Webnovel / Sports, voyage et activités / CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Sports, voyage et activités

Pas assez d’évaluations

303 Chs

Chapter 6: Home

"Pupunta ka bang school?.." nasa hapag kami ngayon. Katabi ko sya. Si kuya Mark sa harapan ko. Nasa tabi sya ni mama. Tapos sa dulong bahagi si papa. Konting kanin lang at pritong itlog at isda ang nasa plato ko. Si kuya Lance pa ang naglagay dahil inaantok pa ako. Paano ba naman kasi?. Ginising nya ako kanina. Kailangan ko raw magmadali dahil graduation ngayon nila Jaden. Suskupo!. Kung hindi ko lang sya kilala. Pagkakamalan ko talaga syang may gusto kay Jaden. Sya pa mas excited sakin eh. Tsk.

"Oo naman.. bakit?.." ngumuso ako. Panay kasi tanong eh. Tinatamad pa akong magsalita.

"Anong plano mo?.."

"Plano?. Para saan?.."

Umiling sya at ngumuya. "Tsk.." he smirked. "Wala ka man lang plano. Naku little sister. Paano ka magugustuhan ng taong gusto mo kung wala ka man lang kasweetan sa katawan mo?.. tsk.. tsk.."

Dinig kong nilinis ni Papa ang kanyang lalamunan. Kaya napatingin ako sa kanya. Napaayos ng upo at lumunok ng wala sa oras. Naman kasi!. Ang daldal ng loko. Sarap batukan!.

"Ano nga ulit yun Lance?.." binitiwan nya ang hawak na kutsra at tinidor saka sumandal at tumingin kay kuya ng seryoso.

Di naman stirkto si papa pagdating sa lovelife namin. Sadyang gusto nya munang makapagtapos kami ng pag-aaral bago humanap ng kasintahan. Pero ngayon, parang ayaw nya yung sinabi ni kuya kanina. Di ko alam kung bakit.

"Pa, what I mean is--..." tinaasan sya ni papa ng kilay. Tahimik lamang kaming tatlo na nakikinig sa kanilang dalawa. "I mean. Diba dati nyang kaibigan ang gagraduate ngayon. Kaya kailangan nyang pumunta ngayon sa school nila.." Tumango lang sa kanya si papa ngunit parang hindi pa rin kumbinsido.

"Hindi iyon yung narinig ko kanina Lance Eugenio.." naku!. Bahala sya dyan!.. Binanggit na buo nyang pangalan. Warning na yun.

Napainom ng tubig ang loko. Yan. Sa daldal ng bibig mo. Ikaw rin ang magpapahamak sa'yo. Tsk. Kaya hanggat kaya mong itago ang isang sikreto. Quiet ka lang. May oras din na malalaman yan ng lahat. No need to publicized it.

Hindi na to nagsalita muli. Yumuko sya at nilaro ang pagkain na nasa plato nya. "Makasuggest ka sa kapatid mo. Ikaw nga walang maipakilala samin na nililigawan mo.. Matanong ko lang nak. Bakla ka ba ha?.."

"Pa?!.." agad syang nag-angat ng tingin at kinontra ang sinabi ni papa.

Nagpigil ng tawa si papa pero kaming tatlo. Kingina!. Ang hirap pigilan.

"Bwahahahahaha!!..."

"Nyahahahahahahah!..." ako ang may pinakamalakas na tawa samin. Sinamaan nya ako ng tingin bruh. Sobrang sama. Kung wala lang kami sa hapag. Baka nagmarathon na naman kaming dalawa dito sa bahay. Hahahaha!.

"Pa, pati ba naman ikaw?.. walang tiwala sakin?.." uutal utal pa syang magpaliwanag. Tuloy, iniilingan lamang sya ng kausap. Huminga ito ng malalim bago nagpatuloy. "Paano ko naman liligawan babaeng gusto ko kung gusto rin sya ng kaibigan ko?.." nagsalubong ang kilay nito.

"E di matira matibay.." si kuya Mark to.

"Psh. Nagsalita ang taong hawak na nga ang taong gusto nya pero pinakawalan pa. Tsk.."

"Anak ng?.." umambang tatayo si kuya Mark pero pinigilan sya ni mama

"Tama na yan..mag-aaway na naman kayo.. pareho pa naman kayong matataas ang pride. Di ko maabot minsan." pinaringgan nito ang dalawa. Tama naman sya. Sa taas ng pride nila. Walang babaeng nagkakagusto sa kanila. Si kuya Mark. Arranged marriage lang yung sa kanila. Mabuti pa at nagclick silang dalawa nung fiance nya kaya natuloy kasal nila. "Nak.." baling sakin ni mama.

"Po?..."

"Pumunta ka ng school mamaya. Surprise them, okay?.." nguniti ako. "Of course ma. I will.."

Sa nagdaang araw bago kami umuwi. Sinabihan ako ni Dilan na susunod sakin dito. Ngunit sinabi ko sa kanyang di na kailangan. But he insisted. Kinabahan tuloy ako. Airport palang, naguguluhan na ako sa kung anong pwedeng idahilan upang pigilan sya. Para di na sya matuloy. Baka kasi lalong hindi magkaroon ng KAMI ni Jaden ih! Hihi. Pero, anong magagawa ko kung andito na sya diba?. Pero paano kung malaman ni Jaden?. Anong mangyayari sakin?. Suskupo Bamby!. Think now!.

PREV INDEX Next