ตอนที่ 109 ถูกหัวเราะเยาะ
ตอนที่ 109 ถูกหัวเราะเยาะ
ตามกิจวัตรของการเป็นเจ้าหน้าที่ราชสำนัก ขุนนางจะได้หยุดหนึ่งวันในทุกๆ ห้าวัน หากมีธุระเร่งด่วนก็ยังมีวันลาเฉพาะกินให้ โดยในหนึ่งปีวันลาเฉพาะกิจจะใช้ได้ไม่เกินหกสิบวัน อีกทั้งยังมีวันลาเยี่ยมญาติ วันลาสำหรับพิธัไว้อาลัย ซึ่งถือว่าค่อนข้างยุติธรรมสำหรับเจ้าหน้าที่ราชสำนักอยู่พอตัว แต่สำหรับหลี่หมิงอวินซึ่งเป็นขุนนางระดับสูงที่เข้ามาใหม่และเป็นน้ำพักน้ำแรงสำคัญในการฝึกฝนคนในราชสำนัก ในที่สุดวันหยุดพักวันแรกหลังจากทำงานติดต่อกันมาเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือนก็มาถึงเสียที
เดิมทีหลี่หมิงอวินรับปากนางไว้ว่าหลังจากเข้าสอบเตี้ยนซื่อเสร็จสิ้นแล้วจะพานางไปชมป่าเมเปิ้ล ผลสุดท้ายเขากลับไม่มีเวลาว่างเลย และในตอนนี้ก็เกรงว่าต้นเมเปิ้ลคงผลัดใบจนร่วงหล่นลงพื้นหมดแล้ว ซึ่งนั่นยังจะเหลืออะไรให้น่าเชยชมอีกหรือ ทว่าวันหยุดทั้งทีจะอยู่แต่ในบ้านคงไม่เหมาะกระมัง!
“หมิงอวิน เจ้าว่าพรุ่งนี้พวกเราจะทำอะไรกันดี” หลินหลันกำลังฝนหมึกขณะมองไปยังหลี่หมิงอวินด้วยดวงตาอันเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง
Chapitre verrouillé
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com