บทที่ 88 ปรับความเข้าใจ
แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูด ทว่าอวี๋หวั่นก็สามารถอ่านความหมายจากดวงตาไร้เดียงสาแต่กลับเต็มไปด้วยความวิตกกังวลออก
ไม่ได้โกรธ หากแต่เข้าใจผิดว่าเธอไม่ชอบพวกเขา ไม่อยากเจอพวกเขาอีกแล้ว
คืนนั้นเธอมิได้คิดไปเองแต่อย่างใด พวกเขาร้องไห้ในอ้อมอกของอิ่งลิ่วและอิ่งสือซันจริง
ไม่แน่ว่า ตั้งแต่วันนั้น พวกเขาก็เข้าใจผิดว่าเธอไม่ชอบพวกเขามาโดยตลอด
จนวันที่เธอเข้าเมืองหลวง กลับมิได้รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพวกเขา พวกเขาก็แน่ใจยิ่งกว่าเดิมว่าเธอไม่ชอบพวกเขา
ทว่าเหตุผลที่ไม่ชอบพวกเขา ก็เพราะไม่ชอบที่พวกเขาเป็นเด็กดื้อ
หัวใจของอวี๋หวั่นเจ็บปวดเหลือเจียนตาย!
ทำไมพวกเขาถึงคิดแบบนั้นกัน? ทำไมถึงโทษตัวเองอย่างนั้น?
มีใครเคยบอกหรือว่าพวกเขาดื้อ?
“ทำไมถึงเป็นเด็กดื้ออย่างนี้? ถ้าเป็นแบบนี้ข้าจะไม่ชอบพวกเจ้าแล้วนะ!”
อวี๋หวั่นพลันแกล้งดุเด็กทั้งสามซึ่งกำลังทำคอตก ลึกๆ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดใจ
เธอน่าจะคิดให้มากกว่านี้ เด็กน้อยที่น่ารักเช่นนี้ คนจะไม่ชอบได้อย่างไรกัน
เธอชอบพวกเขา จะดื้อหรือไม่ดื้อก็ชอบ
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com