0347
บทที่ 347 : บทความ ‘เหล็กกล้านั้นตีขึ้นเช่นนี้เอง’!
_________________________________________________________
คืนนั้น
จางเย่กลับถึงบ้าน
เพิ่งเปิดประตูเข้ามา แม่ก็ไม่ไว้หน้าเขาเลยสักนิด "ยังจะมีหน้ากลับมาบ้านอีก? คนอื่นเขาไปงานเลี้ยงกันแล้วมีเรื่องของแกด้วยเรอะ ที่ไหนก็ขาดแกไม่ได้รึไง อยู่ว่างแล้วไม่สบาย? แต่ละวันถ้าไม่ได้ไปหาเรื่องใครแล้วมันครั่นเนื้อครั่นตัวรึไง? ไอ้หนู ฉันละนับถือแกจริงๆ แม่แกใจไม่ค่อยดี อย่าหาเรื่องให้มันตกใจทุกวี่วันจะได้ไหม! หา? ทุกวันนี้เป็นสังคมผู้สูงอายุ มีคนแก่อยู่ตั้งเท่าไร! แกทำได้ดีมาก คำเดียวก็ด่ากราดไปจนหมด แม่กับพ่อแกก็รวมไปด้วยล่ะสิ!"
จางเย่หัวเราะ "ไปฟังใครมาล่ะครับ?"
"ยังจะไปฟังมาจากไหน เห็นในเน็ตน่ะสิ!" แม่โกรธควันออกหู
จางเย่ทำเสียงตกใจ "ช่วงนี้แม่เล่นมือถือเก่งนะเนี่ย แถมตามกระแสทันอีกแน่ะ"
แม่กล่าว "อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง แกคอยดูพ่อแกด่าเถอะว่าสมควรรึเปล่า!"
พ่อมองลูกชาย ไม่สนใจที่แม่ว่า "ทางมหาลัยจะไม่มีปัญหาเหรอ? จะกระทบกับงานที่มหาวิทยาลัยรึเปล่า?"
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com