Chapter 18

Behind Shelves |Lil Drunken

I did not even realize how long I've been staring on him not until he look back on me, slowly lifting his hand and tucked the hair behind my ear.

  I blinked multiple times, trying to erase this moment at my sight, but at the same time I want to stay like this for a long time.

  I can't hear anyone, no matter how loud the music is and the chats of every people on this party, I only hear my heart beating.

  A smile slowly formed into his lip as he keep caressing my cheek now. Am I under his spell??

  I can't move and stop the staring, his eyes is eating me, telling me to stare back, it's full of emotions.

  Why are you giving so much ramdom feelings towards me Steven??

  Natigil lang ang pagtititigan namin ng may sumangga sa kamay ni Steven para maalis ito sa mukha ko.

  Agad naman kaming napalingon at nakita si David na masama ang tingin sa kanyang kapatid. Parang nagMarathon ito dahil sa bilis ng paghingal nito.

  "What?" Iritang tanong ni Steven, pero hindi sumagot si David at tumingin lang sa akin.

  Napalunok naman ako sa kaba na nararamdaman. Bakit nastuck na naman ako sa sitwasyon kung saan nandito silang dalawa?

  Parang anytime magsasapakan sila kaya inunahan ko na, echos.

  Tumayo ako at pumagitna sa kanila. Alam kong hindi naman pumapatol si David kay Steven pero bakit pakiramdam ko matindi at tensyon sa kanilang dalawa ngayon.

  Tumingin din ang ibang mga bisita sa direksyon namin pero nawala din ito nang magsalita na ang MC ng party at nag-umipasa na ang ilang mga aktibidad.

  "David, andito ka rin pala. Uhm...hi?" Wala sa wisyo kong sabi at ngumiti kay David, ang dating galit at seryosong mukha nito ay napalitan ng ngiti at pagkamula.

  Tinitigan ako nito mula ulo hanggang paa, tila ba nagtatanong kung bakit ganon ang suot ko.

  "Bakit ganyan ka naman kung magsuot, Korekong? What if may bumastos sayo? Mabuti nalang talaga nandito rin ako." Hindi ko alam ang irereact ko sa sinabi nito.

  "Kasama ko naman ang kapatid mo eh saka party toh ng mga mayayaman, need kong magFit in." Napakamot ako ng batok at tila ba nahihiya.

  "Can you come with me?" David ask me and offer his hand pero bigla namang tumayo si Steven that makes the tensyon heat again.

  "She's my date, you can't steal her like that to me, David." I pursed my lip when they stared into each other again, parang nagmumurahan na sila sa mga tinginan nila.

  "So? I can't see your name printed on her to her yours." A sly smirk was formed on to Davi's lip.

  Gosh, bakit ako pinag-aagawan? Like, sino ba naman ako?

  Napasabunot nalang ako sa sarili ko at hinawakan ang balikat nilang dalawa.

  "Pwede ba kayong dalawa, anong problema nyo? Magsestay lang ako dito, David since Steven invited me and you...you can have a sit with us, if that's okay with your brother." I look on Steven and he looked pissed but then he nodded.

  "That's great!!" I giggled and after that we sat and enjoy the party.

  "Wooooooooohhhh!!!" Napatakip nalang ako ng tainga dahil sa mga hiyawan ng mga tao sa party. Parang nasa bar na tuloy, ang akala ko naman sosyal ang party na ito bakit it turns out nag-iba na nung umalis na yung mga matatandang bisita?

  Parang nakawala sa hawla ang mga bata. Nakita ko naman sa kalayuan si Marie na nakikipag-sayawan pa sa mga lalaking bisita niya. Napasinghap nalang ako at uminom.

  "Sheyytt!" Hindi ko na natignan kung ano ang iniinom ko at alak pala ang nahawakan ko.

  "Are you okay?" Napatango nalang ako dahil hindi ko rin alam ang isasagot dahil sabay pa ang dalawang body guard ko kung magtanong.

  "Alak yan ah, Selene naman." Sinermonan na naman po ako ni David. Tumawa nalang ako at tila ba nakaramdam ng pagkahilo ng kaunti.

  "A-ano kaba, hindi ko naman sadya eh...akala ko tubig or juice." I hiccup and look on the other side when a hand wrapped on my waist.

  "What the fuck is happening?"

  "What, something wrong? Lasing kana ata, korekong." Natawa nalang ako dahil akala ko nasa isip ko lang yun pero nasabi ko pala.

  Namula naman ang pisngi ko dahil alam kong kamay ni Steven yon.

  "I have to go to bathroom, excuse me for a while." David said and I slowly nod when he started to walk away.

  "Arghs! Ang bigat ng ulo ko..." I then took a glass of drink, hindi ko alam kung tubig ba o ano pero pinigilan ako ni Steven, he even put my head on his shoulder and gently pat my cheek.

  "Do you want to go home?" I slowly nodded my head and I just felt so sleepy. This is my first time drinking some alcoholic drink and my body and system is not ready to take it that's why maybe I am down just like that.

  "G-gusto ko na umuwiiiii...." I whined and stand. Hindi ko na alam ang nangyayari pero gusto ko lang makalabas dahil naiingayan na ako sa tugtog.

  "Selene, wait hold on me." Hindi ko naman sinunod ang sinabi ni Steven. Masiyado na siyang clingy sa akin, mamaya baka ako mahulog.

  "No! Where's your car? Wait, I will take a Taxi, where's the taxi?" My sight was too blurr and when I successfully went outside the mansion, I leaned on the post while Steven is on his crossed arms, looking at me as if I am a kid, throwing some tantrums.

  "Whattt??" I keep hiccuping, my eyes was a bit of sleepy and I felt dizzy too.

  "Isang shot lang yun tapos ganyan kana? Weak." Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya.

  "Hinahamon mo ba ako ha? Steven McGrey!!?" Napasigaw ako at alam kong tinignan kami ng mga tao pero tila wala namang pake itong kasama ko.

  "You're drunk, hindi kita pwede iuwi, magagalit ang mama mo saken." I raised my brows.

  "So asan moko balak dalhin ah? Sa bahay mo? Ano ka chix?" I then went close to him and try to punch him in his face but then I failed when he dodge it, I groaned in pain and tap the  dirty ground before trying to stand again.

  "Stevennn!!" I tried to attack him again, I don't know what comes on my mind pero naiinis lang ako at hindi ko alam.

  "Selene, such an idiot." Nagulat nalang ako ng bigla niya ako buhatin na parang sako ng bigas at ipasok sa backseat ng kotse niya.

  Nagwala naman ako at tila ba nawawala na sa wisyo, maya maya naman ay nakaramdam na ako ng pagod at nahiga na. Unti-unting pinikit ang mga mata pero hindi nakatakas ang mga katagang binitiwan niya.

  "Ang liit liit tapos ay tapang pang manapak." Tumawa naman ito. Kumunot nalang ang noo ko at nakatulog narin.