"คุณคับฟ้า"
เสียงเข้มถูกเปล่งออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังของคนเป็นเจ้านายและมีสถานะเป็นคนรักเอ่ยชื่อคับฟ้าระหว่างที่เขากำลังนั่งพิมพ์งานเอกสารอยู่ที่โต๊ะตามปกติ
"ครับ"
"เดี๋ยวผมออกไปข้างนอกคงไม่กลับเข้ามาที่บริษัท ฝากจัดการที่เหลือด้วยนะ"
"ครับ"
"แล้วก็วันนี้...คับฟ้ากินข้าวเย็นคนเดียวได้ไหม ผมคงกลับถึงบ้านดึก ๆ หน่อย"
"..."
อีกแล้ว นี่เป็นวันที่ 4 ของสัปดาห์ติดต่อกันที่คับฟ้าต้องกลับบ้านคนเดียวและสั่งอาหารขึ้นมานั่งกินที่ห้อง เพราะณธีร์ต้องออกไปทำธุระข้างนอก ซึ่งเป็นธุระที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานแต่เป็นเรื่องของอันดาที่ณธีร์ไม่ยอมบอกอะไรเลย
"เข้าใจแล้วครับ"
คับฟ้าตอบโดยไม่พูดอะไรต่อจากนั้น หันมาตั้งสมาธิกับเอกสารตรงหน้าด้วยท่าทางสุขุม
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com