391

บทที่ 391 หญิงสาวปริศนา

เจียงเซ่อยิ้มและขอตัวจากเฝิงหนาน แขกหลายคนที่มีกำไลรับเชิญอยู่บนข้อมือพากันเดินเข้ามาในห้องจัดงาน เฝิงหนานยังยืนอยู่ข้างนอก ยังคงรู้สึกเหมือนมีสายตาหลายคู่จ้องมองมาที่ตัวเอง

คนที่มางานในคืนนี้ล้วนแล้วเป็นคนที่มีชื่อเสียงและมีหน้ามีตาทางสังคม ล้วนแล้วมีความเยือกเย็นและได้รับการอบรมบ่มเพาะมาอย่างดี ไม่มีใครสักคนที่กำลังมองฉีกหน้าหล่อนสักคน และไม่มีใครซุบซิบนินทาลับหลังว่าเธอโดนเผยอี้เย็นชาใส่ด้วยซ้ำ

แต่เฝิงหนานเองนั่นแหละที่รู้สึกเหมือนกำลังโดนคนนินทาจนร้อนอกร้อนใจไปหมด ทุกคนพากันเดินเข้างานไปอย่างไม่สนใจอะไร แต่หล่อนกลับรู้สึกเหมือนทั้งตัวมันแข็งไปหมด

ตอนนี้คนในงานยังไม่เยอะเท่าไหร่ เซี่ยเชาฉวินดูๆ เวลาแล้ว จึงปล่อยให้เจียงเซ่อและเผยอี้มีเวลาส่วนตัว

เจียงเซ่อสวมรองเท้าส้นสูง ยังเหลือเวลาอีกมากกว่าจะถึงช่วงเวลาของการหาคอนเนคชั่น หล่อนจึงเดินหาโซฟาตามมุมนั่งรอไปก่อน

ในงานเลี้ยงมีเปียโนของ Steinway หลังหนึ่งตั้งเอาไว้ และมันก็ตั้งอยู่ตรงใจกลางของงานเลยด้วย

เผยอี้ลูบๆ มือเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้น

“หนาวไหมครับ?”