บทที่ 412 : จางเย่เจ็บตัวแล้ว!
_____________________________________________________
ตกบ่าย
ที่บ้าน
กินข้าวอิ่มแล้ว จางเย่จึงกล่าว "พ่อ แม่ อาหญิง พี่ ผมออกไปก่อนนะ บ่ายนี้ยังมีเรื่องต้องทำอีก ตอนเย็นอาจจะไม่กลับบ้านนะ"
แม่ขมวดคิ้ว "ยังจะออกไปวุ่นวายอะไรอีก?"
อาหญิงกล่าว "ปีใหม่ อยู่ที่บ้านเถอะนะ"
"เพิ่งกลับมาก็จะออกไปอีกแล้ว?" จางส่วงบ่น
จางเย่กล่าว "รอบนี้ที่ผมออกมาปลอดภัยแบบนี้ได้ เพราะเพื่อนๆ ช่วยกันทั้งนั้น มีคนใช้เส้นใช้สายไม่น้อย ยังไงก็ต้องไปขอบคุณพวกเขา เพื่อช่วยผมต้องลำบากตั้งเท่าไร ถ้าไม่ไปขอบคุณต่อหน้า งั้นก็นับว่าไม่เหมาะสมแล้วจริงไหมครับ? โทรไปน่ะถือว่าไม่จริงใจ ผมถึงต้องออกไป กว่าจะเสร็จไม่เย็นๆ ก็ค่ำมืดไปแล้ว ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"
พ่อพยักหน้า "ถูกต้อง ขอบคุณเขาดีๆ ล่ะ จริงสิ ที่บ้านมีของขวัญอยู่ไม่น้อย เอาไปสักหน่อยสิ จะได้ไม่ต้องไปซื้อข้างนอก"
แม่ได้ยินดังนั้นก็ไม่ว่าอะไรอีก "ขับรถช้าๆ หน่อยล่ะ"
"รถผมยังอยู่ที่ CCTV ไว้ค่อยให้เพื่อนช่วยขับกลับมาให้ ถ้างั้นผมนั่งแท็กซี่ไปนะครับ"
จางเย่เลือกของขวัญไปบางชิ้นก่อนลงบันไดจากไป
……
ในอินเทอร์เน็ต
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com