webnovel

Death Kill Academy

Death Kill Academy School of Death Is a school full of game. Larong pwede at Hinding pwede pangbata Larong puno ng mystery Larong puno ng dugo. Dadaganak ang dugo sa panibagong yugto ng buhay sa pagpasok ng mga students sa Death Kill Academy. Let's the game begin.

MissHYchii · Histoire
Pas assez d’évaluations
33 Chs

Kabanata 10

Kabanata 10: The Traitor

#Death University

****

(Hayden Zyrienne Pov)

Time check 5:55 pm malapit na maglaro ng card. 5 minutes nalang bago ang 6pm. Wala bang balak pumasok si Micca dito?

Nakaupo lang ako dito sa may room hihintayin ko lang ang mga kasama ko. Pero hindi ko pinahalata tahimik lamang aking nagmamasid sa mga classmate ko.  Dumating ang ilan sa mga kaklase ko.

I hope that Christian will wake up on truth that i don't like him or i can't crush him back. Tumunog na orasan tanda ng magbubunot na kami ng card. Pumasok yung mga kaklase ko na nasa labas. Pagkapasok nila ay sumarado na ang pinto. Hindi ko talaga aakalain na may magic sa kwartong iyo.

"Bumunot na kayo ng mga card. hahaahaha"

Bubunot naman talaga kami. Masyado lang siyang madada at maraming sinasabi. Alam namin kung ano ang gagawin. You don't need to instruct us.

'You can continue your day'

Wala ba siyang maisip na line. Ang baduy at corny ng line walang kathrill-thrill. What a nonsense line.

****

(Third Person Pov)

Halos hindi makagalaw sa kanyang kinatatayuan si Bryan nang makita niya ang nakasulat sa card na 'Sorry but you're next'. Parang panaginip lang na ayaw niyang mangyari pero wala siyang magawa kasi mangyayari na. Itinapon niya ang card niya at lumabas.

Kailangan niyang makalayo doon at hindi mahanap ng mga nakamaskara. Ayaw pa niyang tanggapin ang kanyang kapalaran ng ganun lang.

Sa kabilang banda halos mabulokang ng tinik si Chanelle sa nakuha niyang card. Tumakbo rin siya palayo. Susunod na sana ang mga kaklase nila pero nasarado agad ang pinto. Isa rin siyang tao na hindi niya matanggap ang kapalaran.

Pumunta sa may gate si Bryan at sinubukang buksan ang gate pero hindi niya nabukasan kahit na may wire na nakalagay sa gate ay hindi siya natakot gawin hawakan ang wire hindi namalayan ni Bryan na nasa likod niya ang nakamaskara at sinasaksak siya nito sa puso sa tiyan at sa dibdib. Nilagyan rin siya ng numero 7.

Si Chanelle naman ay tumakbo  sa kanyang pagtakbo may nakita siyang tao na nakatalikod sa kanya. Lumapit siya dito at laking gulat niya ng makita kaklase niya ito. Mabuti naman at may makakatulong sakanya.

"Tulungan mo ako! Ako na ang papatayin" Nagmamakaawa niyang sabi sa kanyang kaklase. Alam niyang mabait ito dahil ito ang pinapakita niya sa kanyang kaklase.

"Sumama ka sa akin" Nakangiti niyang wika habang nakalahad ang kanyang kamay.

Tinanggap ni Chanelle ang kamay ng kanyang kaklase at sumama rito. Alam niyang tutulungan siya nito kasi magkaklase sila.

Nakarating sila sa lugar na medyo madilim dala na rin siguro ng gabi. Hindi alam ni Chanelle ang plano nito sa kanya.

Ngumiti siya ng nakakatakot kay Chanelle. Biglang kinabahan si Chanelle. Ngayon lang niya nakita na ngumiti ng ganyan ang kaklase. Kasi lagi itong nakangiti.

"Anong gagawin mo?" Lakas loob niyang tanong. Nakaramdam na siyang takot. Akala niya tutulungan siya nito.

Nakangisi ito kay Chanelle habang natutuwa siya sa nababasa niyang expression sa mukha ng kaklase.

"Don't worry you would like this thing" Sabi nito at inilabas ang kutsilyo. May kaliitan ang kutsilyo na hawak nito. Parang pocket knife.

Hindi maganda ang kutob ni Chanelle pero gusto niyang alamin kung bakit may hawak itong Kutsilyo.

"Bakit ka may hawak na kutsilyo?" Tanong pa rin ni Chanelle kahit natatakot na siya.

Imbis na sagutin siya nito ay maluto itong tumawa. Lumapit ito sa kanya hindi niya nagawang makaalis kasi napakabilis ng pangyayari.

Bigla siya nitong sinaksak.

"Bakit mo ito ginagawa?" Tanong pa rin ni Chanelle kahit naghihina na siya. Walang siyang alam na mangyayari pala sakanya ang ganito.

Umupo sa harapan niya ang killer. Ngumiti ito ng matamis ja palagi niyang ginagawa.

"Gusto mong malaman sabagay malapit ka na pala mamatayKasi anak ako ng taong pumapatay dito sa paaralan ito. Isa pa kasalanan ito ng mga kapatid niyo nung nakaraang sampung taon" Sabi niya at pinaikot sa daliri niya ang kutsilyo.

Kahit na nanghihina si Chanelle ay nagawa niyang  sabihin ang bagay na ito.

"Traydor"

****

(Hayden Zyrienne Pov)

Lumabas na kami ng bumukas ang pintuan. Hahanapin daw nila si Chanelle at Bryan. Nakisama lang ako sa kanila.

Nang lumingon ako sa may mga puno ay may nakita ako roon na tao. Alam kong tao ito at hindi multo. May hawak itng kumikinang na bagay.

Agad akong lumapit doon napansin ako ng taong iyon kaya tumakbo ito ng mabilis. Paglapit ko doon ay nakita kong nasaksak ng kutsilyo si Chanelle. Pero base sa mukha niya at paghihirap ay malapit na siyang bawian ng buhay.

"Hayden may traydor sa mga kaklase natin" Wika ni Chanelle.

So ang bagay na kumikinang kanina ay Kutsilyo.

"Sino?" Tanong ko pero hindi na siya sumagot marahil namatay na siya. Bumaba ang tingin ko sa tabi ni Chanelle at nakita ko ang bagay na familiar sa akin. Pinulot ko ito at tiningnan. Saan ko nga ba ito nakita? Tinago ko ito sa bulsa baka may makakita.

Kung ganun may traydor sa mga kaklase ko at siya ang pumatay kay Chanelle mas lalo akong kinabahan sa ngayon wala akong makapagkatiwalaan sa mga kaklase ko kahit na sino.

"Hayden nahanap na namin si Bryan sa may gate. Oh nakita mo na pala si Chanelle" Sabi ni Kathleen na mukhang kararating lang.

Hindi niya siguro nakita ang bagay na iyon. Sana hindi niya nakita baka malaman pa ng iba. Hindi ko ito ipapaalam sa iba hangga't hindi ko pa alam kung sino ang traydor.

Napansin siguro niya ang pagtitig ko sakanya ng matagal.

"Hayden. Sabihin natin sakanila na nahanap na si Chanelle"

Tumango lang ako. Ayaw kong sabihin kay Kathleen ang nakita ko. Hindi pa ako sure kung hindi siya traydor.

Dumating na rin ang mga kaklase ko at kinuha ang bangkay ni Chanelle

"Hayden. Are you okay?" Tanong ni Kathleen na nakatayo sa tabi ko.

"What do you think?" Nakapamulsa akong umalis. Nakakalito ang mga nangyayari dito.

"You are not okay. That's what i think"

Narinig ko pang sabi niya.

Tss Really?

****

(Someone's pov)

"Mom. Napatay ko na si Chanelle" Ang galing ko talaga. Nakapatay na ako ng tao It's fucking great.

Saka tiningnan ang kutsilyo na may dugo pa ni Chanelle. I'm so happy for what i done.

"Magaling anak. May nakakita ba sayo?" Mom will be proud at me.

Bagay lang sa kanya yun. Akala mo kung sino. Tsk ang gaspang ng ugali. Akala mo mababait pero may tinatago palang baho. What a bitch.

"Wala" Sigurado akong walang nakakita sa akin. Ang galing ko ngang mag-pretend.

Tumawa nalang si Mom. Ngumisi lang ako. I'm so excited to my next target.

Sino kaya ang isusunod ko psh? Lahat naman sila ay may kasalanan.

Hindi sila makakatakas ng buhay. Co'z this is maze or game and no one can survive or escape.

"Mom. Paano kung mahanap nila ang libro?"

Tumingin sa akin si Mama. Parang galit nga siya eh. Hindi ko naman siya masisi sa nangyari.

"Kapag nahanap nila kunin mo sa kanila. Masisira ang matagal natin na plano"

Tama si mom wala dapat makakita ng libro na iyon. Masisira ang plano naming maghiganti. Lumabas na ako sa room na hindi alam ng mga kaklase ko na doon nagtatago si mom. Sabagay puro lovelife sila.

Nakihalubilo ako sa kanila na parang walang nangyari.

"Saan ka galing?" Tanong nila sa akin. Duh kailangan pa ba itanong yan.

"Dyan lang nagpahangin"

Tsk ang raming tanong. But it's just a stupid question.

"Sana hindi ako mamatay" one of my classmate said. Paano ka nakakasigurado huh?

"All of you will die. No one can survive or Alive. Because Death will never leave at our side"

'Walang mabubuhay sa inyo'

*****

Q: Sa tingin niyo sino kaya ang traydor?

Feedback?

-@missHYchii