0086 เงินที่ลอยมากับลม

บทที่ 86 เงินที่ลอยมากับลม

“แม่คะ ที่โรงเรียนมีการบริจาคเงิน แม่เอาบัตรให้หนูได้ไหม?” อวิ๋นตั่วคิดอยู่สามวันก็ยังคิดอะไรดีๆ ไม่ออก

อวิ๋นเฉียวเองก็เร่งมาตามสายโทรศัพท์ “เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ถ้าช้ากว่านี้ก็จะผ่าตัดไม่ได้แล้วนะ”

“แล้วทำไมพี่ไม่พาเธอไปผ่าก่อนล่ะ หรือพี่ไม่มีแม้แต่เงินผ่าตัด?” อวิ๋นตั่วโมโห

“แดนนี่ไม่ยอมไป เธอบอกว่าต้องเห็นเงินก่อนถึงจะไปโรงพยาบาล” อวิ๋นเฉียวว่า

เมื่อไม่มีทางเลือก อวิ๋นตั่วจึงจำต้องพูดโกหกไป

โรงเรียนมักจะจัดกิจกรรมเพื่อให้นักเรียนร่วมบริจาคเงิน เพื่อให้รู้จักการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ชูยินจึงไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไรกับเรื่องการบริจาคนี้นัก

“เข้าไปในห้องแม่ ในกระเป๋ามีเงินสดอยู่ห้าพันหยวน ลูกเอาไปได้เลยจ้ะ”

“คราวนี้มันค่อนข้างพิเศษนิดนึงน่ะค่ะ เป็นการบริจาคให้กับองค์กรระหว่างประเทศที่ช่วยเหลือเด็กยากจน หนูคิดว่าคงจะให้ประเทศเราขายหน้าไม่ได้ หนูก็เลยบอกไปว่าจะบริจาคหนึ่งแสน”

“เท่าไหร่นะ!?” ชูยินร้องออกมา “เด็กโง่ ลูกคิดว่าเงินของบ้านเราลอยมากับลมหรือยังไง?”