891

ตอนที่ 891 เฮ่อจี้เฉิน พวกเรามีลูกกันสักคนเถอะ（41）

เสียงแป้นพิมพ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ อย่างไม่หยุดหย่อน จู่ๆ ก็ค่อยๆ หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ภายในห้องนี้เงียบไปไม่ถึงวินาที แล้วก็มีเสียง “โครม” ดังขึ้นมา ทำให้แม่บ้านที่มองนอกหน้าต่างด้วยสีหน้ากังวลใจและแม่นมที่เฝ้าอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย หันหน้าไปมองตามๆ กัน

โน๊ตบุ๊คที่อยู่บนตักของหานจือฟาน ได้ร่วงลงไปบนพื้นเรียบร้อยแล้ว

แม่บ้านกับแม่นมยังไม่ทันจะได้เข้าใจว่ามันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ หานจือฟานที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ได้เดินมาริมหน้าต่างเรียบร้อยแล้ว

เขาเหลือบไปตามองชั้นล่างแวบหนึ่ง ในขณะที่สายตาประสานเข้ากับเฉิงเว่ยหว่านที่อ่อนยวบล้มอยู่บนพื้น สายตาของแม่บ้านที่หยุดอยู่บนใบหน้าเขา ก็จับถึงความตื่นตระหนกบางๆ จากสีหน้าเขาได้พอดี

แม่บ้านคิดว่าตัวเองตาฝาดไป จิตใต้สำนึกสั่งให้เธอกะพริบตาแรงๆ สองที รอจนกระทั่งเธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และอยากที่จะมองใบหน้าของหานจือฟานให้ชัดเจนยิ่งกว่าเดิม หานจือฟานก็ได้หันหลังและวิ่งออกไปจากห้องผู้ป่วยเรียบร้อยแล้ว

แม่บ้านหันหน้าไปมองแม่นมด้วยใบหน้าตกตะลึง