940 บรรลุระดับบงกชทอง

บทที่ 940 บรรลุระดับบงกชทอง

สิ่งที่ทำให้เหมียวอี้กลัวก็คือ ไม่น่าเชื่อว่าตัวเองจะไม่สามารถควบคุมพลังอิทธิฤทธิ์ของตัวเองได้เลย

แต่ก็ไม่อาจเรียกว่าตัวเองควบคุมไม่ได้ ที่จริงพลังอิทธิฤทธิ์ในร่างกายกำลังถูกตัวเองควบคุม แต่กลับไม่ใช่กาควบคุมแบบที่ตัวเองต้องการ ในร่างกายราวกับกำลังมีตัวเองอีกคนกำลังควบคุมอยู่ ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในร่างกาย เป็นสิ่งที่ตัวเองร่ายอิทธิฤทธิ์ทรมานตัวเอง พลังอิทธิฤทธิ์ไม่ยอมรับการควบคุมตามความตั้งใจเดิมของเขา

เหมียวอี้ที่เหงื่อไหลราวกับเม็ดฝนขยับตัวไม่ได้เลยสักนิด ได้แต่บิดไปบิดมาไม่หยุดอยู่อย่างนั้น รูม่านตาที่ฉ่ำไปด้วยเลือดเดี๋ยวหดเล็กเดี๋ยวขยายใหญ่ หอบหายใจราวกับวัว ริมฝีปากสั่นเทา อยากจะร้องขอความช่วยเหลือแค่กลับไม่มีเสียงออกมา ลมหายใจวุ่นวายอุตลุต ไม่มีทางเอ่ยเสียงพูดได้เลย รู้สึกว่าตัวเองร่ายอิทธิฤทธิ์ทรมานตัวเอง ขนาดอยากจะช่วยเหลือตัวเองก็ยังทำไม่ได้