1088
บทที่ 1088 : พวกคุณอยากฟังจริงๆ เหรอ?
ทั้งเวทีเดือดพล่านแล้ว!
“นี่แหละจางเย่!”
“นี่ล่ะเขา!”
“จางเย่! ฉันรักนาย!”
“โจ๊กเกอร์ นายเจ๋งที่สุด!”
“นายยังมีฉันนะ!”
“ใช่ นายยังมีพวกเรานะ!”
“เส้นทางนี้ พวกเราจะเดินไปกับนายเอง!”
“นับฉันด้วย!
“ฉันด้วยอีกคน! นับรวมพวกเราด้วย!
“ถึงแม้สักวันจะเหลือแค่นายกับฉัน!”
ก็จะยังคงอิสรเสรี!
ร่ำร้องดนตรีจนสุดเสียงตลอดกาล!
เนื้อเพลงหลายประโยคทำให้เลือดในกายคนต่างร้อนระอุ!
นี่คือเพลงของวง Beyond เป็นหนึ่งบทเพลงที่ครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่และคลาสสิกที่สุดจากโลกของจางเย่
ชื่อเพลงว่า ‘ฟากฟ้าทะเลกว้าง’
……
ข้างนอกสนามกีฬา
ณ ชุมชนที่อยู่บริเวณใกล้เคียง
“ฟังสิ เสียงอะไรน่ะ?”
“ฝนจะตกแล้ว รีบกลับบ้านเร็ว”
“เฮ้ย ตรงนั้นเสียงตะโกนอะไรน่ะ?”
“ในสนามกีฬาเหรอ? วันนี้มีแข่งกีฬาหรือเปล่า?”
“คึกคักขนาดนี้เลยเหรอ? เสียงเพลงก็ดังเกินไปไหม? ใครตะโกนน่ะ?”
“พวกนายลืมรึไง ตรงนั้นมันก็ลานคอนเสิร์ตเดอะแมสก์ซิงเกอร์ไงเล่า!”
“เชี่ย เกิดอะไรขึ้นล่ะนั้น?”
“ไม่รู้สิ กรี๊ดกันทั้งสนามเลย?”
“ต้องดังสนั่นปานนี้?”
……
ท้องฟ้าครึ้มขึ้นทุกขณะ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com