049

บทที่ 49 ตรงที่มองเห็น (9)

เธอต้องดิ้นรนขึ้นมาจากจุดที่ต่ำที่สุด แต่เชียนเกออาศัยทุกอย่างที่เคยเป็นของเธอ ขึ้นไปยืนอยู่บนจุดที่สูงที่สุดอย่างไร้อุปสรรค จะให้เธอไม่เจ็บจะให้เธอไม่แค้นได้ยังไง?

"เป็นเธอจริงๆ ด้วย เสี่ยวอี้" เปรียบกับจี้อี้ที่อารมณ์เปลี่ยนไปมาในช่วงสั้นๆ อารมณ์ของเชียนเกอกลับนิ่งกว่าอย่างเห็นได้ชัด "ฉันยังคิดอยู่เลยว่าเมื่อกี้ฉันจำผิดคน"

เชียนเกอพูดไปด้วย และมองผู้ช่วยสองคนที่อยู่ด้านหลังพร้อมส่งสายตาบอกให้พวกเธอออกไปก่อน

รออยู่ครู่หนึ่ง บริเวณทางเดินจึงเหลือเพียงเชียนเกอและจี้อี้สองคน เชียนเกอจึงค่อยก้าวเข้ามา ท่วงท่าที่งดงามเดินย่างก้าวมาตรงมาตรงหน้าของจี้อี้

เธอมองประเมินจี้อี้รอบหนึ่ง แล้วจึงฉีกยิ้ม พร้อมพูดอีกครั้งว่า "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เสี่ยวอี้"

เรื่องบางเรื่องเธอและเชียนเกอต่างก็รู้กันดีอยู่ แต่ว่าก่อนที่จะฉีกทำลายมันลง เชียนเกอสามารถรักษาท่าทางเรียบร้อยอ่อนโยนได้ เธอเองก็ทำได้เหมือนกัน