บทที่ 900 ทำลายสำนักงามวิจิตรทิ้ง
แสงจันทร์กระจ่างฟ้า ส่องสว่างโลกมนุษย์
หลังจากออกจากเรือนพักของอวิ๋นเป้า ฉินเวยเวยก็ตามหลังเหมียวอี้ออกมา เดินลงบันไดหินตามแนวป่าภูเขาที่เป็นเงามืดลงมา เหยียบแสงจันทร์ที่ส่องบนพื้นพลางมองไปยังแสงไฟริบหรี่ที่อยู่ตามแนวเขารอบๆ มีเพียงตำหนักหลักของสำนักงามวิจิตรที่แสงของโคมไฟสว่างพร่างพราว
เหมียวอี้ที่มองไปโดยรอบถอนหายใจเบาๆ หน้านิ่วคิ้วขมวด ไม่รู้ว่าตอนนี้เยารั่วเซียนอยู่ที่ไหนกันแน่ เรื่องของเยารั่วเซียนทำให้เขาปวดหัวมาก อยู่ดีๆ ดันก่อเรื่องขึ้นมา ทรมานคนอื่นจริงๆ เลย บุคคลระดับสูงของหกแดนมารวมตัวกันที่นี่ แต่ละคนมีเจตนาชั่วร้าย ความสามารถอันน้อยนิดที่มี เมื่อเผชิญหน้ากับพลังอำนาจที่สมบูรณ์ เขาก็อับจนปัญญาเหมือนกัน ดันไม่รู้อีกว่าสถานการณ์ของตัวละครหลักอย่างเยารั่วเซียนเป็นอย่างไร แก้ปัญหาไม่ได้เลยจริงๆ!
ป่าภูเขามีแต่เงามืด บันไดหินที่ทอดลงตามภูเขาเป็นสีขาวเงินอยู่ภายใต้แสงจันทร์ เหมียวอี้ที่กำลังครุ่นคิดตระหนกทันที หันขวับพลาบถามว่า "ใคร!"
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com