Chapter 31: Mind over heart
Nang ihatid ni kuya ang mga bisita. Para akong lobo na nakatakas sa kanyang tali. Naging malaya. Tinatangay ng malamig na hangin.
Kahit paulit ulit ko pang paalalahanin ang aking sarili na huwag na syang pansinin, tingnan, kausapin o gustuhin. Hindi ko pa rin ito masunod. Talo ng puso ko ang aking isip. Kapag ang puso ko na ang tumingin sa kanya. Blangko na ang aking isipan. Di na alam ang ginagawa. O ang kinikilos nya.
"Handa na ba kayo?.." tanong ng aming guro. Tinitingnan kaming nag-aayos sa room. Nasa gym na ang lahat. Manonood. Kaming mga kasali nalang ang andito. Kasama ng mga taga assists.
Inaayusan na ang buhok ko. Suot ang maikling shorts at isang tshirt na tinali sa bandang tyan. Two inches na heels lang ang suot kong sapatos dahil masyado na akong matangkad para isuot ang mas mataas pa.
"O my!. Gurl!..." nasa bungad palang si Winly ng pintuan, humiyaw na ito. Pati tuloy si Ma'am nilingon sila. He's with Karen and Joyce. Tanging mata ko lang ang gumalaw para tingnan sila.
"Ace, saan nakaupo yung bestfriend mo?.." tinawanan pa ang kanyang sinabi. Nagtanong pa sya. Kaharap na nga ako. Abnoy talaga.. Di ko maiwasang umirap sa kanya. Nginiwian pa ako kasabay ng tawa ni Ace. "Nakita mo na ba sya?.." dagdag pa ni Ace. Tapos na itong ayusan. Tumayo saking harapan. Inaayos ang numerong nakasabit sa kanyang bewang.
"Muntik ko nang di makita pogi. Parang di sya si Bamby Eugenio. Sigurado akong maraming mabibigla pagtapak nya ng entablado.." maingay nitong binuksan ang pamaypay saka malakas na pumaypay kahit may electric fan.
"Dati na syang maganda. Di lang iyon nakikita ng iba.." nag-init bigla ang pisngi ko. Di makita ni Ace ang nguso at kilay ni Winly na sumasayaw dahil abala pa rin ito sa damit. Khaki shorts at tshirt na kulay blue. Pareho kaming apat.
"Ows!. So you mean, maganda sya para sayo ganun?.."
Nag-angat sya ng tingin sakin. Kumibot ang kanyang labi bago nagsalita. "Hmm.. maganda naman talaga sya. Di ba Jaden?.." yung init ng pisngi ko, nagliyab na. Pakiramdam ko, sobrang pula pa. Humingi pa talaga ng opinyon kay Jaden. Ampusa!. Di nya ba alam ang naging epekto sakin ng ginawa nya?. O sssshhh!.... Di ako handa sa kanyang isasagot.
"Maganda ba para sayo si Bamby, Jaden?.." Damn you Ace Agatep!. Ibalik kitang Australia e. Inulit pa ang tanong. Di na nga sumagot yung tao.
Pikit mata kong hinintay ang kanyang sagot. Natatakot. Kinakabahan. Kabado na nga ako dahil sa intrams, dumagdag pa to. Gusto ko na tuloy tumakbo pauwi. tumalukbong sa kumot at matulog nalang. Ayoko ng ganito. Pressured.
"Kakaiba sya.." yun lang ang sinambit nya bago kami tinawag sa stage.
Nagsimuala na ang patimpalak pero para parin akong nakalutang. Hindi maintindihan ang nararamdaman sa huling sinabi nya. 'Kakaiba ako' malayo sa tanong ang nagng sagot nya. Di ko magets.
Sa bawat paghakbang ko ng stage, ngatog lagi ang aking mga binti. Mabuti nalang at di rin ako nadapa o nautal. Maging ang pagsayaw namin ni Ace, pinuri pa ng iba. Mabilis rin natapos ang lahat at oras na para ianunsyo ang mananalo.
"And the Mr. and Ms. Beauty of St Mary are... Ace and Bamby.." naghiyawan na ang mga tao matapos sabihin ang nanalo. Di ko alam ang gagawin nang marinig ang pangalan ni Ace. Totoo ba to? O nananaginip lang ako?.
Wake me up please!..