Chapter 33: Blueprint

"Mommy, kailan babalik si daddy?. he promised to me.." pangungulit ni Knoa sakin. Hinabol ako patungong closet. Nilalagay ko ang mga tinuping damit nya doon.

"Lolo old already said it that he's so busy baby.. just wait okay?.." Ayoko sana syang paasahin sa mga bagay na walang kasiguraduhan subalit naisip kong iyon lang ang tanging bala ko para di na sya malungkot pa. Lagi na syang nakabusangot. Nakatanaw sa may bintana. Tinitignan bawat kotseng dumaraan. Minsan pa nga. Sa gilid na ng bintana sya nakatulog. Kung di pa nakita ni kuya. Baka nahulog sya ng tuluyan. Di ko alam kung bakit iba ang epekto nya kay Jaden. Siguro, dala na rin ng lukso ng dugo. Ramdam nyang parehong dugo ang nananalaytay sa kanilang dalawa.

"I miss him so much.. he promised to me too that we will play taguan here.. with you mommy.." hinarap ko sya upang pakinggan. Umupo sya sa sahig at nakayukong nilaro ang kanyang mga lego. "What else did he promised to you?.." kinakain ako ng kyuryosidad sa kung ano pang mga sinabi nya sa bata.

"That we will travel po together and.."

"And?.." ginaya ko na rin syang nakaupo sa sahig. Dinampot ko ang iilan sa mga lego nya't pinatayo gaya ng ginagawa nya.

"And.. Hmmm.." matagal syang nag-isip. Mukhang nakalimutan na ang sasabihin.

"Hmmm?.." himig ko. Huminto sya sa kanyang ginagawa. Natulala.

Tiningala nya ako't nagpakyut sabay kamot ng ulo. "Hehe.. I forgot na po mom.."

Kumawala ang ngiti sa labi ko sa kakyutan nya. "Ikaw talaga.. you're so adorable.." Piningot ko ang tungki ng ilong nya. Napapikit sya sa kinilos ko. Noon ko napansin na hawig na hawig nya nga si Jaden. Ang mata, maging ng talukap at pilikmata nito'y nakuha nya sa mukha ng daddy nya. Ang ilong ay masasabi kong akin maging ang pino at mamula mula nyang labi. Ngunit sa kabuuan. He's small version of Jaden.

Humingi sya ng tawad sa di pag-aalala sa kanyang sasabihin. And I said that, it's okay dahil bata pa naman sya.

Binuhat ko sya nang pababa na kami ng hagdan.

"Lolo old!.." magiliw na tawag nya kay papa nang nasa huling baitang na kami ng hagdan. Agad binaba ni papa ang dala nyang bag. Lumuhod upang salubungin ng yakap ito ng bumaba sa akin.

"How's my little baby boy?.." halakhak nito sa batang kaharap nya. Tumulis ang nguso nito't bumusangot. "I miss my daddy, lolo old.. kailan po ba sya babalik?.."

Nilingon ako ni papa galing sa likod ni Knoa. I just shrugged my shoulders off. What's with the stare?. Bakit parang sa tinging ipinukol nya ay dapat ako ang sasagot. Why?. Wala akong ideya sa ginagawa ni Jaden. What will I answer?. Nagsinungaling na nga ako eh. Dadagdagan ko pa ba. "Daddy is still busy baby.." Anya nalang upang pagtakpan siguro ang kung anong "kinaaabalahan nya."

"I miss him po.." malungkot nya ng himig.

"Yeah.. and he is too.." ginulo nito ang buhok nya saka nya binuhat kahit mukhang nabibigatan na. May ibinulong pa sya rito na dahilan ng paghagikgik nya.

"Mommy, may ipapagawa ako sa'yo. " he said this like he's teasing me. I pouted. "What?.." kay papa.

"May blueprints akong kailangang idala sa office, I am tired hija.. can you bring it there for me?.." just like Knoa. Nagpacute ito sa akin. Alam ko na kung saan nagmana itong apo nya. "Pagod na ako at gustong makipaglaro itong alaga mo. kailangan kong bumawi.. you know.. take some time.. hahaha.."

"Fine.. fine.. saan at idadala ko na?.." suko ko. Kumapit ng mahigpit si Knoa sa kanyang leeg nang bigla nya itong bitawan. "Pa, mahulog!.." suway ko sa kanyang biro. Humalakhak sya na para bang katawa tawa talaga yung ginawa nya. Kung andito lang si mama, baka nakutusan na sya.

Binigay nya nga sakin ang blueprint na kailangan. Dalawa iyon. "Icheck mo nga hija..baka may mali eh.." idouble check ko raw dahil titignan raw ng engineer mamaya. E di chineck ko muna bago ako umalis ng bahay. Nagtaka nga ako kung bakit di umiyak si Knoa ng umalis ako. May sinabi yata si papa sakanya o may binili. Siguro nga.

Sa daan. Lumilipad ang isip ko sa taong dalawang linggong di tumupad ng pangako nya. Ang dami nyang binilin kay Knoa sa loob ng isang araw lang. Naniwala agad naman ang bata. "Tsk.. iba ka talaga boy!. Wala ka pa ring pinagbago.." bulong ko habang umiiling sa kawalan. Mukha akong baliw na kinakausap ang sarili.

Habang papalapit na ako sa matayog na gusali. Tumutubo naman ang kakaibang kaba sa akin. Suot ko ang floral dress na hindi aabot sa tuhod. Hapit iyon kaya tinakpan ko ng isang manipis na itim na coat. May belt iyon na nakatali sa may baywang. Hinayaan ko ring sumayaw ang mahaba at itim kong buhok. Pumasok ako sa entrada. Hawak ang blueprint. "Good afternoon ma'am.." bati sakin ng clerk sa harapan. Tinanong nito ang kailangan ko. I said, I need to see Mr. Jaden Bautista for his things.

At doon na umawang ng napakalaki ang aking labi. I didn't know na he's damn Ceo now! Gosh!. Really Papa?. Anong dahilan mo at di mo sinabi sakin?. Jaden?. You!?. Ugh!!

Tumawag sya sa intercom. May kinausap. Secretary yata. O heard that she called it Nicole.

"Ma'am, your name please?.." ngiti ng babae sakin. Inilayo ng kaunti ang telepono sa kanyang pandinig.

"Ah yeah.. It's Bamby Eugenio.." inulit nya ang pangalan ko sa kausap sa linya. Maya maya. Naghintay pa ako ng kalahating minuto bago tuluyang pinaakyat ng elevator pataas sa floor na kinaroroonan nya. Damn boy! Ano pang hindi ko alam sayo?.

Tahimik lamang ako. Malalalim na hininga ang kumakawala sakin sa tindi ng aking kaba.

"Ms. Eugenio. This way ma'am.." tinuro sakin ng kasama ko ang daan patungong office nya. Purong abo iyon at may kaunting puti sa taas at baba. It closes every edge of it. Agad tumayo ang babaeng matangkad at blondina sa tabi ng pintuan. It's his secretary. Tinignan nya muna ako mula ulo hanggang paa bago nginitian. Ugh girl easy!. It's not we're going to have a cat fight here! Like what the hell am I thinking?. Pumunta lang naman ako rito para kay papa. Sa kagustuhan nya at request nya. Tulong na rin para di na sya mapagod pa ng sobra.

Pinapasok rin ako ng secretary nya. Bumungad na naman sakin ang interior nitong kulay abo. Kung anong makikita sa labas ay ganuon rin dito. May mahabang mesa sa malapit sa salaming bintana. Nababalutan iyon ng naglalakihang kulay abo ring kurtina. Sa tabi noon ay kabinet na may nakapatong na iilang mga succulent. Sa gilid ding iyon ay may mahabang sofa at dalawang maliliit na magkaharap sa isa't isa. "Hmmm?.." nangilabot ako ng marinig ang boses na iyon. Dahan dahan akong lumingon. Para bang may stiff neck na ako. Umawang na naman ang labi ko sa nakitang bulto nya. Suot ang kulay asul na suite. Kumikinang na sapatos. Magulong buhok at umalingawngaw na bango. Damn baby!! Ikaw na ba talaga yan!?.

"Missed me?." tumaas ang sulok ng kanyang labi. Kinalabutan na naman ako hanggang sa talampakan ko. Pakiramdam ko. Nagtayuan lahat ng aking buhok at lumipad sa ere. Maging ang tapak ko sa suot na sapatos ay di ko maramdaman. Namanhid ang buo kong katawan.

Gosh!.