0595

บทที่ 594 : เรื่องที่ไม่คาดฝันของครอบครัวต่งซานซาน!

___________________________________

ในเวลาเดียวกัน

ณ อำเภอขนาดกลางแห่งหนึ่งที่อยู่นอกเมือง

เพิ่งจะเลย 11 โมงไปเล็กน้อย ต่งซานที่กลับบ้านเดิมยังคงขลุกอยู่ในห้องนอนแคบๆ ของตัวเอง พื้นที่บนกำแพงส่วนใหญ่มีแผ่นพับเก่าๆ ติดอยู่ มองปราดเดียวก็รู้ว่าเก่ามาก แผ่นพับบางแผ่นเป็นคราบเหลืองและบางมุมของแผ่นพับเริ่มหงิกม้วนขึ้นมา จากของตกแต่งในห้องส่วนใหญ่ชัดเจนว่าเป็นของต่งซานซานสมัย ม.ปลาย ดูก็รู้ว่านี่คือบ้านเกิดของเธอ แต่คงจะไม่ได้กลับมาอยู่หลายปีแล้ว

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้นเบาๆ

ต่งซานซานเงยหน้าขึ้นมา “ประตูไม่ได้ล๊อคค่ะ”

คุณแม่ต่งบิดกลอนประตูเข้ามามอง “ทำไมยังไม่ลุกจากที่นอน?”

“ช่วงนี้มัวแต่ยุ่งจัดรายการ เหนื่อยมากเลยอ่ะแม่” ต่งซานซานยิ้มพลางบิดเอวขยับนิ้วเท้าคลายขี้เกียจ กล่าวน้ำเสียงออดอ้อน “แม่คะ ช่วยนวดให้หนูหน่อยสิ นะนะ”

แม่ต่งนั่งลงบนเตียงหลังเล็กของลูกสาว บีบนวดให้เธออยู่พักหนึ่ง

“สบายจริงๆ ในโลกนี้มีแต่คุณแม่ของหนูนี่แหละดีที่สุด” ต่งซานซายยิ้มอย่างปลอดโปร่ง