0089 การผจญภัยในซอยเล็ก

บทที่ 89 การผจญภัยในซอยเล็ก

คนเรามักจะไม่เห็นค่าในสิ่งที่ตนมี ตรงกันข้าม อวิ๋นตั่วกลับอิจฉาเซียวเซียว เธอรู้สึกว่าเซียวเซียวน่ะดีมาก ไม่ต้องมีใครมาคอยยุ่งวุ่นวาย สบายสุดๆ เธอไม่ชอบให้ใครมายุ่ง ใครอยากจะทำอะไรก็ทำ ไม่เหมือนกับตอนนี้ พออวิ๋นเฉียวอยู่ต่างประเทศ ความสนใจทั้งหมดของแม่ก็มาโฟกัสอยู่ที่ตัวเธอ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ไม่สามารถที่จะหลบพ้นสายตาของคนเป็นแม่ได้ ถ้าหากแม่ไม่ยุ่ง ก็ยังมีสายสืบของแม่คอยจับตามองอีก บางครั้งเธอก็รู้สึกแปลกใจว่าทำไมแม่ถึงรู้เรื่องนี้ได้ พอเมื่อมีความลับของตัวเอง อวิ๋นตั่วก็จะรู้สึกตื่นเต้นมาก คล้ายเป็นการยั่วยุคนเป็นแม่อย่างหนึ่ง เหมือนกับเรื่องที่อวิ๋นเฉียวขอยืมเงิน ไม่ใช่แค่เธออยากช่วยเหลือเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นการยั่วยุแม่ในใจอีกด้วย

“เราออกไปเที่ยวกันดีไหม” อวิ๋นตั่วเปิดหนังสือแล้วก็รู้สึกว่าอยู่บ้านเฉยๆ นี่มันน่าเบื่อจริงๆ

“ไปไหนล่ะ?” เซียวเซียวถาม

“ไปบริษัทอวี่เจ๋อ ไปดูว่าพวกเขาย้ายของกันเสร็จหรือยัง” อวิ๋นตั่วรู้สึกว่าความคิดของตัวเองนั้นเยี่ยมมาก “จู่ๆ ก็โผล่ไป อวี่เจ๋อต้องตกใจแน่”