0113 สัตว์ที่น่าสงสาร
บทที่ 113 สัตว์ที่น่าสงสาร
ฟองแสงนรกกั้นน้ำออก ไฟนรกด้านในส่งเสียงเพี๊ยะพะเผาปากของสัตว์ยักษ์ ไฟนรกที่ปกติสามารถเผาทำลายทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้กลับไม่มีพลังทำลายล้าง เพียงแต่เผาไหม้อยู่ตลอดอย่างเสียเปล่า
“คิดไม่ถึงว่าการป้องกันของสัตว์ตัวนี้จะร้ายกาจขนาดนี้ แม้แต่ไฟนรกก็เผาทำร้ายมันไม่ได้?” จินเฟยเหยาขมวดคิ้ว เคลื่อนไหวพลังวิญญาณ ไฟนรกพลันเปลี่ยนรูปแบบ ไม่เผาแต่เป็นแช่แข็งโดยมีฟองแสงนรกเป็นศูนย์กลาง เริ่มผนึกตัวเป็นผลึกน้ำแข็งและค่อยๆ แผ่ขยายออกไปอย่างช้าๆ
ไฟนรกสามารถผนึกตัวเป็นผลึกน้ำแข็งได้ ทั้งหมดเป็นการกระทำของเส้นใยสีดำในไฟนรกเหล่านั้น เส้นใยเหล่านี้มาจากไหน จินเฟยเหยาก็ไม่รู้ รู้เพียงหลังตนเองบรรลุขั้นสร้างฐาน ในไฟนรกก็เริ่มมีเส้นใยสีดำเหล่านี้ปรากฏ เพียงแต่ปริมาณไม่มาก ดังนั้นต้องรวบรวมเส้นใยสีดำไว้ จึงสามารถทำการผนึกเป้าหมายเป็นผลึกน้ำแข็งอย่างได้ผล
สัตว์ปิศาจตัวนี้ไม่ขยับเลยสักนิด ปล่อยให้จินเฟยเหยาทรมานในปาก ไม่มีปฏิกิริยาแม้แต่น้อย จินเฟยเหยาคาดเดาว่าสัตว์ปิศาจตัวนี้น่าจะไม่ทำได้แค่นี้ อาศัยผิวหนังหนาล้วนๆ จากนั้นก็กินเหยื่อลงไป แล้วรอย่อยอย่างช้าๆ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com