ตอนที่ 750 พวกเธอไม่รู้สึกเจ็บปวดมโนธรรมหรือไง
พอดื่มหมดหนึ่งแก้ว อวิ๋นตั่วก็ถามว่า “เป็นยังไงบ้าง?”
กู่เลี่ยงขมวดคิ้ว “เอาไวน์นี้มาให้ฉันดื่ม เสียของแท้ๆ เลย ฉันดื่มไปก็ไม่รู้หรอกว่าดีหรือไม่ดี สำหรับฉัน มันมีประโยชน์อย่างเดียวคือสามารถเอาไปคุยโม้ได้ว่าฉันก็เคยดื่มไวน์ที่แพงที่สุดในโลกนี้มาแล้ว”
กู่เลี่ยงพูดจบ แล้วก็ดื่มอีกอึก “ดังนั้นถ้าจะให้ฉันพูด ในชีวิตคนเราทำเรื่องอะไรได้บ้างล้วนเป็นสิ่งที่ถูกลิขิตไว้แล้ว ก็เหมือนรสนิยมของคน เธอลองคิดดูสิ เธอให้ซูชิราคาห้าพันหยวนกับคนอย่างฉัน ฉันกินแล้วยังไงต่อล่ะ? ก็ต้องรู้สึกว่าตัวเองโดนหลอกแล้วแน่นอน ต้องบุกเข้าไปทำลายร้านเขาแน่ๆ แต่สำหรับคนที่เข้าใจมัน กลับยินดีจองที่นั่งล่วงหน้าก่อนหลายเดือน รอให้วันหนึ่งมาถึง รอจนถึงวันนี้ ยังต้องใส่เสื้อผ้าสวยหรูมาเข้าร่วมการประชุม อย่างกับฉลองเทศกาล”
กู่เลี่ยงพูดจาขัดแย้งกันเอง พูดไปด้วยลิ้มรสไวน์แดงไปด้วย ยิ่งพูดคำพูดก็ยิ่งไม่สัมพันธ์กัน เหมือนเขาถูกทำให้สะเทือนอารมณ์แล้วจริงๆ เป็นคนเหมือนกัน ทำไมถึงต่างกันมากขนาดนี้ล่ะ?
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com