ตอนที่ 20 : ผัดกะเพราครีบปลากระเบนย่าง – 2

"ตายแน่มึง"

ปลาวาฬบ่นกับเกลือเป็นประโยคแรกหลังจากเลิกงานในคืนนั้น วันนี้เขาทำงานผิด ๆ ถูก ๆ ดีว่าทำแค่หั่นผักกับล้างหม้อล้างไห เลยไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมาก หัวกังวลไปถึงเรื่องการสอบคัดเลือกผู้สืบทอดรอบแรกไม่ตก จะบ้าเหรอ เชฟยังไม่เคยให้ลงมือปรุงอาหารสักครั้ง

"โห รอบแรกไม่น่ายากหรอกมั้ง"

เกลือตอบแบบสบาย ๆ ใช่สิ มึงลอยลำหนิ ไอ้มือวางอันดับหนึ่งของการแข่งขัน เด็กหนุ่มได้แต่เดินวนรอบห้องไปมาเหมือนหนูติดจั่น ในหัวคิดคำนวณอะไรไปเรื่อยเปื่อย จะเอายังไงตัวเองให้รอด เงินล้านก็อยากได้ แถมยังไม่อยากต้องออกจากร้านนี้ด้วย แต่ครั้งล่าสุดที่ผัดกะเพรา หมูสับยังไม่สุกเลย

"กูยังผัดกะเพราไม่เป็นเลยมึง ทำไงดีวะ"

เขาบ่น จริงใจอย่างที่สุด ไม่ได้น้อยเกินไปเลยที่เอ่ย เพื่อนร่วมห้องหันหน้ามาขมวดคิ้วใส่แบบงง ๆ ดวงตาหลังแว่นกลมนั่นทำเหมือนไม่เชื่อ

"จริงดิ"

"เออ"

"แล้วมึงมาสมัครเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งเชฟโอบเนี่ยนะ"

"ก็เออสิ กูชอบกินผัดกะเพราอะ"