webnovel

An Ideal Love

What will happen if those people around you are just pretending? Including you? Yes, you can fool everyone but not yourselves Yes, you can deny it using your mouth with lies but your own actions and body will deny it for you. Will Eliana feel the Ideal love she wished with Ethan or it just stays as a simple Deal love? Their love story started in a deal or bet, but why is she expecting it to be real and an Ideal love? (This story may be cliché but I love cliché) -- ‼️ This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Please do not distribute, reproduced, or transmitted this story in any form or by any means without the permission of the author. PLAGIARISM IS A CRIME.

cutiesize31 · Sports, voyage et activités
Pas assez d’évaluations
34 Chs

Chapter 32

This is the last chapter of the story. Finally!

---------

Ethan's POV

I don't know how we reached the hospital. I'm just holding Eliana's hand until the nurses brought her to the ER.

Nanghihina akong napaupo sa mga upuang nakahilera sa tapat ng ER. There's so many things I imagine but I choose to think positive.

"Son! Where's Eliana? Is she okay?"

"Nasaan ang kaibigan namin?"

"Ayos lang ba sya?"

"OMG! Bakit may dugo ka sa damit mo, King?"

Kasama ni dad ang mga kaibigan ni Eliana na dumating. Nilingon ko lang sila at walang kibo 'kong tinanguan

"Ethan, Jerald" tawag ni tito Edmund sa amin ni dad kaya napaangat ako ng tingin "kayo muna ang bahala sa mag-ina ko. Aasikasuhin ko lang ang Ledesma at baka makawala pa"

"Walang problema, Ed" mabilis na sagot ni dad habang ako ay tumango rin

"I will, tito"

"Just send me a message if something happens, ok?" pagkatapos ay nagpaalam na rin si tito kay tita Elise na ginagamot ng nurse dahil sa natamo nitong sugat

Halos ilang oras akong nagtitiyaga na hintayin na matapos gamutin si Eliana. I hope she's okay. Hindi ko na alam ang gagawin ko kung hindi. I'm very sorry to her about what happened to us. Nasaktan lang ako kaya ko sya binalewala pero lahat pala ng iyon ay sakripisyo nya.

Inaya muna saglit ni dad na magpahinga si Tita Elise kaya ako na lang ang naiwan dito.

"Coffee?"

Napaangat ako ng tingin kay Juliana at nakasunod sa likod nito sila Akilah. Tinanggap ko ang kape saka nila ako tinabihan

"Actually, galit kaming lahat sayo dahil sa nangyari. Alam namin na may malaking problema kayo ni Eliana pero ni hindi nya kami sinasabihan" si Juliana ang unang nagsalita kaya napalingon ako sa kanya

"Akala namin sobra lang nyang dinamdam ang break up nyo since you're her first boyfriend" dagdag pa ni Natalie

"Pero ngayon alam na namin kaya sorry kung nagtanim man kami ng galit at sama ng loob sayo. Muntik ka na ngang sugurin ni Juliana eh" natatawa pang sabi ni Akilah

I just gave them a faint smile because I deserved that. Pero hindi ko maiwasang isipin ang nararamdaman ni Eliana no'ng mga panahong 'yon. Paano nya nakakaya 'yon? Paano nya nakakaya na makita kami ni Veronica no'ng puntahan nya ako sa condo ko? Paano nya natitiis 'yon?

If I were in her situation, baka nakapatay na 'ko. Baka hindi na ako lumabas ng condo at magpakalunod na lang sa alak. Pero sya? Kinaya nya lahat.

Napatayo agad ako nang bumukas ang pintuan sa ER at nakasunod sa doctore ang mga nurses na may dala kay Eliana

"Doc, How is she?"

"I can't tell that she's already fine. Sa likod at sa balikat nya tumama ang bala. Her shoulder is fine but her back is not. We removed the bullets already pero hindi maganda ang epekto nito sa likuran nya dahil may natamaan itong mahalagang parte ng katawan nya. So, I still need to check her via x-ray for her back" he tapped my shoulder and sighed

"For now, dadalhin muna sya sa private room nya. I'll give you the list that she needs to take para mas mapadali ang paggaling ng tinamo nya. Later, I'll go there to talk her parents about her condition"

"Thank you so much, Doc"

Inasikso ang dapat asikasuhin saka tinawagan ang parents ni Eliana at si dad. Naisipan namin na sa VIP room na lang magstay si Eliana at isa pa ay dahil din ito sa kagustuhan ni tito Edmund.

Nauna nang pumunta sila Juliana sa room ni Eliana. Susunduin ko muna kasi sila Tita Elise nang matapos itong gamutin ng nurse kanina dahil sa natamo nitong sugat.

"Nathan? Ate Anne?"

Nakita ko sila na parang nag-uusap kasama ang isang nurse at doctor.

"Thanks doc" sabi ni Ate Anne saka umalis na ang doctor at nurse

"Where's my sister? Is she okay?"

"She's in her room. Pero may itetest pa raw sa kanya sabi ni Doc para masiguro na ayos na ang lagay nya" and then I suddenly remember about their son

"Where's your son?"

"Thank God, he's fine" Ate Anne answered

"Mabuti na lang at bago kumalat ang apoy sa kwarto ni Nate ay nasira ko ang pintuan. He's with her nanny and they're both unconscious when we saw them"

"I'll visit him later. Sana lang ay magising na si Eliana para makita na nya ang pamangkin nya, Nathan"

Sinamaan na naman ako ng tingin ni Nathan dahil sa hindi ko pagtawag sa kanya ng kuya. Actually, my sister, ate Ella and Nathan have the same age. Wala lang talaga akong galang pagdating kay Nathan dahil kasundo ko na sya dati pa.

"No problem, Ethan, Bisitahin na lang din namin si Eliana kapag maayos na ang lagay ni Nate"

"Sige, Ate Anne. Kung may kailangan kayo, tawagan nyo lang ako"

They just gave me a nod before they left. Paniguradong magugulat si Eliana tungkol sa nangyari ngayon.

"Anong ginagawa mo ditong bruha ka? Lumayas ka dito kung gusto mo pang manatiling ganyan ang ayos ng mukha mo"

Nagmadali kaming nagpunta sa kinaroroonan nila Juliana nang makarinig ako ng mga kalampag at sigaw. Napili pa talaga nilang mag-away sa room ni Eliana.

"What the hell?" I whispered when I saw Juliana slapped Dellie's face

"What are you doing here?" Tita Elise asked

Inilibot ko ang paningin ko sa kwarto at nakita ko si Sadie na nasa gilid lang at nakadekwatrong upo sa sofa habang nakamasid lang sa amin

"Madam... please patawarin nyo ako sa pagpapanggap ko. Patawad po, hindi ko po talaga iyon sinasadya"

"You think I'm gonna forgive you all? Look at my daughter! She's suffering because of you!"

I tried to stay calm and went to Eliana. Hinaplos ko ang ulo nya at saka hinawakan ang kamay nya. They will pay for what they did. I promise, my love

"Hindi mo ako madadaan sa pagluhod-luhod na 'yan DELLIE!" Idiniin pa ni Tita Elise ang pagkakasabi ng totoong pangalan nito

Naupo ako sa tabi ng pwesto ni Eliana saka tumingin sa gawi nila. Kita ko ang pagpipigil nila Akilah kay Juliana na huwag muling sugurin si Dellie na nakaluhod sa harap ni Tita Elise habang si Dad ay nakamasid lang din dito at mukhang alerto sa maaaring gawin ni Dellie kay Tita Elise.

"Hayaan nyo ho akong mag-explain, hindi ko ho talaga iyon sinasadyang gawin. Patawad po.."

"Para ano pa? Magpapaawa ka?"

"Hindi po, madam.. please let me explain."

sasagot na sana si Tita Elise pero biglang inagaw ni Sadie ang atensyon

"Let her explain and don't worry because I'm sure she'll pay for what she did to your family"

"What?!"

"Madam, let her explain her side. Don't worry, I know everything already and I hope you let her talk"

Tita Elise let a heavy sigh and then she slowly nodded at Dellie. Kaagad namang nagsalita si Dellie para sa explanation nito

I don't know what to feel towards her. Should I felt guilty or stay mad at her?

"..tinakot lang po nila ako since nagtatrabaho ang pamilya namin sa kanila. Noong una ay naisip ko na pananakot lang iyon at walang gawa pero naaksidente si papa habang ang pamilya ng boyfriend ko na si David ay naapektuhan din. Kaya ayon, wala akong choice kundi sumunod sa utos nila"

We're all still shocked about that revelations from Dellie. At napanatag na rin ang loob ko dahil akala ko type nya ako dati pero may boyfriend naman pala syang pinoprotektahan. Bakit ba laging babae na lang ang nagpoprotekta sa amin? Don't worry, my love, I'll make you happy in my arms always.

Hindi rin nagtagal sila Dellie at Ms. Sadie dito dahil aasikasuhin na ni Ms. Sadie ang kaso na isasampa sa Ledesma. Mabuti na lang at may kilala syang lawyer na makakatulong sa amin. It's Atty. Justus Esquivel.

"Hey son, nakausap ko na nga rin pala ang magulang na kumupkop kay Eliana, baka bukas na daw sila makapunta dito" I just gave my dad a nod but he speak again "by the way, your friends are now in their room. Maayos na rin ang lagay nila"

"What? Anong nangyari?"

Napailing-iling si Dad sa akin "You forgot that they also helped you there? Go, visit them, bugbog sarado yung tatlo"

"Ano po?" - Natalie

"What the?" - Juliana

"Ang kukulit talaga!" - Akilah

Sunod-sunod na komento nung tatlo saka nag una-unahan sa paglabas sa kwarto. Inalalayan ko muna si Tita Elise sa sofa habang si dad ay nakita ko na mukhang kausap si Tito Edmund sa cellphone bago ako umalis at pumunta sa katabing kwarto.

Pagkapasok ko sa katabing kwarto ni Eliana ay nakita ko si Akilah at Juliana na inaalagaan sila Kevin at Lucas. Si Natalie naman ay tahimik lang na pinupunasan ang mukha ni Marco, mukhang nililinisan nito ang sugat ni Marco.

"Kainin mo 'yan! Huwag mong iluluwa" at syempre, si Juliana ang una kong nakita dahil sa pagsigaw na ginawa nito habang hawak ang isang mangkok na paniguradong galing sa hospital cafeteria

Lucas pouted "Subuan mo ako, Lia babe"

"Anong babe? Tsaka may kamay ka naman!"

"I saw how you tried not to cry when you saw my wounds, babe. Huwag ka na magpakipot at subuan mo na ako. Kundi ikikiss kita" umayos ng upo si Lucas tsaka tinitigan si Juliana ng seryoso "Besides, paano ko makakain yan kung hawak mo ang mangkop at naka amba ka nang subuan ako?"

Natigilan naman si Juliana at mukhang narealize nya ang ginawa. Natawa na lang ako sa dalawa. Ang tapang tapang ni Juliana at mukhang sasabog na sa inis pero itong si Lucas todo pang-aasar lang.

Juliana rolled her eyes "Gusto mong itapon ko sayo 'to? Leche."

Pero sa huli, sinubuan at inalagaan pa rin ni Juliana si Lucas.

Napailing na lang ako sa nasaksihan.

The amazona girl turns to be a soft girl for the one she loves.

Naupo na lang ako sa sofa na nasa gilid. Kitang kita ko rin kung paano alagaan ni Akilah si Kevin.

"Ayaw mo na? Sayang naman yung pagkain" nagtatampong sabi ni Akilah nang ayawan ni Kevin ang sopas na pinapakain nito. Halata sa itsura ni Kevin na pinipilit nyang lunukin an isinusubong pagkain ni Akilah sa kanya

"Oh, mylabs, wag ka na magtampo. Sige uubusin ko na"

Alam naming tatlo na hindi gusto ang pinaka ayaw ni Kevin na pagkain ay mula sa hospital. Maarte yan eh. Kaya naman halos bumunghalit ako sa tawa ng pilit pinapaubos ni Akilah ang pagkain sa kanya

"Yan! Very good!"

"Maka very good 'to, ano 'yan? Baby damulag? tss.." sabi ni Juliana pero hindi sya pinansin nung dalawa

"At dahil dyan ay ipagluluto na lang kita bukas. Dadalhan kita ng maraming pagkain para mas ganahan ka at mabilis na gumaling"

Nakita ko naman na natawa sila Juliana at Natalie sa sinabi ni Akilah

"Baka mas lumala pa kamo" - Juliana

"OMG, ipagdadasal ka na lang namin, Kevin"- Natalie

"Hoy grabe kayo sakin!" napangusong sambit ni Akilah

"Huwag mo na silang pansinin mylabs. Basta ipagluluto mo ko ah?" malambing na sabi ni Kevin

"Ipagluluto mo ang kapatid ko? Sure ka, Akilah? Bakit? Kayo na? May label na kayo?" sunod-sunod na tanong ni Juliana doon sa dalawa na nagpatigil sa paglalambingan nila

Napailing-iling na lang ako sa kakulitan nila saka bumalik sa kwarto ng Eliana ko. Mukhang ok naman sila, ni hindi nga ako napansin manlang dahil nandoon naman yung tatlo pa.

Saktong paglabas ko ay nakita ko na si Tito Edmund sa hallway. Hinintay ko na ito saka binati

"Hey, hijo, pwede ka nang umuwi para makapagpahinga ka muna"

I just gave tito smile to assure him that I'm fine "No, Tito, I want to stay beside Eliana"

"Ok pero huwag mong pabayaan ang sarili mo. I know that you're not yet eating kaya nagpadeliver ako ng pagkain natin"

"Of course, tito"

"Mr. Dela Franco!" bago ko pa mabuksan ang pinto ay may tumawag kay tito. And it's Eliana's doctor

"Doc! What is it?"

"I want to talk to you about your daughter's condition. So may we come in?" mabilis ko namang binuksan ang pintuan pero nagulat ako sa nakita ko ngayon

"No!! I don't know you all! Leave me alone!"

She's shouting and throwing all the things she see. Dad is stopping her but Eliana is keep on hurting them.

"A-anak.." Tita Elise tried to approach Eliana but Eliana is just crying while she's telling them to leave her

Nakita ko rin kung paano sya napalingon sa bedside table kung saan may nakalagay na babasaging mangkok. I know what's she's thinking right now so I hurriedly go to her place and stopped her from throwing the bowl to Tita Elise

"What's happening to her, doc?!"

Nang maagaw ko kay Eliana ang hawak nya ay saka naman ako nito hinampas nang hinampas habang umiiyak.

"Leave me alone!"

Hinampas nya ako at tinutulak-tulak pero ang isang kamay nya ay mahigpit na nakakapit sa damit ko.

"Please.. leave me alone. Masakit. Sasaktan nyo lang ako. Ayoko na pagod na ako"

She stopped and cried so hard. Unti-unti kong tinaas ang kamay ko saka sya hinawakan sa likod ng dahan-dahan bago yakapin ng mahigpit.

"Shh.. It's ok. I'm here, I'm not going to hurt and leave you, my love" pinakalma ko sya hanggang sa ilang minute pa ay unti-unti nang humina ang paghikbi nya

"Ethan?" she whispered

"Are you ok now, baby? Remember that I'm always here for you. I love you, hmm"

"Natatakot ako. Ayoko nang bumalik don.." bago pa sya muling umiyak ay niyakap ko sya ulit saka pinakalma

"Doc, what's happening to our daughter? Is she ok?" Agad na tanong ni Tita Elise dito habang nakayakap kay Tita Edmund

"Dahan-dahan mo syang ihiga, hijo. I need to check her" sinunod ko ito pero hindi nawala ang mahigpit na pagkakahawak ni Eliana sa damit ko. Pinilit ko iyong alisin at hawakan na lang ang kamay nya pero hindi sya nagpapigil

"No.. don't leave me Ethan"

Before she started to cry, I held her hand tightly and sit beside her

"I won't"

Sinumulan na ni Doc ang pagcheck sa vital signs nya. Hindi ko na lang inalis ang tingin at hawak ko kay Eliana dahil kahit konting galaw ko lang para tumabi ng kaunti dahil ichecheck sya ay nagpapanic na sya

Napailing-iling naman ang doctor nang mapansin nya ang ginagawa ni Eliana. Eliana looked like that she's scared to remember what happened again.

"I'm expecting this actually" Agad naman lumapit sila Tita Elise at Tito Edmund

"What do you mean, doc?" kinakabahang tanong ni Tito

"She's fine physically but not emotionally. I can see that she's having a trauma from what happened to her. May naging pasyente na rin ako na may ganyang cases. And based from what happened to Eliana, she's scared to be left dahil nasa isip nya na may mananakit sa kanya. I think she might be also scared from loud noises because based from you all, she witnessed and heard a bomb explosion and she also got shot two times"

"I suggest na ipagamot nyo sya agad as soon as possible. Hindi madali ang magkaroon ng trauma. There's a big chance that she'll have nightmares. At hindi maganda na patagalin ang ganyang lagay dahil mas lalong lalala ang lagay ng pasyente"

"May doctor ba dito na pwedeng gumamot kay Eliana na mairerecommend mo, doc?" Tita Elise asked

"I have but she's not here in the Philippines. Hindi ko naman pwede mairecommend ang ibang doctor dito dahil marami na rin kaming pasyente. Don't worry, Mr. and Mrs. Dela Franco, I'll find a doctor for your daughter as soon as possible" paninigurado ni Doc

I looked at my Eliana again. She's sleeping but she's holding me tightly. Hinaplos ko ang noo nya saka iyon hinalikan. I'll do everything para gumaling ka. I'm always here for you so don't be scared, baby

"I'll help you"

Mabilis akong lumingon sa bandang pintuan nang may nagsalita. Gustong-gusto kog sugurin ang lalaking 'yon pero bago pa man ako makatayo ay humigpit bigla ang hawak ni Eliana sa kamay ko

"Don't please.." she whispered and then she turned back to sleep again

"Bakit nandito ka? Hindi pa ba sapat ang ginawa ng pamilya mo sa anak ko? Look at her! She's suffering because of all of you!"

"Hindi ako manggugulo, sir. Please give me a chance to help Eliana. I heard what the doctor said and I'm willing to help her" he sighed "Hindi ko alam ang plano ng magulang ko na 'yon. I admit that I like Eliana but she has Ethan now. t ngayon ang gusto ko lang ay matulungan si Eliana. Please, Sir, Ma'am, let me do this thing. I promise that my family are going to face the consequences"

Patuloy na nagmamakaawa si William na kahit kalian ay hindi ko nakita. Ma-pride syang tao pero ngayon ay nakikita ko na kulang na lang ay lumuhod sya sa harapan ng pamilya ni Eliana.

"Let him, Mr. and Mrs. Dela Franco. Don't worry bantay sarado na rin yan ng Agency namin at nakita namin na wala syang ibang intensyong masama sainyo" nakita ko naman si Dash na may kasama pang isang lalaki na nakapwesto sa likuran ni William

"No—"

"I know a great doctor from Seattle. It's Doc Celyzze Chiu. She's a good friend of mine. You can contact her in UW Medical Center" mabilis na sabi ni William

"Doc Celyzze?" Eliana's doctor asked curiously

"Yes. She's a great doctor. Pwede ko syan kausapin para sainyo. I also know her personally because we're actually best friends"

"Wow! Doc Celyzze in Seattle is the one I'm talking about earlier! Nakasama ko na sya one time sa hospital nang magtrabaho sya dito noon. And I can really say that she's good"

I can see that Tito and Tita are having a hard time on trusting William. I understand them because William is my rival before and also his parents are the one who cause this thing to Eliana.

"Ed, Elise.. Go and grab the opportunity from William. Unahin nyo muna ang kapakanan ng anak nyo. And it looks like William is not going to put Eliana in danger, right hijo?"

Mabilis naman itong tumango. I actually don't want that idea from him. Wala pa rin akong tiwala sa mga Ledesma pero para kay Eliana, susubukan ko.

Hindi rin nagtagal ay inayos na nila ang papeles ni Eliana. Nakahanap na rin kami ng doctor na magmomonitor sa kalagayan ng katawan ni Eliana. Thanks to William again.

WE are now at the airport. Matapos ang ilang araw na pagstay namin sa hospital ay pupunta naman kami ngayon sa Seattle para magpatuloy ang treatment ni Eliana. She's now okay but she still don't want me to leave her.

Puro pagpapaalala na alagaan ko ang sarili ko at sa Dela Franco ang natanggap ko kay Dad, sa mga kaibigan ni Eliana at sa kaibigan ko.

Tungkol naman sa pag-aaral namin ni Eliana, nagpasya kami na sa Seattle na lang iyon ipagpatuloy o kaya ay online class na lang at iyong mga teacher pa rin namin sa JU ang magtuturo sa amin.

"Let's go, baby" napatingin ako kay Eliana na mahigpit na nakahawak sa kamay ko. I really love this side of her. Sana naman kahit mawala na ang trauma nya ay ganito sya ka-clingy sa akin

Naaalala ko nga noong dinalaw sya nila Xander sa hospital ay kapit na kapit pa rin sya sakin. Mabuti na lang din at nakapag-usap na sila nila Tita Analyn at Tito Alejandro. Maayos ang kinalabasan no'n at pagkatapos ay dinalaw naman kami nila Lolo Cris. Lolo Cris made us promised to not leave each other. Dati pa lang pala talaga ay boto na sya sa amin ni Eliana na kami ang magkakatuluyan. And that's what I'm going to do..

I will never leave Eliana alone

I will help Eliana on everything

and

I will love Eliana forever

<3