591
ตอนที่ 591 พาผมไปเจอแม่คุณหน่อย
เธอลงไปข้างล่างก็เห็นจี้เจี๋ยยืนยืนท่ามกลางสายฝนไม่ขัยบไปไหน ในมือมีถุงกระดาษ
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ” จี้จือหย่าวิ่งไปหาจี้เจี๋ย ตอนนี้ฝนตกหนักมาก เขาเองก็ไม่ได้มีท่าทีรีบวิ่งเข้ามาหลบฝนในร่มของเธอ
เธอจึงต้องรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปหา พอเอาร่มไปกางให้เขาได้แล้ว เธอจึงค่อยสบายใจขึ้นหน่อย......
“ทำไมคุณไม่เข้าไปหลบใต้หลังคาล่ะคะ” จี้จือหย่าไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ผมของจี้เจี๋ยเปียกไปหมด หยดน้ำฝนไหลลงมาจากหน้าผากเขา......
เธอรีบเอากระดาษทิชชู่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อเช็ดผมให้เขา “นี่”
ในใจเธอรู้สึกหงุดหงิดมาก จึงส่งเสียง ‘นี่’ใส่เขา
“ผมไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ” จี้เจี๋ยถามขึ้น ทำเอาจี้จือหย่างงกับคำถาม
“หืม?”
“ไม่ให้ผมขึ้นไป อาหารเช้าที่เอามาให้ก็ไม่กิน” สายตาของเขาดูตัดพ้อ คนที่โปรไฟล์ดีๆ อย่างเขา ทำอะไรก็ราบรื่นมาตลอด มีความภูมิใจในตัวเอง ยากที่จะได้เห็นสายตาแบบนี้แสดงออกมา
จี้จือหย่าไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร ปกติเธอก็ชอบพูดจาโง่ๆ แต่ตอนนี้เวลานี้เธอจนมุมจริงๆ ลิ้นเหมือนพันกันจนพูดไม่ออก
“ไม่ใช่ค่ะ......ก็แม่ฉันอยู่บ้าน”
“แล้วทำไมผมไปเจอไม่ได้เหรอ”
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com