Vol.2-046 มีความสุขยิ่ง
บทที่ 46 มีความสุขยิ่ง
ในที่สุดนางเจียงก็เข้าไปในห้องพร้อมกับองค์หญิงแห่งซยงหนู
ทุกคนต่างไม่เห็นด้วยในตอนแรก ทว่าคิดดูแล้ว นางเจียงเป็นสตรีจากเมืองหลวง ได้เห็นโลกกว้าง ได้เรียนหนังสือ เข้าใจความจริงยิ่งกว่าที่พวกเขา นางต้องสามารถเกลี้ยกล่อมโน้มน้าวใจองค์หญิงผู้แสนป่าเถื่อนผู้นั้นด้วยความเสน่หา และเหตุผลได้อย่างแน่นอน
ทุกคนจึงออกไปรอด้านนอก มีเพียงเถี่ยตั้นน้อยเท่านั้นที่หน้าหนา แนบหูฟังการสนทนาส่วนตัวระหว่างสตรีที่ประตู
ตุบ ตุบ ตุบ!
เคร้ง เคร้ง เคร้ง!
ปัง ปัง ปัง!
เถี่ยตั้นน้อยสีหน้าสับสน เสียงการเจรจาด้วยเหตุผลของแม่ข้าดังเกินไปหรือไม่นะ...
ผ่านไปเพียงครึ่งเค่อ ประตูก็เปิดออก
องค์หญิงแห่งซยงหนูมีดวงตาเยี่ยงแพนด้า หัวกระเซิงเยี่ยงรังนก ใบหน้าเขียวปูดบวม ใบหน้าซีดเผือดเยี่ยงคนตาย นางอ้าปาก ไม่ทันเอ่ยสิ่งใดก็อาเจียนออกมา
เถี่ยตั้นน้อยกระโดดหนี "ท่านแม่ ผี!"
เถี่ยตั้นน้อยสะดุ้งหนีไป!
เมื่อคนสกุลอวี๋เห็นก็สูดหายใจเฮือกใหญ่ โอ้สวรรค์นี่มันเกิดอันใดขึ้น? ยาจกทรุดโทรมผู้นี้ ก็คือองค์หญิงผู้สวยสดงดงามเมื่อครู่หรือ?
"องค์...องค์หญิง..." ลุงใหญ่เรียกอย่างไม่แน่ใจ
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com