127

ตอนที่127 เธอกลัวว่าการแลกเปลี่ยนด้วยเงินและเซ็กส์จะทำให้เธอพ่ายแพ้จนมุม

ยวี่หว่านรู้สึกไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ทั้งๆ ที่เป็นคนพูดว่าว่าลองคบกันก็ได้ แต่คบกันๆ ไป ก็ยังจะกลายเป็นการใช้ภาษากายอยู่ดี.....

ผู้ชายก็เป็นคนเลวไร้คุณธรรมเหมือนสัตว์ป่า

เธอแสร้งเป็นไม่สนใจจูบนั้น ในใจระลึกอยู่เสมอว่า “ใครหวั่นไหวก่อนคนนั้นแพ้” ก่อนที่เฉิงฉีตงจะแสดงออกมาว่าชอบเธอ เธอจะไม่แสดงออกและก็ไม่กล้าแสดงออกว่าชอบเขาออกมาแม้แต่นิดเดียว.....

เพราะกลัวก็แต่ว่าถึงตอนนั้นเธอจะเป็นคนพ่ายแพ้จนยับเยิน จากการแลกเปลี่ยนแค่เงินและเซ็กส์จะกลายเป็นความพ่ายแพ้จนมุมของเธอ

แต่ในขณะนั้นเอง จริงๆ ใจก็เต้นเร็วมากพออยู่แล้ว.....เธอรู้ดีว่าตัวเธอเองถูกเฉิงฉีตงทำให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น

ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าจะเป็นสติปัญญาหรือร่างกายก็ล้วนแต่น่าหลงใหล

“อะแฮ่ม....วันนี้คุณไม่ไปดูเสิ่นอีหางที่โรงพยาบาลเหรอ”

“อืม” เขาเห็นท่าทางของหญิงสาวกำลังทดสอบเขา มุมปากก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้น

“ออ.....งั้นฉันขอตัวไปก่อนนะคะ” ยวี่หว่านหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้างๆ อย่างร้อนรน รีบออกจากห้องนรับแขกไปเหมือนกับกำลังหนีอะไรบางอย่าง