บทที่ ๑๙ : เปิดฉาก  

"เหตุใดวันนี้น้องอัสในวันนี้จึงกลับช้านักนะ แกงที่ทำไว้จวนจะเย็นชืดอยู่แล้ว...ท่านขุน อุ่นแกงทีสิขอรับ" หันบอกกับเพลิงภพที่นั่งอยู่ตรงตั่งที่กำลังมองอาหารตาปริบๆ แอบแปลกใจเล็กน้อยที่อีกคนยอมจุดไฟที่ใต้หม้อดินเผาเพื่อให้ความร้อนกับแกงอย่างว่าง่ายตามที่รุทรบอก

แต่รุทรที่เอาแต่มองเวลาสลับกับมองกระไดเรือนด้วยความเป็นกังวลนี่สิที่ดูท่าว่าใจของเขาจะร้อนรนยิ่งกว่าไฟที่กำลังลุกอยู่ใต้หม้อนั่นเสียอีก

"หากกังวลขนาดนั้นไยไม่ไปตามที่น้ำตกเล่า"

"ไปแล้วไม่พบขอรับ"

"อาศรมพระอาจารย์ล่ะ"

"ไม่พบเช่นกันขอรับ"

"แล้วที่เรือนพี่นนท์ละ" รชตะเอ่ยถามขึ้นบ้าง

"ไม่กล้าไป กลัวน้องอัสจะอึดอัดเอา" ว่าแล้วก็ยกน้ำในขันขึ้นดื่มดับกระหาย ทั้งๆ ที่วันนี้พวกเขาตั้งใจจะร่วมวงกันกินข้าวกันแบบพร้อมหน้าและพูดคุยกับอัสดงถึงเรื่องราวต่างๆเพื่อปรับความเข้าใจกันแท้ๆ แต่อีกคนกับกลับมาช้ากว่าที่ควรจะเป็นจนทั้งสามคนก็แอบจะอดห่วงไม่ได้