007

ตอนที่ 7 คุณเฉิงจำชื่อฉันได้แล้วหรอคะ

หลังได้ฟังประโยคนั้น ยวี่หว่านก็เหลือบไปเห็นเฉิงฉีตงที่ประตูฝั่งตรงข้ามพอดี

เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะพบเฉิงฉีตงที่นี่ แถมยังเป็นสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งที่ตำรวจพูดไปเมื่อครู่เขาคงจะได้ยินแน่ๆ

เจียงมู่ถิงอธิบายกับตำรวจ “เราสองคนเป็นพี่น้องกันครับ”

ตำรวจมองที่เสื้อคลุมอาบน้ำของเจียงมู่ถิง สายตาก็อดสงสัยไม่ได้ “หากเป็นพี่น้องกันก็ต้องมีหลักฐานครับ”

“รอสักครู่นะครับ” เจียงมู่ถิงหยิบโทรศัพท์แล้วเดินเข้าห้องไปโทรหาทนายความของตน

ยวี่หว่านยืนมองเฉิงฉีตงที่หน้าประตู ท่าทีที่ตำรวจมีต่อเขาช่างดูแตกต่างกับเธอยิ่งนัก “คุณเฉิง ขอโทษที่รบกวนนะครับ”

เฉิงฉีตงสายตามองที่ยวี่หว่านโดยไม่ได้สนใจตำรวจแม้แต่น้อย ยวี่หว่านเองก็รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง

แล้วประตูห้องตรงข้ามก็ถูกปิดลง ครึ่งชั่วโมงต่อมาทนายของเจียงมู่ถิงก็มาถึงและจัดการเคลียร์เรื่องราวทั้งหมด

หลังจากยวี่หว่านบอกลาเจียงมู่ถิง ขณะที่เดินออกจากห้องสูท ทันใดนั้นก็ก็นึกขึ้นได้ว่าบัตรประชาชนของเธอยังอยู่ที่บ้านของเฉิงฉีตง

หล่อนคิดได้ว่าหากไปเอาที่คฤหาสน์ตระกูลเฉิงเอง บอดี้การ์ดที่บ้านหลังนั้นคงจะไม่ให้เธอเข้าไปแน่ ซึ่งหากพลาดโอกาสนี้แล้ว โอกาสจะพบเฉิงฉีตงอีกก็คงจะยากแล้ว

คิดได้ดังนั้นยวี่หว่านก็เดินไปหน้าประตูห้องสูทฝั่งตรงข้าม หล่อนกำลังจะเคาะประตูแต่พบว่าประตูปิดไม่สนิท

หล่อนจึงเคาะประตู “คุณเฉิงคะ”

ข้างในไม่มีเสียงตอบรับใดๆ หล่อนจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้อง ห้องสูทห้องนี้ใหญ่มาก แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นห้องพักส่วนตัวเสียมากกว่า หล่อนคิดว่าเฉิงฉีตงน่าจะมาพักที่นี่อยู่บ่อยๆ

หญิงสาวมองไปรอบๆไม่พบแม้แต่เงาของเฉิงฉีตง ตอนที่เดินผ่านห้องน้ำก็ได้ยินเสียงคนกำลังอาบน้ำดังลอดออกมา

ยวี่หว่านคิดว่าจะรอให้เขาออกมาก่อนแล้วค่อยขอบัตรจากเขา ขณะที่เธอหันหลังกำลังจะเดินไปนั่งที่โซฟานั้น เสียงของเฉิงฉีตงก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ทำเอาเธอตกใจไปวูบหนึ่ง

“เสื้อคลุม”

ยวี่หว่านชะงักอยู่ที่เดิม หรือว่าเขาจะเห็นเธอ

หญิงสาวสูดหายใจเบาๆ หันไปเห็นเสื้อคลุมอาบน้ำที่อยู่บนโซฟา ไม่รู้อะไรดลใจให้ไปหยิบเสื้อคลุมแล้วเดินไปที่ประตูห้องน้ำ

หล่อนแง้มประตูห้องน้ำออกเล็กน้อย ยื่นมือส่งเสื้อคลุมเข้าไป แต่ไม่กล้าที่จะมองเข้าไปในห้องน้ำ

“มือคุณยาวได้แค่นี้หรอ” เฉิงฉีตงดูท่าจะไม่พอใจ เขาเปิดประตูห้องน้ำออกโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว เสี้ยวนาทีต่อมาร่างกายของเฉิงฉีตงก็มายืนอยู่ต่อหน้าเธอแบบ…..เปิดเผยให้เห็นทุกสัดส่วน

หุ่นของเฉิงฉีตงค่อนข้างเพอร์เฟค แผงอกสีเนื้อดูกำยำ ขาสองข้างเรียวยาว และ.....สายตาของยวี่หว่านทันใดก็จ้องไปที่ท่อนล่างของชายหนุ่ม

หญิงสาวหูแดงขึ้นมาทันที

เฉิงฉีตงเมื่อเห็นว่าเป็นยวี่หว่าน อารมณ์ของเขาก็ดิ่งลงทันที

“ใครให้คุณเข้ามา” คำพูดของเขาฟังดูยังคงราบเรียบ แต่กลับแฝงด้วยความรู้สึกกดดันอันไร้รูปร่าง

ยวี่หว่านชะงักไป แต่แสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรแล้วหันหลังกลับไป “ก็ประตูไม่ได้ปิด ฉันเคาะแล้วก็ไม่มีคนตอบ ก็เลยเดินเข้ามา”

ข้อนี้คือความจริง เธอจึงไม่ได้รู้สึกผิดแต่อย่างใด

เฉิงฉีตงสวมเสื้อคลุมแล้วเดินไปหยุดตรงหน้าของหญิงสาว ชายหนุ่มสูงกว่าหญิงสาวประมาณหนึ่งศีรษะ เขามองหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาแฝงความขุ่นเคือง

“เฉียวยวี่หว่าน?”

“คุณเฉิงจำชื่อฉันได้แล้วเหรอคะ” ยวี่หว่านอมยิ้ม ตาใสแป๋ว