ตอนที่311 มรกตวิญญาณ
“เย่หยวน!”
“เย่หยวน!”
“ไม่เป็นไรใช่ไหมเย่หยวน?”
เมื่อเห็นเย่หยวนที่ล้มทั้งยืนเช่นนี้…พวกเขาเหล่านิกายเมฆาราตรีก็รีบพุ่งมาหาอย่างรวดเร็ว
“ศิษย์พี่โม่ เกิดอะไรขึ้นกับเย่หยวน…เขาเป็นอะไรมากหรือไม่?”
เทียนอี้รีบถามอย่างร้อนใจ
โม่หยินตันยกมือปัดเพื่อเป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายหยุดพูด…พร้อมเอื้อมมืออีกข้างไปจับชีพจรของเย่หยวนทันที
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง…โม่หยินตันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะกล่าวตอบว่า
“ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก”
เมื่อได้ยินโม่หยินตันกล่าวเช่นนั้น…ทุกคนต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกไปตามๆ กัน
“อย่างนั้นรึ แล้วเหตุใดเย่หยวนถึงหมดสติไปล่ะ?”
คำถามนี้ถูกเอ่ยออกมาจากผิงหวางเหนียน หลังจากที่เขากลืนโอสถที่เย่หยวนให้ไป...ปัจจุบันบาดแผลภายนอกโดยส่วนใหญ่หายแล้ว มีเพียงแค่แขนของเขาเท่านั้นที่หายไปตลอดกาล
ทันทีที่เห็นเย่หยวนหมดสติ…เขาก็รีบวิ่งมาหาโดยความกังวลอย่างมาก
ก่อนหน้านี้ตลอดหลายวันพวกเขาทั้งหมดต่างอยู่กินกับเย่หยวนอย่างสนิทสนม และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา…พวกเขาทั้งหมดก็เป็นดั่งสหายที่ร่วมกับทุกข์ยากมาโดยตลอด
Soutenez vos auteurs et traducteurs préférés dans webnovel.com