ตอนที่ 188 การสนทนากับโลกนี้ ก็คือการสนทนากับตนเองนั่นเอง
ความเงียบครู่ใหญ่
สายลมพัดต้นสาลี่
คำตอบถูกเปิดเผย
ลั่วลั่วก้มศีรษะต่ำลงกว่าเดิม
เฉินฉางเซิงเงียบไปนาน ก่อนเอ่ย “หากเหนียงเหนียงยินยอม ข้าจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”
มู่ฮูหยินเอ่ย “แล้วหลังคำว่ายินยอมสองคำนี้เล่าคืออะไร”
เฉินฉางเซิงเอ่ย “สองเผ่าเราเดิมก็เป็นสหายในสนามรบ เราล้วนมีศัตรูคนเดียวกัน”
มู่ฮูหยินเอ่ยตอบอย่างกึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม “เจ้าหมายถึงผู้ใด”
เฉินฉางเซิงเอ่ยตอบ “ไม่ผิด ราชามารน่าจะยังอยู่ในเมืองไป๋ตี้ ยังมีคนต่างถิ่นอีกสองท่านนั้นอีก”
และนี่คือคำเชิญจากเขา
เขาเชิญให้มู่ฮูหยินสังหารคนร่วมกับเขา
คนที่เขาสังหารไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นราชาของดินแดนทางเหนือ ก็คล้ายกับการมีอยู่ของสีแห่งรัตติกาลอ้างว้างสุดลูกหูลูกตา
ในส่วนของคนต่างถิ่นที่มาจากดินแดนอันไกลโพ้น ก็เป็นการมีอยู่ที่ยากจะคาดเดาได้ยิ่งกว่า
มู่ฮูหยินเงียบไปครู่ใหญ่ ก่อนจะเอ่ยออกมาว่า “หากข้าตอบรับคำเชิญของท่านใต้เท้าสังฆราช แล้วหลังจากนั้นเล่า”
เฉินฉางเซิงเอ่ยตอบ “ไม่มีหลังจากนั้น”
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com