ตอนที่ 48 บนต้นไทรย้อย
แสงดวงดาวที่อยู่ด้านนอกหน้าต่างราวกับสายน้ำ เฉินฉางเซิงกับลั่วลั่วนั่งอยู่บนพื้นรับประทานอาหารว่างยามค่ำคืน ขนมที่ประณีตสวยงามหลายชนิด ข้าวต้มที่ไม่รู้ว่าเป็นสมุนไพรชนิดใดสองถ้วยและยังมีเนื้อตากแห้งรสชาติไม่เลว อาจารย์และศิษย์ทั้งสองหยิบตะเกียบขึ้นมารับประทาน มิได้สนใจสนทนากัน
ข้าวต้มและขนมหมดเกลี้ยง ลั่วลั่วจึงมีเวลาว่างพูดคุย คิดว่าก่อนหน้านี้อยู่ที่ตรอกข้างประตูหน้าสำนักเทียนเต้ามองเห็นรถม้าคันนั้น สะกดกั้นความอยากรู้อยากเห็นในใจไม่ได้ ด้านหนึ่งเคี้ยวเนื้อตากแห้งอีกด้านหนึ่งเอ่ยถาม “อาจารย์ ท่านกับจวนขุนพลเทพตงอวี้แท้จริงแล้วมีบุญคุณความแค้นอะไรกัน”
เฉินฉางเซิงเข้าใจว่าเรื่องน่าแปลกใจนี้ถูกสะกดไว้อย่างยากยิ่งมานาน สำหรับปัญหาของนางเขาได้เตรียมคำตอบไว้ใจมาเป็นเวลานานแล้ว เพียงเอ่ยสองประโยคที่อยากจะเอ่ย แล้วก็เปลี่ยนหัวข้อ สิ่งที่เขาเตรียมไว้ก็คือการโกหก อาศัยฐานะของอาจารย์โกหก คิดแล้วก็เป็นเรื่องไม่ค่อยยากเย็นนัก
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com