บทที่ 395 หนีไปคนเดียว
บทที่ 395 หนีไปคนเดียว
หลิวอิ่งปฏิเสธข้อเสนอของสวี่อี้ด้วยความเด็ดขาด “ฉันไม่เห็นด้วย! ต่อให้มีความหวังแค่เพียงนิดเดียวก็จะต้องคุ้มกันนายท่านอย่างเต็มที่! ทำแบบนี้จะทำให้นายท่านตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น! เพียงเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเธอน่ะเหรอ?”
สีหน้าของสวี่อี้เคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เอ่ยขึ้นอย่างเฉียบขาด “หลิวอิ่ง! ถ้าหากพวกเราปกป้องไม่ได้แม้แต่คุณหนูหวันหวั่น รอให้นายท่านฟื้นขึ้นมา นายจะบอกเขาว่าอะไร?”
“ฉัน...” หลิวอิ่งเองก็รู้ดีว่าซือเยี่ยหานปฏิบัติตนอย่างไรกับเยี่ยหวันหวั่น จึงไม่อาจคัดค้านคำพูดของสวี่อี้ได้อีก แต่ว่า เขาก็ไม่มีทางยอมเสียสละมากมายขนาดนี้เพื่อผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีอย่างเยี่ยหวันหวั่น
ขณะที่สวี่อี้กับหลิวอิ่งกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น เยี่ยหวันหวั่นเอาแต่มองซือเยี่ยหาน ไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
“คุณหนูหวันหวั่น รบกวนคุณเตรียมตัวสักหน่อย ผมจะจัดคนส่งคุณออกจากประเทศ B เดี๋ยวนี้เลย!” สวี่อี้ไม่ชักช้า หันไปบอกกับเยี่ยหวันหวั่น
ภายในพริบตา สายตาของทุกคนในห้องต่างก็จับจ้องอยู่ที่หญิงสาวแสนสวยคนนั้น
ในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ เธอจะเลือกอะไรกันนะ?
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com