siya. Bampira. Ngunit mas nagulat ako nang nakita ko ang mukha niya. Ang kanyang mga mata ay nagliliwanang at ang lawak nang kanyang ngiti. Ambilis naman niyang magpalit nang ekspresyon.

"You still help me by showing up here" she cheerfully said. "Siya nga pala hindi pa ako nagpapakilala sayo" sabi niya, aktong magsasalita na sana siya nang pinigilan ko ito.

"I don't care who you are" sabi ko at iniwan ko siyang nakatayo don at nakasimangot. Ayokong magkaroon ng kahit sinong kaybigan o kahit sinong taong malapit sakin. Hindi ko hahayaang ito ang magiging kahinaan ko.

"Ako nga pala si Dark Angel Whitham" sigaw niya sa pangalan niya. Her name suits her. Dark Angel.

Pagkatapos nang nangyaring yon ay pumasok na ako sa klase ko only to find out na nakasara na ang pintuan. Mukhang nagkaklase na sila. Math nanaman ang unang subject ko, naalala ko tuloy yung nangyari kahapon. Sinipa ko nang marahas ang pinto para bumukas ito at dirediretsong naglakad papunta sa upuan sa likod. Walang permanenteng upuan dito at maaari kang magpapalit palit nang upuan. Sinundan nila ako nang tingin hanggang sa makaupo ako, tinapunan ko lang sila nang masamang tingin dahilan para umiwas sila. Napatingin naman ako sa mga lalaking katapat ko nang upuan, yung limang ugok. Nakatingin lang sila sa harapan. Naramdaman ata nang isa sakanila na nakatingin ako kaya napatingin siya sa direksyon ko at sa kamalas malasan ay si Trasher pa talaga ang lalaking yun. I met his gaze. His eyes are cold as ice. And he's cold as ever.

"Goodmorning" napatingin nalang kami nang may biglang pumasok sa klase. Si Dark. Napatingin kaming lahat sakanya at napansin ang kanyang mukha. Putok ang kanyang labi at may bahid pa nang dugo sa gilid nito at basag ang kanyang salamin. Napakunot ang noo nilang lahat ngunit hinayaan nalang nila ito. Walang mag aakala na ang isang anghel na tulad niya ay may kinukubling lihim.

"Goodmorning Angel, atleast I have one student na may respeto sa kapwa tao" the teacher said bitterly then motioned her to seat down. Angel huh? Hindi ba nila alam ang buong pangalan niya? Nagpalinga linga naman siya, naghahanap ata nang mauupuan at sa kamalas malasan ay sa tabi ko pa. Naglakad siya palapit sakin

"May I seat here" tanong niya, I just shrug at naupo nalang siya sa tabi nang upuan ko.

"Angel huh? Dark" I playfully asked which causes her to freeze pero napangiti lang din siya ulit. Anong klaseng babae ba ito?

"Hitter" sambit naman niya. Wala pang tumatawag sakin nang Hitter, only my twin sister does that and I miss someone calling me by my second name. Napansin ko sa peripheral view ko na napalingon si Trasher samin pagkabanggit ni Dark sa pangalan ko na nakakunot ang noo. Now your wondering. I just smiled innocently at him at binaling ang paningin ko sa harapan para makinig sa teacher namin. Ayoko nang dagdagan pa ang kaso ko.

***

Natapos naman nang maayos ang tatlong klase ko ngayong umaga. Palabas na kaming lahat sa classroom papuntang cafeteria. We have our big cafeteria, dito kami nag bebreakfast at lunch at sa grand dining hall naman kami nag didinner. Nagulat nalang ako nang palabas nako sa pintuan ay may sumabay sakin sa paglalakad. Si Dark.

"Pwedeng sumabay?" she asked blissfully. Tinapunan ko lang siya nang tingin saglit tsako ako naglakad ng hindi siya pinapansin. Nakasunod parin siya sakin nang tahimik. Wala akong pakialam kung mapanis man ang laway niya basta ako gusto ko nang katahimikan. Akala ko nga makukuha ko ang gusto kong katahimikan dahil ang buong akala ko ay tahimik ang taong to pero sabi nga nila, maraming namamatay sa maling akala, kaya eto hindi ko alam kung kelan ako mamamatay dahil may kadaldalan din pala ang babaeng to. Buong minuto na paglalakad namin papuntang cafeteria ay binuhos niya sa pagdadaldal. Saka lang siya tumitigil pag nakikita niyang naiinis na ako.

Pagpasok naming dalawa nang cafeteria ay dumiretso ako agad sa may counter para kumuha nang pagkain habang si Dark naman ay tahimik na nakasunod sakin. Umorder lang ako nang spaghetti at large bowl nang ice cream at coke samantaling si Dark ay umorder nang sangkatutak na pagkain. Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. She ordered 2 slices of pizza, carbonara, ice cream, salad and coke. I just shook my head as we made our way to a vacant table near the glass window. Paupo na sana kami nang biglang may pumatid kay Dark causing her to slip. I saw who tripped her dahil nasa likuran ako ni Dark, siya ang naunang naglakad paalis kanina. Lumipad naman yung tray na hawak niya at tumapon yung iba niyang pagkain sa kanya habang yung iba ay lumipad papunta sa isang babaeng nakatayo sa harapan niya. Lahat nang atensyon ay napunta samin, tinitignan na kami nang lahat ngayon. I saw the girl who tripped her smirk at gustong gusto kong tanggalin ang ngiting yun gamit ang mga kamao ko. Bitch.

"Oh my gosh! I am so sorry" Dark frantically said habang dali dali siyang tumakbo papunta sa babaeng aksidenteng natapunan rin nang pagkain niya. Naglabas siya nang panyo tsaka niya pinunasan ang duming nagkalat sa mukha at uniporme nito. Ano ba tong babaeng to? Inuna pa yun eh siya nga tong mukhang ewan dahil sa dami nang pagkaing nagkalat sa buong katawan niya.

"It's okay" sabi naman nung babae tsaka ito ngumiti kay Dark pagkatapos ay tinulungan na niya ito sa pagpunas nang mga dumi sa mukha niya.

"I am really sorry miss president" sabi naman niya. Miss President?

"It's not your fault, though I know it's not a mishap" sagot niya nang may ngiti parin sa mga labi. Mukha rin siyang anghel pero alam kong may tinatago rin siya. Napatingin naman sakanya si Dark.

"I really didn---"

"I know it's not your fault" sabi niya tsaka siya napatingin sa babaeng pumatid kay Dark na ngayon ay nakaupo at naka dekwatro pa na animo'y namamanghang pinanonood kami. Napatingin din dito si Dark. I made my way to the girl then I poured every single food that I have in my tray. Oopps. Sayang rin yun, lalo na yung ice cream. Napasinghap naman silang lahat dahil sa ginawa ko. Napatingin ako sa reaksyon nung babae, napanganga ito at ang laki nung mata niya na halatang gulat sa ginawa ko. She shrieked in both anger and disgust. Napatayo naman siya sa galit at lalapit na sana siya nang biglang nagsalita yung si Miss president.

"Stop!" the girl yelled at her, composure left her body.

"You dare ordered me bitch! Your just a president!" inis naman na sabi nung babaeng hindi ko alam ang pangalan.

"Yes. I am the president of the fucking student council in this fucked up school and you won't dare defy me" singhal niya habang tinuturo ito. I saw a sudden flash of fear in the girls eye pero nawala rin lang yun matapos niyang tumingin sa likod ni miss president kung saan makikita mo ang pintuan. Nang tumingin ako sa direksyong tinitingnan niya ay nakita ko ang limang lalaking nakaitim na kakapasok palang nang cafeteria. Biglang nagbago ang atmosphere sa paligid. Napatingin nalang ako nang naglakad siya papunta sa isa sakanila at sinakbit ang kamay niya sa braso ni Arius. Napansin kong hindi man lang niya pinagtabuyan palayo ito. Napatingin ako kay Dark at Miss president nang lumapit silang dalawa sakin.

"Let's go" sabi nilang dalawa sakin habang hinihila ako sa kamay ni Dark palabas sa cafeteria pero bago pa kami makahakbang ay nagsalita muli yung nakakainis na babae na hindi ko mawari kung babae ba siya o hindi and she smells like a fucking dog. Werewolf.

"And you think you could get away with that?" tanong niya saming tatlo. Tahimik lang ang lahat nang tao sa loob ng cafeteria at natatakot na pumagitna samin o mas natatakot na kalabanin sila.

"Stop that bitchy attitude of yours Cally if you don't want to be in a detention" baling naman ni Miss president sakanya.

"Oh please little sister of mine, I know you won't do that to your pretty big sister, right Thalia?" she said provokingly. So magkapatid pala sila. Ang layo nang ugali nilang dalawa.

"Oh try me Cally, I care less about you. Hindi ako magdadalawang isip na parusahan ka" sagot naman nito sa ate niya.

"And please stop calling me your little sister. I had stopped treating you as my big sister after what you did to me" may pait na sambit niya. Okay? Ano to drama? May mag iiyakan na ba mamaya?

"It's not my fault if your boyfriend cheated on you, he just loves me more than you that's why he chose me" Cally the bitchy said.

"But it's your fault that he died. You killed him" Thalia answered back pain filling her eyes. Napahawak naman si Dark sa braso ni Thalia para patahanin siya. Umaagos na kasi ang mga luha sa pisngi niya. I hate drama but I fucking hate romance more.

"Don't you dare said that I am the one who killed him dahil alam naman nating dalawa kung sino ang dahilan kung bakit siya namatay" she said also bitterly.

"Oh entertain me, Cally. Who? Tell me who killed him and I will be the one who'll kill that fucking person. Is it me huh? Am I really the reason?" singhal nito sa kapatid niya.

"Wag mong sabihing ako dahil alam nating dalawa na ikaw ang dahilan nang pagkamatay niya. I gave him up dahil alam kong mahal niyo ang isa't isa pero anong ginawa mo? Niloko mo siya. He came to me fucking crying and devastated saying he saw you making out with a guy. Alam mong mahal ko siya pero bakit mo siya nagawang saktan kung alam mong mahal na mahal ka niya. Is he not enough? Tell me Cally, who's worst than a whore between us. Better asked yourself first before you come and let everyone know that I am worst than you" umiiyak na sigaw niya. Tumingin ako kay Cally at basa narin nang luha ang mga pisngi niya. Habang si Thalia ay umiiyak habang hinahagod ni Dark ang likod niya at pinapatahan. Ang tahimik nang mga tao pati narin ang limang lalaki na animo'y walang pakialam sa mga nangyayari. I rolled my eyes both at the 5 guys and the scene. Too cliche.

"Anong napala mo after that? Hindi ka nakuntento di ba? At paulit ulit mo pang sinaktan si Drake hanggang sa magpakamatay siya. Alam mo ate? Sa ginawa mong yun pinatay mo na rin ako. Siya nalang ang meron ako dahil wala na tayong mga magulang pero pati siya kinuha mo sakin" ani Thalia. Lumapit ako sakanilang dalawa at hinawakan ko si Dark sa balikat para siguraduhin kung okay lang din ba siya. Hindi ko inalis ang hawak ko sa balikat niya. I don't know, I just want to comfort this two bitches. I know I said that I won't create any attachments in this fucking school pero wala naman sigurong masama kung magpakabait ako kahit ngayong araw lang di ba?

"Then after that, you went with every guy you met then willingly fucked them. Are Drake and Arius not enough huh?" she spat. I felt Dark tensed and I saw her flinched in pain habang nakatingin sa mga mata ni Arius. Oh. There is something going on between them.

"W-what do you mean?" Dark asked stuttering.

"Oh Angel, my sister here is the reason you guys broke up, she's the one you saw hovering on top of him nung gabing yun, and guess what sila parin hanggang ngayon" Thalia said bitterly. Napayuko si Dark dahil sa sinabi ni Thalia. Nagulat nalang ako nang biglang naglakad si Dark sa direksyon ni Cally at nung limang lalaki nang nakayuko. Nang makarating siya dun ay sinundan ko siya, baka kung anong gawin nila sakanya. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakayuko siya pero nagulat nalang ako nang bigla siyang nag angat nang tingin. Ang mga matang yun pati narin ang mga ngiti niya, wala pa yun sa nakita ko kanina nung nasa likod kami nang eskwelahan. Ang mga mata at ngiti niya ay gaya rin nang sa akin nung gabing yun, nung gabing nawala sakin ang pinakamamahal kong kambal.

SLAP!

Isang malakas na sampal ang binigay niya kay Arius at isang malamig na tinig ang lumabas mula sa kanyang bibig.

"Monster," she said nonchalantly.

"Don't you dare touch him" singhal naman ni Cally na akmang sasampalin si Dark pero pinigilan ko siya. Hinawakan ko nang mahigpit ang braso niya na halos madurog na ang mga buto nito. She whimpered in pain at marahas ko namang binitawan ang kamay niya na ngayon ay hawak hawak na niya.

"You bitches" sigaw niya saming dalawa. Tinapunan ko lang siya nang nakakaumay na tingin habang si Dark ay sinamaan siya nito nang tingin. Natakot naman at nagulat nalang ang lahat nang magsasalita pa sana si Cally pero binirahan ito nang isang malakas na suntok ni Dark. Sapul. Natawa nalang ako habang lahat sila ay gulat. Hindi niyo nanaising galitin ang isang Dark Angel Whitham. Babagsak na sana siya nang sahig ng bigla siyang sinalo ni Arius. Tinulungan niya itong tumayo nang maayos. Nakita kong may pumatak na dugo sa sahig kaya alam kong malakas ang suntok na binigay ni Dark sa kanya. Hindi ko ito makita dahil nakatakip ang kanyang kamay sa ilong niya.

"Angel stop" galit na sabi ni Arius sakanya. Nakita kong nag smirk lang si Dark and she gave her a gaze colder than an ice.

"I'll destroy every piece of you. I'll burn you both to the pits of hell" she said then stormed out of the cafeteria. Sumunod naman kaming dalawa ni Thalia sakanya. Gosh. Is it even possible to loathe drama and romance even more?