บทที่ 351 : คนใกล้ตัว --- สุ่ยเหลียนเยว่!
______________________________________________________
บ่ายสามโมง
รอแล้ว รอเล่า ด้ายแดงก็ยังไม่ออกฤทธิ์!
หือ? เป็นไปไม่ได้น่า? ทำไมคราวนึ้ถึงไม่ได้ผลล่ะ?
จางเย่รอจนดอกไม้เหี่ยว อย่าว่าแต่ไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์ แม้แต่หน้าอู๋เจ๋อชิงก็ยังไม่ได้เห็น สุดท้าย จางเย่ก็เลิกนั่งโง่ๆ ที่ห้องพักอาจารย์ต่อ หันไปบอกลาทุกคนในที่ทำงานเสร็จ เขาก็เตรียมกลับบ้านพร้อมกับอาจารย์ท่านอื่นๆ
เพิ่งลงมาชั้นล่าง จางเย่เห็นอู๋เจ๋อชิงที่อยู่ห่างไปไม่ไกล ไม่ใช่ว่าเขาตาไว แต่อู๋เจ๋อชิงช่างดึงดูดสายตาเหลือเกิน หญิงงามเช่นนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็มักจะเป็นจุดสนใจเสมอ คิดจะไม่เห็นก็ทำไม่ได้ ข้างๆ อู๋เจ๋อชิงมีคนล้อมรอบอยู่ห้าหกคน ท่าทางพาคนงานมาดู เท่าที่ได้ยินมาดูเหมือนห้องประชุมย่อยของมหาวิทยาลัยจะปรับปรุงในช่วงปิดภาคเรียนฤดูหนาว
"หลังคาแก้ยากไปมั้ง?"
"ยังไงก็ต้องทำหมดแหละ"
"ชุดไฟข้างบนก็ต้องเปลี่ยนหมด งานหนักแหง"
อู๋เจ๋อชิงกับคนกลุ่มหนึ่งเดินผ่านหน้าจางเย่ไป ไม่มีใครสังเกตเห็นเขาเลย
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com