ตอนที่ 572 ผู้บงการเบื้องหลัง
อวิ๋นตั่วเช็ดน้ำตาให้แม่ แล้วพูดปลอบใจว่า “แม่อย่าร้องค่ะ หนูจะดีขึ้น อย่าเป็นห่วงหนูเลย”
ชูยินเห็นท่าทางของเธอที่เดี๋ยวก็เลอะเลือนเดี๋ยวก็ได้สติ ในใจก็รู้สึกเป็นทุกข์ พอรอให้อวิ๋นตั่วสงบลงแล้วก็ให้พี่กุ้ยจือดูแล อวี่เจ๋อกับชูยินก็ไปนั่งที่ห้องรับแขก
ชูยินรู้สึกผิดในใจเมื่อเห็นรอยแผลที่มือของอวี่เจ๋อ และเดาได้ว่าเป็นฝีมือของอวิ๋นตั่ว “แผลบนมือเธอ อวิ๋นตั่วเป็นคนทำหมดเลยใช่ไหม?”
“ในใจเธอเป็นทุกข์มาก ไม่รู้ว่าจะระบายยังไง คุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกครับ”
“แบบนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะสิ้นสุดเมื่อไร?”
“เธอจะดีขึ้นครับ”
“ทีแรกป้ายังคิดเลยนะว่าจะไม่หนักมาก ป้าจะรับเธอกลับบ้าน แต่ตอนนี้สภาพ...”
“ให้เธออยู่กับผมที่นี่ ผมจะดูแลเธออย่างดีครับ”
“แน่นอนว่าป้าเชื่อใจเธอ แต่ลำพังแค่เธอคนเดียว อีกสักพักถ้าอวิ๋นตั่วยังไม่หายป่วย เธอก็เหนื่อยตายสิ แล้วป้าจะบอกกับพ่อแม่เธอยังไงล่ะ? หรือจะให้แม่บ้านหลิวกลับมา ทางนั้นมีป้าดูแลคนเดียวก็ได้”
“แม่บ้านหลิวก็อายุมากแล้ว แล้วก็ดูแลอวิ๋นตั่วมาจนโตด้วย เห็นสภาพอวิ๋นตั่วเป็นแบบนี้ต้องทุกข์ใจแน่ครับ”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com