บทที่ 169-6 รักลึกซึ้งเพียงใด

บทที่ 169-6 รักลึกซึ้งเพียงใด

เงาร่างของหญิงสาวค่อยๆ หายลับไปกับกำแพงสีแดงสดของลานซูเหอ สีของท้องนภาด้านบนเองก็ค่อยๆ มืดลง เสียงแตรยาวจากด้านนอกประตูดังส่งเข้ามาถึงด้านในให้ได้ยิน ฉู่หลีปลดเสื้อคลุมตัวยาวที่ถักทอขึ้นจากผ้าไหมชั้นดีของตนออก เดินเข้าไปหยิบชุดเกราะหนักที่แขวนไว้ในตู้ออกมาแล้วสวมทับลงไป ก่อนจะย่างเท้าออกไปจากประตู เชียนหรูยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นข้างๆ ระเบียงฟากนั้น ท่าทางของนางเต็มไปด้วยความสุภาพและความนับถือชื่นชม ลำคอเรียวระหงสีขาวผ่องดุจดั่งหิมะที่โผล่พ้นออกมาจากปกเสื้อเต็มไปด้วยเสน่ห์และความงาม ส่งให้ฝีเท้าของฉู่หลีที่ก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยจังหวะอันมั่นคงหยุดชะงักอย่างอดไม่ได้ จำต้องหันกลับมามองนางอีกครั้ง

"เชียนหรูขอโขกศีรษะให้ผู้มีพระคุณเป็นครั้งสุดท้าย หวังว่าผู้มีพระคุณท่านจะกระทำการดั่งที่ตั้งใจสำเร็จ กลับมาอย่างปลอดภัย"

แววตาของฉู่หลีที่เวลานี้เยียบเย็นราวกับหิมะจ้องมองไปที่นางด้วยความเฉยชา ในที่สุดจึงค่อยพยักหน้ารับ กล่าวด้วยเสียงเบา "ขอบคุณ"