0833

บทที่ 833 อาจารย์สถาบันเก่า

พิธีมอบรางวัลเสร็จสิ้น

จบงาน ทุกคนทยอยออกไป

แต่ยังไม่ทันออกจากหอประชุม จางเย่ก็ถูกนักข่าวเจ็ดแปดคนล้อมเข้าให้ ทางฝั่งนักวิชาการระดับศาสตราจารย์ที่ได้รับรางวัลหลายๆคนก็ได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่านักข่าวที่มาสัมภาษณ์พวกเขามีจำนวนน้อยกว่า โดยเฉลี่ยหนึ่งต่อหนึ่ง นักข่าวส่วนใหญ่ล้วนให้ความสนใจรุมล้อมจางเย่อยู่ตรงนี้

จางเย่ตอบไปเพียงสองประโยค พลางรีบเบียดฝ่าฝูงชน “ขอโทษด้วยนะครับ ผมยังมีธุระอยู่ ครั้งหน้านะครับ ไว้คุยกันครั้งหน้า” แล้วหันไปกล่าวกับทีมเป่ยต้า : “ผมไปก่อนนะ” พูดพลาง ก็ปล่อยถ้วยรางวัลที่จับยังไม่ทันจะอุ่นในมือออก ยัดใส่มือพานหยาง เป่ยต้าถึงขนาดเอ่ยปากขอเขาแล้ว เขาไม่ให้ไม่ได้หรอก อย่างไรเสียทิ้งไว้ที่บ้านตนเองก็ไม่มีประโยชน์ ตอนจะอวดค่อยเอากลับมาก็ได้

พานหยางกล่าว : “ทำไมต้องรีบร้อนปานนั้น?”

จางเย่ยิ้ม : “ผมยังต้องรีบไปงานมอบรางวัลอีก”

“มีอีกเหรอ?” อาจารย์คณิตศาสตร์เป่ยต้าคนหนึ่งเอ่ยอย่างประหลาดใจ

“รางวัลไมโครโฟนทองประจำปี ก็คืนนี้” จางเย่ว่า