0411

บทที่ 411 : ตีคนจนเข้าทำเนียบคนดังระดับ C!

_________________________________________________________________

ตกบ่าย

ไช่ซื่อโค่ว

"อาจารย์จาง ถึงแล้ว"

"ไม่ต้องขอบคุณแล้วนะ"

"ไม่ต้องเกรงใจด้วย สวัสดีปีใหม่ครับ"

"พวกคุณก็เหมือนกัน สวัสดีปีใหม่ครับ"

"เอาล่ะ มาส่งถึงที่แล้ว งั้นพวกเราขอตัวล่ะ"

รถตำรวจของหลวี่อวี้หู่กับพวกจากไปอย่างช้าๆ จางเย่หันมองรอบตัว เห็นความครึกครื้นของบริเวณแถวบ้านตนเองกับประทัดของเหล่าเพื่อนบ้านก็ถอนหายใจด้วยอารมณ์ความรู้สึกซับซ้อนก่อนเดินเข้าไป

ปึง!

ปัง!

เสียงประทัดยังคงดังอยู่!

เห็นโคมแดงแขวนไว้หน้าประตูอะพาร์ตเมนต์ จางเย่ถึงได้อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย อดฮัมเพลง ‘ดอกไม้ของสตรี’ ขึ้นมาไม่ได้

หญิงวัยกลางคนกำลังอุ้มเด็กจุดประทัด ก่อนจะหันหน้ามาเห็นจางเย่พอดี ยิ้มแย้มกล่าวทักทาย "ไอ้หยา! จางน้อยกลับมาแล้ว!"

จางเย่ยิ้มทักทาย "น้าฉี"

ท่านผู้เฒ่าที่นั่งอยู่ตรงบันไดตะโกนทัก "เย่น้อยจริงๆ ด้วย!"

จางเย่กล่าวทักทาย "ปู่หลิว สวัสดีปีใหม่ครับ สบายดีหรือเปล่า?"