CHAPTER 56- MY HAPPY ENDING

A J E N T A

I ran as fast as I could. Carrying with me the diamond heart and now its slowly becames red. A strike of lightning struck split the trees in half it made me stop and pant catching my breath. I was under the spell of fear and lost of hope for everything.

Umingay ang mga hayop sa buong paligid ang direksyon na pupuntahan ko ay nagpapahiwatig na may masamang nangyari. Tumakbo  ako and I was too late.

Ajienta is laughing demonic and turn around her head without her body move. "Awake too soon?"-napaatras ako ng bigla lang syang sumulpot sa kin harap at nagtagpo ang aming sandata "Awwww. I wonder how you still be alive after I crash your hear--"

Napahinto sya at nilingon ko ang pinanggalingan ng sandata na biglang pumigil samin. My eyes wided as my smile.  "An ohtar is always an ohtar!"-sigaw nila

"H-how did yo--"

"Ajienta is nothing like you. Clexa. Ajienta is born to protect. I was the one who was born to be a destruction. You want this diamond heart? then come and get me"

She wickedly laughed and revealed her true form. Tama nga ako hindi si ajienta ang kaharap ko. Kundi ang ina ng nakaraan kong buhay. "Napaka desperada mo clexa!"

The time and the diamond heart is glowing. Lahat ng mga kasamahan ko ay pinagkaisahan sya at ako naman ang naghanap ng paraan upang makahanap ng kahinaan nya. Clexa slowly became a black serpent as mark turn himself a dragon just to protect me.

"Tinwere. Please show me the path"-Bulong ko at binigyan nya ako ng direksyon na sinundan ko naman. Di ko pinapansin ang mga natatamo kong sugat sa paa basta lang na hindi mawala sa paningin ko ang liwanag.

Hanggang sa dinala nalang ako nito sa pitong nakatayong espada. Di ko alam kung bakit ako dinala ng maliit na liwanag at ano ba ang aking gagawin? Dito ba dapat akong manahimik? Agad nasagi sa isipan ko ang pitong kasamahan ko.

"Ajenta!!"-napalingon ako sa king likuran at nakita ko na nakatayo si cleo, si mama. Hindi ko sila naintindihan ng simula silang pumalibot sa espada na ako lang ang nasa gitna. I saw cleo's teary eyes.

"Ajenta you'll our noblesse paladin"

Simula nun. Ang mga reyna ng ibang kaharian ay nakayuko sa harap ko bawat linya ng espada ay dun sila isa isang nakapwesto. I was amazed as the light of the moon reflected directed on each swords and created a barrier.

"The time has come..-"-manahan na wika ni mama na umiiyak. Agad kong nakuha ang ibig niyang sabihin na bilang nalang ang aking panahon. Napayuko ako at napangiwi ng biglang sumakit ang aking likod na parang may lalabas na buto sa king balat. Nanginginig ako at pilit na lumaban.

"Ajenta. You must reach here on time"-tugon naman ni reyna Yania at tumango ako at lumabas. Napadilat nalang ako ng makita na lahat ng haeannon ay nakayuko sa parehong posisyon ng espada at dumilim na ang buong paligid sabayan pa ng kulog at kidlat

Nakita ko ang biglang paglabas ng aking mga matatalim na kuko at dali dali na akong tumakbo. Bilis kong makarating at nakita ko ang papalapit na apoy sakin at biglang may humila sakin.

"Are you crazy! You can't do that!"-inis na sigaw sakin ni yumie

"Yumie"-I'm about to say my gratitude but "We need to lure Clexa to the seven sword. We have a little more time and we had no choice"

"What are you talking about?"

"I'm so sorry yumie I can't tell you, but rather help me.." Its time for me to repent. I started it all and this must be ends now"

➖➖➖

Nagbigay sila pareho ng kanilang senyales at bumuga si xirien at nailipad si clexa palayo. Sinundan namin sya at lumukso si leo para talian ito sa buong katawan at sabay na hampas ng buntot ni marko na kadahilanan para di ito makabuga ng apoy ulit. Bumagsak si clexa sa gitna nang mga nakayukong reyna at sa bigat ng katawan nito ay nakuhang masira Ang sagradong Lugar. Pilit nitong makawala pero Wala na itong kawala sa kapangyarihan ng espada.

The barrier became a cage to stop the beast. The diamond gleam and it push me through Clexa and i'm facing her. Napatinghala ako sa kanya na bahid ang takot. Napalingon ako at ngayon ako lang pala ang nakatayo at sina yumie ay nakayuko sa harapan ng mga reyna.  Sabay silang bumigkas ng mga salita na kinagalot ni clexa at pilit nitong umalis at mukhang napapaso sya.

𝐷𝑖𝑎𝑚𝑜𝑛𝑑 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑏𝑒 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑝𝑎𝑡ℎ

Inilabas ko ang dyamante at narinig ko ang malakas na tawa ni clexa "Give it to me!"

𝐼 𝑠ℎ𝑎𝑙𝑙 𝑏𝑟𝑒𝑎𝑘 𝑦𝑜𝑢 𝑓𝑟𝑒𝑒

Theres no tears for me again.  Lumapit ako sa kanya at parehong iniabot ang dalawang mahiwang bato. Agad nyang kinain ito kasama ng aking kamay. Napasigaw nalang ako di dahil sa pagkaputol ng aking mga kamay kundi ang paglabas ng pakpak ng demonyo saking likuran. I became a beast this is the real me the thea of what the world's fear.

"Now the world will be mine!"-sigaw nito. Nilingon ko si marko na nakatingin din pala sakin pero laking gulat ko ang pagluha nya. Gusto nilang makapasok para kunin ako. Hindi rin ako papayag na mapahamak

𝑇ℎ𝑒 𝑡𝑖𝑚𝑒 ℎ𝑎𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑒

𝑇𝑜 𝑒𝑛𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑓𝑎𝑖𝑟𝑦𝑡𝑎𝑙𝑒 𝑜𝑓 𝑎 𝑏𝑒𝑎𝑠𝑡

Clexa cursed elvish word and the energy was released and it so strong. Nakita ko ang mga reyna at mga ibang haeannon ay nanghihina at pilit nilang di umalis sa kanilang pwesto.

"May you burn in hell!!"-sabay na sigaw nilang lahat. The barrier broke and the swords almost collapsed by the force. I saw the sword of Goddess fhiti lying beside me. I guess tgis is it.

Isang liwanag ang bumungad sa harap namin at nakita ko ang pagbuka ng pakpak nya at tinatawag na nya ako. Marko embraced me at the same time cursed me "Why didn't you tell us! such reckless! there must be away let me dragged far away from here.. somewhere no one can hurt you"

"This is the way. I need to go now. You know that i can't stay here anymore"- Masaya kong wika na lumuluha, yumuko sya at niyakap ako na umiiyak. Sa higpit ng pagkayakap nya ay naramdaman ko ang init ng kanyang pagmamahal na mas mahigit pa sa kaibigan.

"I lost Ajienta, I won't forgive myself for loosing you too"

" I can't escape the prophecy. I was born to die after all. But those years with you. I just wanna say that i was enchanted to met you. God gave me a family and even a man of my dream"

"You can't do this to me!! "

"You have a promise diba?" I tried to cheer him up and he just can stop crying and begged for me to stay "Sige na ang kilala kong mark. Ay masungit, Matapang at suplado pero maalalahanin. Sige na itutok Mona ang bagay nayan. Dito lang oh" turo ko sa puso ko habang walang tigil sa pag agos ng asking liha pero nakangiti ako.

His tears fell and unsheathed the sword. His hands were shaking. I want him to be strong. Ang spada ng kalayaan ay nalikha upang mapangalagaan ang tunay na nagmamay ari ng diamond heart. Nabigla siya ng hilain ko ang espada at sinasaksak sa puso ko, hinila ko ito papasok lahat na nakangiti. Ramdam ko ang paghiwa nito sa king lamang loob. He kneel before me crying but I had to chin up and not to let my tears fell. He did what's right for the sake of haeannon.

"Thank you for setting me free" bulong ko sa kanya. Napadilat nalang ako ng paghalik nya sakin. Di ko alam kung pano sabihin ang aking pakiramdam pero nahulog ako at ramdam ko ang paunti unting paglaho ng aking katawan.

"I--i love you Ajenta I always do.. "

"I know. That's why I love you too. I cherish that"-binayaran ko sya ng ngiti na di na nya makikita pang muli. I felt numb and absence, its empty. I felt nothing anymore.  Tumagos na sa katawan ko ang mainit niyang lambing. My body slowly fading and I saw how he shed his tears, he won't forgive himself. I wipe them up and he kiss my hand. Ang sakit Makita ko rin siyang umiiyak at yumuko sa harap ko.

"Don't go"

I pat him and raise his chin to face me "If we were meant to be. I will forever be your ajenta in my next life--"