เตรียมตัวก่อนศึกใหญ่ (6)

[มิชชัน: ตามหาคน (2/4) (ล้มเหลว)]

ผมเปิดหน้าต่างมิชชันขึ้นมา ตอนนี้มันเหลือแค่อย่างเดียวเท่านั้น แต่หน้าต่างครั้งนี้ไม่ได้เป็นสีน้ำเงินโปร่งแสงเหมือนทุกครั้ง แต่กลับเป็นหน้าต่างสีแดง

น่าหงุดหงิดเป็นที่สุด นอกจากมีคำน่ารังเกียจอย่างคำว่าล้มเหลวแล้ว ยังอุตส่าห์เปลี่ยนสีตอกย้ำให้เจ็บใจเล่น

"เพราะมีมิชชันล้มเหลวค้างไว้ก็เลยรับมิชชันใหม่ไม่ได้"

"เดี๋ยวสิ พูดแบบนี้ หรือว่า…" ผมระลึกได้ถึงบางอย่าง ระบบของคอลเลคเตอร์ทำงานไม่ต่างจากระบบของเกม

ดังนั้น ปกติแล้วระบบน่าจะมีตัวเลือกสำคัญที่มาพร้อมกับการรับมิชชัน

"เข้าใจแล้วใช่ไหม" แคทยิ้มออกมา

"หืม อะไรนะคะ" แอนตามพวกเราสองคนไม่ทัน

"ยกเลิกภารกิจตามหาคน" ผมทดลองออกคำสั่งกับระบบ ถ้าหากระบบทำงานเหมือนเกม การยกเลิกภารกิจควรจะต้องทำได้ด้วย

[การยกเลิกมิชชันต้องใช้ 50 คะแนน คุณต้องการยกเลิกใช่หรือไม่]

"ตกลง"

[50 คะแนนถูกใช้เพื่อยกเลิกมิชชันตามหาคน]

[มิชชันถูกยกเลิกแล้ว]

"บ้าจริง มีวิธีง่าย ๆ แบบนี้ด้วยเหรอ ทำไมไม่เคยคิดมาก่อนเนี่ย" ผมหัวเสียนิดหน่อยที่พบว่าตนเองไม่ได้รับรู้การคงอยู่ของกฎเกณฑ์ที่มีอยู่แต่ต้น แล้วต้องมาฟังจากคนอื่นอีกที ทั้งที่ผมเป็นคอลเลคเตอร์ที่ใช้ระบบมานานแล้ว และอ่านคำอธิบายต่าง ๆ อย่างละเอียด

"นายมันพวกมนุษย์สมบูรณ์แบบนี่นะ ถ้าไม่ใช่ว่าทำมิชชันล้มเหลวมีเหรอจะอยากยกเลิกเอง หรือค้นหาว่าจะยกเลิกได้ยังไง ฉันน่ะอะไรไม่อยากทำก็ยกเลิกไปหมดแหละ"

แคทมีสีหน้าเปลี่ยนไปหลังจากพูดจบ เธอคงเพิ่งนึกได้ว่าเผลอพูดออกมาเองว่าตนเองคุ้นเคยกับระบบมานานแล้ว นั่นหมายความว่าที่เธอบอกว่าเพิ่งใช้งานระบบได้ไม่นานก็คงโกหกแน่นอน

ผมถอนหายใจ

เธอบอกข้อมูลที่เป็นประโยชน์ให้รู้ ผู้หญิงคนนี้แม้จะพูดไม่ได้เต็มปากว่าเชื่อใจได้ แต่อย่างน้อยผมก็ต้องขอบคุณเธอที่ยอมบอกวิธียกเลิกมิชชัน ผมจะแกล้งทำเป็นมองข้ามการโกหกของเธอไปก่อนก็แล้วกัน

[มิชชัน: ฝูงซอมบีบุก (0/1)]

[รายละเอียด: ฝูงซอมบีจำนวนมหาศาลกำลังมุ่งตรงมาที่ซานเชวิลล์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า คุณมีสี่ทางเลือกที่ต้องตัดสินใจระหว่าง

สกัดกั้นซอมบีเอาไว้ให้ได้อย่างน้อย 48 ชั่วโมง

ทำให้กลุ่มซอมบีเปลี่ยนเป้าหมายไปทางอื่น

กำจัดซอมบีให้ได้อย่างน้อย 80%

หลบหนีจากซานเชวิลล์]

[รางวัล: 5000 คะแนน, สุ่มไอเท็มระดับ SSR (สเปเชียลซุปเปอร์แรร์)]

"หาาา/ไม่นะ/เฮ้ยย" ผม แอน และแคทร้องประสานเสียงออกมาพร้อมกันท่ามกลางความงุงงงของคนอีกสามคนที่มองไม่เห็นหน้าต่างมิชชัน

"เกิดอะไรขึ้น อธิบายด้วยสิโว้ย" เบนจามินโหวกเหวกโวยวาย

"ระบบบอกว่ากำลังจะมีซอมบีจำนวนมากบุกมาที่นี่" จอนชิงอธิบายอย่างรวบรัด

"ที่นี่อยู่กลางป่าไม่ใช่เหรอ" ใครบางคนพึมพำขึ้น

"ฉันมีมิชชันแบบเดียวกันขึ้นมา ไม่มีอะไรผิดพลาดหรอก พวกซอมบีแห่กันมาที่นี่แน่" แคทช่วยยืนยันความสิ้นหวัง

แอนอาสาอ่านรายละเอียดของมิชชันให้ทุกคนฟังอีกครั้งแบบไม่ตกไม่หล่นไปแม้แต่คำเดียว พวกของเจนนาน่าจะยังสับสนกับเรื่องของระบบ แต่ละคนมีการตอบสนองที่แตกต่างกันไป เจนนาแสดงออกชัดเจนว่าเธออยากเลือกทางเลือกที่ไม่ต้องสู้ เบนจามินยังคงเชื่อมั่นว่าเอาตัวรอดได้ทั้งที่ครั้งล่าสุดเขาแทบไม่ได้ช่วยอะไร ส่วนจิมมีก็ได้แต่พยักหน้าเข้าใจสถานการณ์แต่เขาไม่มีความเห็น

"พวกเราต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งจากสี่ข้อนี้เท่านั้นเหรอ" เจนนาถามเพื่อยืนยันทางเลือกทางอื่น

"ตัดข้อสี่ไปได้เลย" ผมตอบ

"ที่นี่สะดวกสบาย แต่ถ้าปกป้องมันแล้วมีโอกาสตายก็อย่าเลย" แคทออกความเห็น

"เธอน่ะไม่ตายง่าย ๆ หรอก มีทั้งค่าสถานะ สกิล แล้วยังมีคาแรคเตอร์ด้วย"

"ลืมไปแล้วเหรอว่าฉันมีคาแรคเตอร์จากแพ็คเดียวนะ แค่สองสามคนเท่านั้น"

"ถึงมีน้อยแต่ถ้าทุกคนแกร่งเหมือนฆาตกรสวมหน้ากากก็คงไม่เป็นอะไรหรอก"

"ถ้าซอมบีมากันเยอะก็ไม่ไหวหรอก ที่สำคัญเรายังไม่รู้เลยว่ามีพวกพันธุ์พิเศษมาด้วยรึเปล่า"

พอพูดถึงพวกพันธุ์พิเศษแล้วหลาย ๆ คนก็หน้าถอดสีตาม ๆ กันไป ผมเองเจอพวกนี้มาไม่มากนัก และเป็นแค่พวกที่อึดกว่าปกติหรือเร็วกว่าทั่วไปไม่มาก แต่ได้ยินว่ามีพวกที่อันตรายกว่านั้นอีกหลายชนิด ลือว่าที่ถนนสายหลักระหว่างเมืองมีแม้แต่พวกที่วิ่งเร็วและมีพลังพอที่จะฉีกรถยนต์เป็นชิ้น ๆ ได้ด้วยซ้ำ

พวกเราคุยนอกเรื่องออกไปหน่อยก่อนที่แอนจะวกกลับมาคุยหัวข้อเดิม หากตัดตัวเลือก 'หนี' ไป พวกเราก็ยังต้องตัดสินใจว่าจะใช้วิธีไหนรับมือกันฝูงซอมบีที่กำลังแห่มานี้

"ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ค่ะ ถ้าเลือกข้อแรก หลังจากยี่สิบสี่ชั่วโมงจะเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ"

"ไม่รู้สิ มิชชันบางครั้งมีการกำหนดเวลาด้วย บางทีมันก็เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจริง บางทีก็ไม่ ทางที่ดีอย่าไปคาดหวังไว้ว่าจะมีอะไรมาช่วยหลังจากนั้นดีกว่านะ"

แคทกอดอกและถอนหายใจ "มันไม่ใช่เกม ถ่วงเวลาจนหมด ซอมบีก็ไม่ได้หายไป"