0730 อยากจับหมาป่าก็ต้องยอมทิ้งเด็ก

ตอนที่ 729 อยากจับหมาป่าก็ต้องยอมทิ้งเด็ก

อวิ๋นตั่วแต่งตัวเป็นเด็กนักเรียน เมื่อดูเวลาแล้วก็สะพายกระเป๋าออกจากบ้านไป ทว่าพอเปิดประตูออกมาแล้วก็เห็นอวี่เจ๋อยืนอยู่หน้าประตู หลังจากเห็นเธอก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขทันที

แต่อวิ๋นตั่วมีความสุขไม่ออกจริงๆ อันดับแรกเลยคือเธอตกใจว่าเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ว่ากันตามความจริงแล้ว ถ้ากู่เลี่ยงกับฉงหรงจะไร้คุณธรรมจริงๆ ก็ไม่น่าถึงขั้นให้เขารู้จนหมดเปลือก? ถึงแม้สองคนนั้นจะไม่มีศักดิ์ศรี บอกทุกอย่างไปหมด พวกเขาก็รู้แค่ว่าเธอมาที่อำเภอเฟิงไถ ไม่ได้รู้สถานที่แน่นอน? แต่พอมาคิดดูดีๆ อีกที สำหรับเขาแล้ว การตามหาเธอนั้นไม่ใช่เรื่องยาก

อวี่เจ๋อมองเธอแบบไม่พูดไม่จาอยู่นาน แปลกมาก ตามความคิดสมมุติของเขา จู่ๆ เขาก็มาปรากฏตัวตรงหน้าเธอแบบนี้ เธอจะต้องถามเขา ทว่าสุดท้ายเธอกลับไม่พูดอะไรออกมา ราวกับตกใจจนอึ้งไป เขาโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ “เป็นอะไรไป ไม่เจอกันไม่กี่วันไม่รู้จักกันแล้วเหรอ?”

“ฉันมีธุระต้องออกไปทำ พี่รออยู่ที่บ้านนะคะ”