CHAPTER 33- AJIENTA??

A J E N T A

We are at the plateau. It was easy because marko is the one who help me to get up here. Such life savor dahil si yano naman yung gumawa. Mark wouldn't do that to me. Parang takot syang madapuan ng bacteria.

Muntikan pa akong malalagutan ng hininga ng hilain nya ang kwelyo ko at lumukso pataas ng sobrang bilis feeling ko na parang mahulog mata

Nimbus cloud ngayon halatang may heavy rain. I don't know if anyone notice it or ako lang. Nandito na kaming mga girls at isang boy. Marko. Dumapa akong tumingin sa baba ng bundok I don't wanna seat or stand baka mawalan ako ng balanse nakakatindig balahibo parang langgam lang ang mga puno sa ibaba. Nakakalahati pa si leo sa pag aakyat. Tumayo nalang ako at naghanap ng tali para naman hilain sila.

"Yumie may dala kang tali?"

"For what?"

"Para kay leo of course at yung dalawang isda"

"Ajenta, Marko use them at wala kanang matutulungan dahil di kapa nagsimula tinapos na nya, see..."-sabay turo nya sa likuran ko at nilingon ko agad. Nanliit lang ang mata ko ng makitang nasa taas na ang tatlong lalake. Marko just rolled his eyes at me and gave the rope back to Yumie

"Dito muna tayo"-he said at inayos ang tali at niligpit sa kanyang bag.

"Why?"-sabay naming tanong lahat.

"Its about to rain...!!!"-saktong pagkasabi nya, biglang kumidlat na kinasigaw nina Noah at bigla na ring umulan ng malakas.

Nagsitakbuhan kaming mga takot sa tubig. Mga kambing lang.. Noah and Idio's legs turns back to tails and I had no choice but to dragged them away and they kept on shouting; being freak out by the thunder.

"Anything but thunder! Ahhhh"-idio voice became pitch kaya napatakip ako sa taynga ko sakit. He shook like worm at yumakap sa puno nang natamaan naman ng kidlat, buti ngang di sya natamaan. Pinaghihila namin yung dalawa para iwasan ang mga kidlat at may nakita kaming maliit na kweba kaya pumasok na kame.

Marko sway his sword to create fire nagkagulo kami ng masunog ang damit ko. I began to panic and I felt the strong impact suddenky hit the side of my face. Xirien just punch me. Putek aray kopo umiikot ang mundo!

𖤍𖤍𖤍

Minulat ko ang mata ko at napadilat ako dahil imbes liwanag kundi kadilam ang nakita ko.

"Wake up sleepy head!"-nilingon ko ang nagsalita, yumie is stewing a soup. Umupo ako while rubbing my head at kumurap kurap

"Yumi..e what happen?"

"Xirien knock you out kanina you've been unconscious for five hours. Napalakas ata ng suntok sayo e"

Sobra nga e ang sakit pa hanggang ngayon. Sya lang ang nadidito san yung iba?

"Yumie nasan ang iba nating kasam...?"

"Nasa labas nagbababad sa maalimgamgam na tubig"

Is she talking about spa? Lumabas ako at di ko narinig ang sigaw sakin ni yumie. I rushed outside and astonished by the moonlight. Its full moon

"Ajenta!! Cover your front!!!"

"Huh?"-dahan dahan akong tumingin sa katawan ko. "AAAHHHHHHH!!!!!!!"-

I hugged myself. I couldnt believe it. Why am i naked? I'm about to cry and I felt a warm clothes cover me. Napaangat ako ng mukha at nakapikit sya ng mata. "Aray..Salamat marko-"-diko alam kung sino ba ang dapat kong pasalamatan sa kanila. Binatukan niya ako tsaka tumalikod sakin at dali dali ko nang sinuot.

"Next tim....e dapat sanang tinitingnan mo muna ang sarili mo kesa padalos dalos ka!"

"Di ko naman alam e"

" Kahit na! Pasalamat kang walang nakakita say...o" he stop for about a few second and I saw him wipes his nose. Tumayo ako at humarap na siya nakita kong ang pamumula niya na parang galit na galit at binato sa mukha ko ang panyo "Don't do that again!"

"Wala kabang nakit..!"

"None of your business. Kung nakita ko man di na ako magsasalita wag molang gawin yun ulit. Ingatan mo pagkababae mo.."

Kahit naiinis ako pero nakakahiya rin. Pero laking pasalamat dahil di nya binastos ang pagkababae ko bukod padun wala syang masamang ginawa. I know kapag may nagawa akong pagkakamali sa buhay ko baka pagsisishan ko. But he as a man, he never even have the intentions to take advantage of me. He respect me even he always scolding me, lectured me like a baby. "Thank you talaga.."

"It's nothing"

Pero nakakapagtaka sinong naghubad sakin! Dali dali akong pumasok sa kweba kung saan si yumie ay nagtatahi ng damit? Kaninong damit? "Alam mo sira ulo ka!"-Yumie exclaimed. Yes i know that, i deeply apologize for my stupidness "di mo pa ako pinakinggan padalos dalos kanang tumakbo sasabihin ko sana na tinatahi ko yung nasunog mong damit. Ikaw tong di muna nagcheck at lumabas lang. Next time wag mo nang ulitin yun ah"

Napangiwi ako sa hiya dahil sa sinabi nya sakin. I nod my head and seat on her side. I cocooned myself on the blanket. Di naman nagtagal pumasok na ang iba at nagsitulugan may dala silang pagkain at mga kahoy para sa bone fire.

Binaba ko nalang ang mukha ko ng magtagpo ang mata namin ni Marko at pareho din naming binawe yun. Maomao notice us and she do that crazy smirked and starting to tease us "May something sa dalawang to ah.. ahemm, ahemm, parehong basa hala!"

"Mao! Stop it! Walang namamagitan samin. Wala wala!"-pareho naming pagtatanggi ni marko at patuloy din naman siya sa pangungulit

"Weeh? Basa kayo possible.walang nangyayari tsa..--"

Napigil siya ng batuhin ko ng unan sa mukha

Ang buong gabi ay naging malaking nightmare sakin dahil pareho na nila kaming pinagpepyestahan. Lumabas nalang ako at umupo sa tabi ng hot spa na nakasimangot, bibig na parang nasabitan ng balde.

"Take it"-abot sakin ni marko ng damit

"Thanks marko"

"Tsss. Whatever"-dinig kong bulong nya sa ere. Big deal ba sa kanya ang salitang thank you? Hays! "Bilisan mo na may lakad pa tayo"-tumalikod sya para bantayan ako na walang makakita.

Bilis kong sinuot ang damit na inabot nya sakin. It's nice as in ang soft ng tela. Parang hirap namang paniwalaan na kalalake nyang tao ay may ganito syang damit. I know his half prince and half warrior.

"Salamat sa damit. Tsa nga pala san mo nakuha tong damit nat..." I stop as he continued

"Its from ajienta"

Parang aggressibo nito. Oo na salamat sa damit at mas nakakadiri dahil may tinatago syang damit ng babae sa kanyang bag. Lalake nga naman. Hindi ako nagseselos sadyang may pagkaminiac din pala nya. Nako hirap din palang pagkatiwalaan nito. "Ikaw ah, maniac ka! San mo sinungkit ang damit hala ikaw ah, ninakawa mo to sa sampayan no?! "

"Bawiin mo yung sinabi mo! kung ayaw mong itapon kita palabas ng mundong to!"

"Aminin mo na, maniac! Pinapyestahan mo to no!"

"Sira ulo kaba?! This clothes was... yan lang ang natirang gamit sa kanya bago sya umalis ng palasyo"

"Psssh! Sinungaling!"

"Magpapasalamat kaba? O kukunin ko nayan ulit.. ay sabagay hindi naman bagay sayo ang damit nya"-pambabara nya sakin wala na akong masasagot kaya balak ko syang suntukin nalang

"Tsss. Alagaan mo ang damit nayan. It priceless"

"Priceless kung makasabi parang binili nya e kinuha nya lan.."

"Ano sabi mo?!"

➖➖➖

KINABUKASAN.. Bababa na kame ng bundok at napalingon naman ako kay leo ng may parang hinahanap sya. Possible namang si yumie e andun nang nauna samin. Kung bag naman nandyan sa kanya. Hmm.. ano kaya?

Lumapit ako at may naapakan akong malambot na parte ng lupa at may bumagsak na buto ng dragon sa harap namin na muntikan pang matamaan ng pangil ang binti ni leo. Di ko na nga alam kung bakit mas naiwan sa likuran ang mga kaaamahan namin na kanina pang iniwan kame.

Huminto ako at napahawak sa tuhod and catch my breath. Sinapo sapo ko ang dibdib ko kaso di parin ako makahinga ng maayos ng biglang dumabog ang likod ko dahil sa lakas ng tapik sakin ni leo. Napaubo ako ng malakas at dahil dun humahupa na ang mabilis na kaba.

"Ano kase hinanap mo kanina?"

"May sumabit sa paa ko kaya hinanap ko ang tali.."

"Tali? Wala naman akong nakitang tali sa kanya. Oh god multo nayan halaaa" pananakot pa ni maomao sakin " Wala akong nakitang tali"- she added. Napaupo ako bigla ng gulatin niya ako at bilis kong nadampot ang aking palaso at nasugatan siya sa kamay.

I heard something. I saw a bush move and I release my arrow in that direction and I saw a shadow came out and run away. Pinaghahabol na ng mga lalake ang taong yun. Paikot ikot lang sila sa malaking bato na nakaharang. Bilis nang ginamot ni yumie ang sugat ni maomao. Napakabilis nya hirap nila itong mahuli. Hinabol ko narin ito at napagulong ako ng binigla ko ang paghinto sa pagtatakbo ng makita kong mahiwalay ang ulo nito sa katawan.

I was stilled as it body slowly revealed its true form. I picked the stone wipe it up immediately it was completely covered in blood. This is the stone that started all of these chaos. Its so stupid and grant my wish even I was just joking around

"How does it happen?"-tanong ni noah at wala ding masasagot ang iba dahil wala din silang alam. Lumingon sila sakin and i raise my hand in the air and shook my head para sabihing wala rin akong alam sa nangyari.

Lumapit si marko dun at pinagmasdan lang ito. May pumasok na kalokohan sa ulo ko at napaisip ko na baka gutom na sya at balak itong kainin. Sinunog nya ang bangkay ng kalaban at humarap samin na nakangiti ang mata. Anong ibig nyang ipahiwatig?

"Thanks for helping.. ."

I didn't hear the last word, because the wind is howling. Wala naman akong nakikitang tao bukod sa matatangkad na punong kahoy. Tsss. Kinalawang na utak nya kaya nakakaimagine na sya ng kung ano."Marko walang tao dyan"-natatawang sambit ko. Para kase syang sira e

"Your welcome"-Dinig kong boses ng babae sa paligid. Hanggang sa may nakita akong flash ng shadow na umalis. I didn't see her clearly dahil para syang ninja. Binaling ko ang atensyon kay marko at masaya padin sya.

The only things that makes him happy is that woman. Ajienta. Then why did he just let her go... Ang akala ko ba kapag magkikita sila. Hindi na sya papayag na mawala si ajienta muli. Ouch! Sakit sakin yun ah. Ako lang nagpapaselos sa sarili ko.