ตอนที่ 182 ไปตายเสียเถิด เหมือนกับที่ยังมีชีวิตอยู่
อู๋ฉยงปี้ทานซาลาเปาหมดแล้ว นางเงยหน้าขึ้นมองเฉินฉางเซิงและเซวียนหยวนผ้อ ก่อนเอ่ยออกมา
“พวกเจ้าล้วนบอกว่าข้าเป็นผู้ร้าย อย่างนั้นข้าก็จะเป็นผู้ร้ายต่อไป พวกเจ้าจะทำอะไรข้าได้”
ยามที่เอ่ยคำนี้ สีหน้านางไร้อารมณ์ใด ในตากลับเต็มไปด้วยความดูถูกและเหยียดหยาม
เซวียนหยวนผ้อเงียบขรึมลง เฉินฉางเซิงก็เงียบขรึมเช่นกัน
อู๋ฉยงปี้จู่ๆ ก็โกรธขึ้นมา นางตะโกนออกมาว่า “พวกเจ้าไม่กลัวหากข้ารักษาบาดแผลหายดีแล้ว จะไปสะบั้นมืออีกข้างของกวนไป๋นั่นหรือ!”
เฉินฉางเซิงยังคงเงียบไม่พูดจา เซวียนหยวนผ้อกล่าวอย่างไม่เชื่อว่า “ท่านนี่เหตุใดจึงได้ร้ายเช่นนี้”
อู๋ฉยงปี้พอใจในปฏิกิริยาของเขายิ่งนัก เอ่ย “ต่อให้ข้าเลวเพียงใด เขายังคงชอบข้าอยู่ดี มิใช่หรือ”
เมื่อกล่าวคำนี้จบ นางหัวเราะออกมาอย่างได้ใจ
ใบหน้างดงามของนางนั้นซีดเผือดยิ่งนัก น้ำมันแดงที่ติดอยู่ก็ดูเหมือนคราบโลหิตยิ่งนัก มองแล้วน่าเวทนาน่ากลัวอย่างประหลาด
เฉินฉางเซิงจ้องไปที่ตานาง ราวกับจะเดาให้ได้ว่านางจะทำอะไร จู่ๆ รู้สึกว่าอารมณ์หดหู่ยิ่งนัก จึงลุกขึ้นเดินออกไปนอกบ้าน
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com