218

บทที่ 218 เพียงคนเดียวที่ไม่ลืมเธอ (8)

พนักงานเข้ามาใกล้เกินไป ทำให้จี้อี้ตกใจ เธอเลื่อนสายตาจากหยกชิ้นนั้นไปที่พนักงานที่อยู่ข้างๆ น้ำเสียงที่เปล่งออกมา เลื่อนลอยอย่างเห็นได้ชัด " คุณก็รู้สึกว่า พวกมันเป็นชิ้นเดียวกันตั้งแต่แรกใช่ไหม?

“ แน่นอนสิคะ ดูจากความมันวาวของหยกก็ดูออกแล้ว เหมือนกับว่าจะเป็นหยกชั้นหนึ่งนะ บนโลกใบนี้คาดว่าคงมีอยู่ไม่กี่ชิ้น คุณผู้หญิง หากคุณไม่แน่ใจ ก็ไปหาผู้รู้สักคน ให้เขาช่วยดูให้ เท่านี้ก็ได้แล้วล่ะค่ะ"

จี้อี้ไม่มีคำพูดอะไรอีก เธอเพียงแค่ยิ้มให้พนักงานเล็กน้อยเท่านั้น

หลังจากจี้อี้รอให้พนักงานออกไปจากห้องพักแล้ว จึงเอาหยกสองชิ้นเก็บเข้าไปในถุงผ้าสีแดงให้เรียบร้อยแล้วยัดเข้าไปในกระเป๋าสตางค์ พร้อมกับหันศีรษะจ้องมองแสงสดใสของดวงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่างด้วยจิตใจที่เหม่อลอย

    ……

ความจริงแล้วหลังจากที่เธอฟื้นขึ้นมา หลายปีมานี้ เธอคิดมาตลอดว่าเจ้าของหยกชิ้นเล็กในมือเธอนั้น แท้ที่จริงแล้วเป็นใครกันแน่

หยกชิ้นนั้นในมือเธอ เธอไม่ได้เป็นคนเก็บมันมาเอง แต่ตอนที่เธอไม่ได้สติ พยาบาลที่พ่อกับแม่จ้างมาให้มาช่วยดูแลเธอนั้นเป็นคนให้เธอมา