ตอนที่ 282 ดอกท้อของน้องสาวพี่กำลังเบ่งบาน
จนกระทั่งมาถึงหอพัก อวิ๋นเฉียวก็ปิดประตูอย่างไม่พูดไม่จา มีลั่วเสวี่ยโวยวายทุบประตูอยู่ที่ข้างนอกห้อง “เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ นี่มันห้องพักเรานะ!”
อวิ๋นเฉียวแง้มประตู แล้วยื่นหน้าออกมา “มีเรื่องขัดแย้งภายในต้องจัดการนิดหน่อย พวกเธอเข้ามาไม่ได้ รออยู่ข้างนอกนั่นแหละ”
เซียวเซียวชูรองเท้าในมือ ”แล้วรองเท้านี่ล่ะคะ?”
อวิ๋นเฉียวรับรองเท้าไป “เอาล่ะ มีอะไรจะไปทำก็ไปได้แล้ว”
จบคำ ประตูก็ปิดลงดัง ‘ปัง’
ลั่วเสวี่ยกับฉงหรงมองหน้ากัน จนถึงตอนนี้พวกเธอก็ยังสงสัยในสิ่งที่ตัวเองได้เห็น
“คนที่อุ้มอวิ๋นตั่วมาเมื่อกี้นี้ใช้หลิวอวี่เจ๋อหรือเปล่า?” ลั่วเสวี่ยถาม
“น่าจะใช่นะ?” ฉงหรงเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ
“พวกเธอไม่รู้จักหลิวอวี่เจ๋อเหรอ?” เซียวเซียวถาม
ลั่วเสวี่ย ”รู้จักน่ะก็รู้จักอยู่หรอก แต่ว่าเขาเกี่ยวข้องอะไรกับอวิ๋นตั่วล่ะ?”
“พวกเธอไม่รู้เหรอ?” จื่อเถิงรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองได้รู้ “เขาเป็นครูสอนพิเศษของอวิ๋นตั่วมา 12 ปีแล้ว!”
“อวิ๋นตั่วไม่เคยบอกเราเลยนะ”
จื่อเถิงหันมองเซียวเซียว “เธอเก็บเงียบเหรอ?”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com